Tom Edwards|هشت دلیل که تاتنهام هرگز به گرد پای آرسنال نخواهد رسید

Tom Edwards|اوایل همین هفته بود که مقاله ای جدی و روشنفکرانه نوشتم و در آن تحلیل کردم که تاتنهام با احداث ورزشگاه جدید خود به باشگاهی بزرگتر و بهتر از آرسنال تبدیل خواهد شد.

ثابت شد که این مقاله چندان حرفی برای گفتن نداشت و به رغم تصور اولیه ام، خیلی زود مورد برخورد هواداران آرسنال قرار گرفت.

بنابراین، سعی کردم در مقاله حاضر نظر خودم را عوض کنم.

در این جا به ذکر هشت دلیلی می پردازم که تاتنهام حتا با ورزشگاه جدید خود نیز نمی تواند به گرد پای آرسنال برسد:

1. ابعاد، همه چیز نیست

از هواداران آرسنال بپرسید و آن ها به شما خواهند گفت که ابعاد ورزشگاه مطلب مهمی نیست – بلکه آن چه شما با این ورزشگاه می کنید اهمیت دارد. توپچی ها سالهاست که یک ورزشگاه به ظرفیت 60،432 نفر دارند، و آن را خانه خود می دانند. تاتنهامی ها حتا یک ورزشگاه از خود هم ندارند.

2. تعداد، تعداد، تعداد

با این که صحیح است تاتنهام نخستین تیم شمال لندن بود که توانست جام حذفی و یک جام اروپایی را فتح کند، آرسنال به واقع دارای جام های بیشتری است.

آرسنال که در دو دوره ی قبلی جام حذفی موفق به قهرمانی شده، به وضوح بر قدرت خود در لندن افزوده – سالها زمان خواهد برد تا تاتنهامی ها به این نقطه ممتاز برسند.

3. آن ها نخواهند خواست

در حالی که آرسنال تمام زمان خود را صرف پرداختن به راه و چاه های موفقیت در لیگ قهرمانان اروپا می کند، تاتنهام هنوز در خم کوچه ی موفقیت در جام اتحادیه است.

پس از آن که در فصل قبل با زحمت فراوان به فینال رسیدند، قصد دارند خیلی زود از جام حذفی و لیگ اروپا حذف شوند تا تمام ذخایر اندک خود را صرف موفقیت در پرمیرشیپ کنند.

این تاکتیک ها البته باید منجر به قهرمانی آن ها در کاپیتال وان کاپ شود، همان جامی که آرسنال از سال 1993 تا کنون موفق به فتح آن نشده است.

و این به معنای آن است که توپچی ها هم چنان بر حسب پول، قدرت برتر و توان رقابتی خود را در بالاترین سطوح حفظ خواهند کرد.

4. عشق آزاد در آزادراه عشق آزاد

آیا آن ها از شمال لندن می آیند؟ از جنوب لندن می آیند؟ کسی چه می داند. اما آیا فرقی هم می کند؟ اگر همیشه برنده هستند، محتملاً خیر، فرقی نمی کند. و آرسنال با موفقیت ها اخیر خود پول کلانی برای سرمایه گذاری روی تیم خود در دست دارد.

5. ستارگان

آرسنال صاحب تیمی پر از استعداد است. بازیکنانی چون مسوت اوزیل، الکسیس سانچز و آرون رمسی برای هر حریفی دغدغه آفرین هستند.

و این در حالی است که همسایگان آن ها روی جوانان تمرکز دارند و دارای گروهی از بازیکنان جوان هیجان انگیز هستند.

این دو همسایه هرگز در یک سطح نیستند.

6. گلر

توپچی ها سالهاست که یک دروازه بان مطمئن نداشته اند، اما با آمدن پیتر چک همه چیز برای فصل بعد تغییر خواهد کرد.

در تیم دیگر شمال لندن، تاتنهام باید برای همیشه با هوگو یوریس خداحافظی کند اگر شایعه پیوستن دخیا از من یونایتد به رئال به حقیقت بپیوندند.

7. ورزشگاه تاتنهام به یک توالت شباهت دارد

از وقتی که تصویر ورزشگاه آتی تاتنهام در رسانه ها انتشار یافت، فقط 15 دقیقه زمان برد تا تصویر فوتوشاپ شده ی آن که به شکل توالت درآمده بود در رسانه ها منتشر شود. و آن واقعاً هم شبیه به یک توالت بزرگ است.

بعد به فکر فرورفتم، آیا هر ورزشگاهی را نمی شود شبیه به توالت تصور کرد، اگر با فتوشاپ سعی در تشبیه آن به توالت داشته باشید؟  

خیلی زود تئوری خودم را محک زدم و در این تصویر تئوری من را مشاهده می کنید:

بله، هر دوی آن ها شبیه به توالت هستند. اگر چه ورزشگاه اتحاد احتمالاً فشار بیشتری به شما وارد می کند.

9. ونگر

هیچ فوتبال دوستی که  از عقل سلیم برخوردار است نمی تواند ویژگی های مرد اول توپچی های باشگاه آرسنال را رد کند.

شاید او در فصل اخیر نتوانست تاتنهام را شکست دهد، یا حتا چلسی را، تحت هر شرایطی توانست حمایت باشگاه و هوداران را برای خود نگاه دارد.

با دشواری هایی که در همین فصل اخیر داشت، با تمام لحظه های سختی که در لیگ قهرمانان اروپا تجربه کرد، حالا آماده است تا پول خود را صرف بازسازی تیمی کند که به راستی قابلیت موفقیت در بالاترین سطوح را دارد.

به نظر می رسد تا زمانی که ونگر بازنشست نشده، تاتنهام نمی تواند به قدرت برتر شمال لندن تبدیل شود.

مترجم: آرش گنجی

منبع: telegraph.co.uk