Paul Ansorge|چرا آنخل دی ماریا بی ثمرترین بازیکن یونایتد است؟

 Paul Ansorge| خرید آنخل دی ماریا یکی از هیجان انگیزترین نقل و انتقالات تاریخ باشگاه منچستر یونایتد بود.

یونایتد پس از سالها چشیدن طعم ریاضت در بازار نقل و انتقالات، با خرید یکی از ستارگان بهترین باشگاه جهان به نظر می رسید که بار دیگر در جهت سیاست سابق سر الکس فرگوسن گام برمی دارد. در نخستین تابستان زیر نظر دیوید مویس، همان طور که خود در مصاحبه با میل آن ساندی در سال 2014 گفت، یونایتد اهداف بزرگی در بازار را نشان کرده بود. اما یونایتدی ها در جذب آن ها موفق نبودند، تا این که همه چیز با آمدن خوان ماتا در ژانویه 2014 تغییر کرد.

آمدن دی ماریا در ابتدا یک رؤیا بود. مردی راهی اولدترافورد می شد که بازیکن برتر دیدار فینال لیگ قهرمانان اروپای همان سال شده بود، مردی با قابلیت های تأیید شده، که عملکردش در عالی ترین سطح اروپا زبان زد بود. رئال بازیکنی را از دست می داد که فقط یک فصل بعد معلوم شد او چه اندازه برای مادریدی ها حائز اهمیت بوده است. وی که در جناح چپ خط میانه در من یونایتد بازی را شروع کرد، و اجازه داشت که بنا بر شرایط بازی پست خود را رها کند و به سوی مرکز زمین و دروازه حریف بتازد، به نظر می رسید سطح بازی اش به وضوح پیشرفت کرده است.

عملکرد او در روزهای اول در تیم یونایتدی ها این گمان را ایجاد کرد که استانداردهای منچستر چه اندازه در زمان مویس و آن دو سال آخر در زمان فرگوسن تنزل کرده است. یونایتد بعد از مدت ها یک بازیکن باکیفیت در سطح خود خریده بود. با نخستین حضورش در پیراهن شیاطین سرخ چشم ها را به خود خیره کرد. اما هنوز به نظر بر مصدومیت خود در جام جهانی و جنجال های برهه ی بازار تابستانی چیره نشده بود. در دیدار با کویینز پارک رنجرز، دی ماریا باز هم آماده تر از بقیه بود و هر بار نفوذهای در عمق او اولترافوردی ها را از صندلی های خود می کند. همه منتظر بودند تا یک دی ماریای آتشین را نظاره کنند. سپس، انرژی او رفته رفته رنگ باخت. یک مصدومیت برداشت، و زمستان تیره و دراز منچستر شروع شد.

ناامیدی و بی ثمری به تدریج به کار دی ماریا رخنه کرد. دو لحظه ی ویژه در عملکرد دی ماریا بیش از همه بارز است. نخست، اخراج او در بازی برابر آرسنال. این فقط نمایانگر نوک یک کوه یخی بود که از آب بیروز زده بود. علت دیگر نومیدی های او عدم حمایتی بود که در منچستر یونایتد از کادر مدیریتی باشگاه دریافت می کرد، برعکس آن چه در اسپانیا تجربه کرده بود. با این حال او خودش هم تلاشی برای غلبه بر این وضعیت نکرد. این طور نیست که در لیگ برتر همه چیز به عملکرد بازیکنان در زمین بستگی داشته باشد، اما شیرجه های دی ماریا در میادین نیز به غلبه ی وضعیت بی ثمری او کمک کرد. نه فقط کادر مدیریتی، بلکه عملکردهای او و شاید پاسخ نهایی سرمربی به عملکردهای مزبور، در ایجاد آن بی ثمری نقش بازی می کردند. بلافاصله پس از بازی آرسنال، دی ماریا در دو دیدار دیگر از زمین تعویض شد، یکی در بین دو نیمه، و دیگری بعد از دقیقه 60 بازی، و عدنان یانوزای جانشین او در ترکیب شد.

لوئیس فان خال سرانجام به نقطه ای رسید که راه حل را در دست کشیدن از استفاده ی ثابت از دی ماریا دید. و این حرکتی قابل فهم بود، اگرچه او خود نیز تا اندازه ای در این وضعیت دی ماریا مسئولیت داشت. فان خال دریافت که استفاده از دی ماریا در تمام پست ها و در تمام سیستم ها نمی تواند کمکی به بازسازی ریتم بازی منچستر یونایتد کند. لحظه دیگری که بسیار شایان ذکر است، عملکرد این ملی پوش آرژانتینی در دیدار برابر کریستال پالاس است که در نوامبر 2014 در اولدترافورد برگزار شد. در این بازی یونایتد سرانجام با حساب 1-0 پیروز شد و پاس ساده دی ماریا به خوان ماتا فقط به عنوای یکی از پاس های گل او در فصل ثبت شد.

اما در آن بعد از ظهر، یکی از بی ثمرترین بازی های دی ماریا برای هواداران باشگاه رقم خورد که شاهد تلاش های عبث این بازیکن برای تغییر جریان بازی بودند. پس از بازی، فان خال به وضوح از بازی فوق ستاره اش ناراضی بود. وی در مصاحبه با خبرگزاری میرر گفت: "گاهی نمی توانید دریبل بزنید، پس باید پاس بدهید، و دی ماریا بازیکنی است که هر بار که صاحب توپ می شود می خواهد آن را ارسال کند، اما در این مورد ما به پاس نیاز داشتیم و نه به دریبل. بنابراین، او بارها توپ را از دست داد و این برای تعادل تیمی ما خیلی بد بود".

در نهایت، دلیلی که می توان آورد که چرا دی ماریا بی ثمرترین بازیکن باشگاه در فصل قبل بود این است که او شاید مستعدترین بازیکن منچستر بود. در فصل نخست او، استعداد دی ماریا تک و توک به نمایش درآمد. البته اگر او در باشگاه بماند، هواداران امیدوار خواهند شد که او در فصل بعد بتواند به بهترین بازیکن باشگاه تبدیل شود. شاید این عنوانی باشد در حد استدادهای دی ماریا.

منبع: bleacherreport.com