نوید صراف | ماسیمیلیانو آلگری و آینده‌ یووه

درست پس از پایان جام‌جهانی برزیل و ناکامی بزرگ تیم ملی ایتالیا بود که تغییرات گسترده در فوتبال ایتالیا کلید خورد. از همان روزهای اول گمانه‌زنی‌ها در مورد سرمربی جدید لاجوردی پوشان شروع شد و محتمل‌ترین و قوی‌ترین گزینه، مربی وقت یوونتوس یعنی آنتونیو کونته بود. سرانجام پس از کش‌وقوس‌های فراوان، کونته به‌عنوان سرمربی جدید سرزمین چکمه انتخاب شد. با انتخاب کونته به سرمربیگری تیم میلی ایتالیا، در تاریخ 16 جولای (25 تیر) مدیران یوونتوس زمام تیم خود در فاز فنی را به ماسیمیلیانو آلگری؛ مربی اسبق آث‌میلان، سپردند.

برای هواداران پرافتخارترین تیم ایتالیا که اسکودتو را در سه فصل پیاپی با آنتونیو کونته کسب کرده بودند، انتخاب ماسیمیلیانو کمی عجیب بود. در آن زمان نگرانی‌هایی مبنی بر عدم موفقیت یووه در فصل جدید وجود داشت. سابقه‌ی آلگری در میلان نیز بر این نگرانی‌ها کمی دامن می‌زد. اما آلگری 47 ساله؛ شروع بسیار خوبی در فصل جدید سری‌آ داشت. تغییر سیستم یووه بسیار خوب نتیجه داد و این تیم با فرم و تاکتیکی جدید وارد فصل جدید سری‌آ شد و رقیبان را یکی پس از دیگری از پیش رو برداشت.

بانوی پیر ایتالیا فصل بسیار خوب و درخشانی را پشت سر گذاشت. غول‌های تورین موفق شدند چهارمین قهرمانی متوالی‌‌شان در سری‌آ را در این فصل کسب کرده و علاوه بر کسب اسکودتو، جام حذفی ایتالیا را نیز به ویترین افتخارات این فصلش نیز اضافه کنند. کسب دوگانه، برای سومین بار در تاریخ این باشگاه اینبار به نام تیم تحت هدایت آلگری در موزه‌ی یووه ثبت شد. آنها همچنین پس از تقریباً یک دهه، راهی دیدار فینال لیگ قهرمانان اروپا شدند و با وجود شکست در فینال مقابل بارسلونا، بازی خوبی را از خود در ذهن‌ها به جای گذاشتند.

زمانی که آلگری تیم را در اختیار گرفت، تمرینات پیش فصل یووه شروع شده بود. به همین دلیل ماسیمیلیانو با همان سیستم 2-5-3 یعنی همان شیوه‌ی کونته تیم‌اش را ارنج می‌کرد اما بازی‌های ضعیف بانوی پیر آلگری را بر آن داشت که دست به تغییرات بزند. او سیستم یووه را به 2-1-3-4 تغییر داد و این تغییر نیز به سرعت جواب داد و یووه بازی بسیار جذاب‌تر و قاطعانه‌تری نسبت به گذشته ارائه کرد.

سبک و شیوه‌ی جدید بازی یووه، تحسین همگان را برانگیخت. با حضور ویدال، توز و پوگبا، بانوی پیر به راحتی بازی درگیرانه انجام می‌داد و هرگاه توپ را از دست می‌داد با پرس شدید و دوندگی بالا، مالکیت توپ را باز پس می‌گرفت و باز هم به طراحی حمله می‌پرداخت. در فاز دفاعی نیز این تیم سریعاً بازی بسته را به نمایش می‌گذاشت و سپس سر حوصله و با برنامه‌ریزی به دروازه‌ی رقیب نزدیک می‌شد. این تغییرات بیشتر در لیگ قهرمانان اروپا نمون پیدا کرد و با همین شیوه یووه موفق به شکست دورتموند و رئال مادرید شد.

مدیریت باشگاه با دادن کلید کار کردن با تیم جدید به الگری، اعتماد خود را به این مرد لیورنویی نشان داده است. این آزمون جدیدی برای او به شمار می‌رود. منتقدین می‌گویند که قهرمانی فصل پیش آلگری در سری‌آ با تیم کونته صورت گرفت. آن‌ها به این مسئله توجهی نشان نمی‌دهند که وی توانست عملکرد بهتری در اروپا نسبت به سر مربی سابق بانوی پیر داشته باشد. اما اکنون الگری فرصت دارد تا نقش و نگار خود را بر جای بگذارد و با قاطعیت فلسفه‌ی خود را در فصل آتی مقابل دیده‌ی فوتبال‌دوستان به نمایش بگذارد. وی باز هم با جدیت مشغول آماده‌سازی تیم‌اش پیش از شروع فصل جدید مسابقات است. فصلی که شاید یووه موفق به کسب پنجمین عنوان قهرمانی‌اش شود و حتی بتواند باز هم در مسابقات لیگ قهرمانان اروپا بیش از پیش بدرخشد. هفته‌ی گذشته، چهار خرید جدید باشگاه به عموم معرفی شدند: پائولو دیبالا، سامی خدیرا، ماریو مانژوکیچ و سیمونه زاتزا. اما ماسیمیلیانو در فصل جدید با چالشی به مراتب بزرگ‌تر از فصل گذشته روبه‌رو است. خروج آندره‌آ پیرلو و کارلوس توز، دو حفره‌ی بزرگ را در تیم ایجاد کرده و احتمالاً ویدال نیز به زودی سومین حفره را بر جای خواهد گذاشت. علاوه بر این سه ستاره، بازیکنان دیگری نیز، که طی این فصول پربار به بیانکونری کمک رسانده‌اند، راه خروج در پیش گرفتند. بازیکنانی از جمله مارکو استوراری، سیمونه په‌په و الساندرو ماتری. به این اسامی نام یورنته را نیز اضافه کنید تا بیشتر به سختی کار آلگری پی ببرید. در واقع مشکل اصلی آلگری عدم حضور یک بازی‌ساز مجرب است. ماسیمیلیانو به یک بازیکن بازی‌ساز یا چنان‌که در فوتبال ایتالیا رایج است، ترکارتیستا نیاز مبرم دارد. از سوی دیگر 10 بازیکن جوان که سال تولدشان بین 1991 تا 1996 است هم اکنون در یوونتوس حضور دارند و این نشان می‌دهد که نگاه آلگری رو به آینده است.

یوونتوس بازهم شانس اول قهرمانی در فصل آینده محسوب می‌شود اما میلان و اینتر را نباید نادیده گرفت. آنها تحت هر شرایطی رقبایی خطرناک هستند و هر دو نیز قدرتمندتر شده‌اند. یووه با رهبری آلگری می‌تواند حداقل برای 5 سال بر حضورش بر بام فوتبال سرزمین چکمه ادامه دهد و فصل پیش رو نقطه‌ی آغاز این رویا خواهد بود.