وصال روحانی | دفاع چپ ســــرخ‌هـــــا کیست؟

یکی از سوالات مهم در ارتباط با پرسپولیس در فصل پیش‌ روی لیگ برتر، مردی است که باید پست مدافع چپ این تیم را پوشش بدهد. البته مشکل حادتر سرخ‌ها درون دروازه است که سوشا مکانی ثابت کرده یک دروازه‌بان صاحب ریتم ثابت و مشخص نیست و در صورت کوچ قطعی محمد نوری به لیگ قطر و با احتساب تایید نشدن فرناندو گابریل توسط برانکو ایوانکوویچ سرخ‌ها در پست هافبک وسط محوری هم می‌لنگند اما اگر برای پست پیستون چپ هم فکری نکنند، به دردسر خواهند افتاد.در روزهای اخیر مهرداد جماعتی مدافع چپ فولاد خوزستان که گفته می‌شد گرایش به سرخ‌های تهرانی دارد و حتی در جمع آنها تست پزشکی هم داده، در نهایت در اهواز ماندنی شد، ضرغام اسماعیل عراقی که از دوره حمید درخشان صحبت آمدنش به پرسپولیس در میان بوده، هنوز نیامده و بعید است که بیاید و به گفته ایجنتش درصد این قضیه فقط 50 – 50 است و مشخص است که فاصله دوطرف در مورد مسائل مالی بسیار زیاد است. حمیدرضا علی‌عسگر هم بعد از 8 سال بازی در پرسپولیس در حالی که قابلیت حضور در هر دو پست مدافع راست و چپ را دارد، ظاهرا موردپسند ایوانکوویچ نیست و باید تیم دیگری را انتخاب کند.

سایر نقاط هم ایمن نیست اما...
همه اینها به این معنا نیست که سایر نقاط خط دفاعی پرسپولیس ایمن است و مشکلی در آنجا حس نمی‌شود اما در پست مدافع راست نه تنها بابک حاتمی ماندگار شده، رامین رضاییان هم جذب شده که گلزن‌ترین پیستون راست فوتبال ما در دو سال اخیر بوده و ملی‌پوش هم هست و در دفاع وسط اگر مایکل اومانیا برگردد، با او و محسن بنگر می‌توان قدری از مشکلات را حل کرد. با این حال نبود یک مدافع چپ تخصصی مساله‌ای است که سرخ‌ها را در فصول اخیر به شدت آزرده و وقایع فعلی و انتقال‌های امسال نیز تا این زمان مشکلی را در این خصوص حل نکرده است. سلایق خاص ایوانکوویچ هم مزید برعلت شده و هنوز هیچ کس نمی‌داند او در گابریل کدامین ایرادهای بنیادین را دیده که به هیچ وجه او را نمی‌خواهد و این نیز معلوم نیست که مدافع کروات مورد نظر ایوانکوویچ (لوکا ماریچ) به فرض جذب شدن، در چه مدت زمانی می‌تواند با سایر بازیکنان تیم هماهنگ شود و در صورت هماهنگی از کیفیتی هم برخوردار باشد که به فراخور شرایط خاص لیگ ایران نیازهای فنی تیم را تامین کند.

نورمحمدی یا...؟
این بدان معناست که یا باید در روزهای باقی‌مانده از مدت نقل و انتقال‌ها بازیکن جدیدی برای پست مدافع چپ پرسپولیس خریداری شود یا از بین نیروهای موجود قبلی یکی دو نفر برای پوشش دادن این پست در نظر گرفته شوند.
فصل پیش در شرایطی مشابه از علیرضا نورمحمدی برای این پست استفاده شد که اصولا یک مدافع وسط است و شکل بازی و کارایی سرخ‌ها در این منطقه به سبب فقدان مدافع چپ تخصصی طبعا کاهش یافت و روزهایی هم که علی‌عسگر مدافع چپ قرمزها شد، هر چند قابلیت‌های رو به جلوی آنها تقویت شد اما این تیم پوشش دفاعی کارآمدی برای استقرار در این نقطه مقابل حملات رقبا نداشت و از همین نقطه آسیب‌های زیادی را متحمل شد.

از ستودنی‌ها تا عجیب‌ها
می‌توان بخشی از انتخاب‌ها و رویکردهای ایوانکوویچ را حرفه‌ای دانست و ستایش کرد و نخواستن پیام صادقیان که یک سال تمام اسباب تخفیف درجات پرسپولیس و سقوط اعتبار این باشگاه شد، یک نمونه آن است و قبول نکردن احتمالی محمدرضا خانزاده در پایان مدت محرومیت او با آن کار غریبی که در قطر انجام داد، کاری از همین جنس خواهد بود و جذب کامیابی‌نیا و احمدزاده نیز کارهای درستی بوده اما اکتفای عجیب و غریب به اکثر قریب به اتفاق نفرات قبلی تیم و خریدهای کم و معمولی و دل بستن به تک خارجی‌های ولو خوبی که معلوم نیست در لیگ ایران جا می‌افتند یا خیر، کارهایی است که اعتماد به برانکو را به حداقل می‌رساند و این باور را به وجود می‌آورد که نکند این مربی متین اهل کرواسی در دو ماه و نیم آخر فصل پیش هم سرمربی سرخ‌ها نبود و همه آن ضعف‌های عظیم و نقصان‌های آشکار فنی را به چشم ندید که حالا هم دلیلی برای اقدام وسیع در مورد آنها نبیند.