Scott Patterson | رونی آماده نیست و من‌یونایتد به مهاجم جدید نیاز دارد

امیدوار بودیم که کاپیتان من‌یونایتد، وین رونی، بتواند در بازی هفته دوم برابر آستون‌ویلا با در نظر گرفتن این نکته که تا به حال به آن‌ها  15 گل زده است به فرم ایده‌آل برسد. گرچه او در این بازی حتی از بازی مقابل تاتنهام هم فرم بدتری داشت.

فقدان تحرک لازم، لمس توپ و سرعتش او را از رهبری موفقیت‌آمیز تیم دور کرد. وقتی که او را با سرخیو آگوئرو مهاجم من‌سیتی تیم همشهری مقایسه کنید فاصله بین کیفیت بازی‌شان برای کاپیتان تیم ملی انگلیس مأیوس‌کننده است.

اسمی از رونی در بازی مقابل اسپرز که به برتری 1-0 انجامید برده نشد، تنها یک شوت داشت که آن هم خارج از دروازه بود. رونی می‌توانست بهتر عمل کند اما تعلل و عدم تحرکش باعث شد مدافعان حریف وقت کافی داشته باشند تا به عقب برگردند و موقعیت‌ها را از او بگیرند. رونی در مقابل آستون‌ویلا در طی 90 دقیقه حتی یک شوت هم نزد، و اگر پاس‌های ضعیفش را در نظر نگیریم، شما حتی نمی‌فهمیدید که او در زمین حضور دارد یا خیر.

تنها ضعف در گلزنی او نیست که باید مورد انتقاد قرار بگیرد، بلکه این موضوع که او قادر به خلق موقعیت گل برای دیگر بازیکنان نیست هم باید در نظر گرفته شود. همان شک و تردیدی که در مقابل دروازه‌ی اسپرز داشت در بازی مقابل آستون‌ویلا هم به سراغش آمد.

در یکی از موقعیت‌های دیدار استادیوم ویلا پارک با مورگان شنایدرلین و ممفیس دپای که در محوطه جریمه بودند، رونی فرصت فوق‌العاده‌ای برای گلزنی داشت. اما در عوض او با مکث و تردید به مدافع حریف اجازه داد که توپ را از او به راحتی بگیرد.

برای اینکه ببینیم او آخرین بار کی برای من‌یونایتد گل زد باید به سال 2014 در استادیوم امارات و بازی مقابل آرسنال برگردیم. گل خوبی هم بود، توپ را با یک ضربه از ناچو مونرئال گرفت و به سمت دروازه شچسنی شوت کرد. این حرکت نادری بود که تنها از رونی برمی‌آمد، اما کم‌کم او افت کرد و این داستان به این روزها کشیده شد. به عنوان کاپیتان شیاطین‌سرخ و سه‌شیرها این ملی‌پوش از حمایت‌های کارشناسان، خبرنگاران و هواداران برخوردار است.

در فصل گذشته، هنگامی که رونی در خط هافبک بازی می‌کرد تا رادامل فالکائو و رابین فان‌پرسی در خط حمله بازی کنند (در حالیکه آندر هررا در میدان حضور نداشت)، هواداران فریاد می‌زدند و خواهان تعویض موقعیت او در زمین بودند. رونی در خط هافبک معمولاً خوب نبود.. در واقع، در اواخر دوران مربیگری سرالکس فرگوسن به وضوح بیان کرد که هیچ تمایلی برای بازی در هافبک ندارد.

بعضی از طرفداران از عملکردهای بد رونی خسته شدند، در حالی که دیگران هرگز او را به‌خاطر این که 2 بار قصد ترک منچستر یونایتد را داشت نمی‌بخشند! او اکتبر 2010 قصد ترک یونایتد را داشت اما بلافاصله نظرش را عوض کرد و قرارداد جدیدی امضا کرد. بعد از اینکه ادعا کرد عدم وفاداریش بزرگترین اشتباه زندگی ورزشی برای او بوده دوباره 3 سال بعد قصد رفتن کرد.

بعضی هواداران عقیده دارند کسانی که از رونی انتقاد می‌کنند دیگر او را به علت تمایلش برای ترک باشگاه دوست ندارند. مسئله اینجاست که او در طول چند فصل عملکرد خوبی نداشته است.

زیر نظر دیوید مویس، رونی وضعیت تقریباً امنی در تیم داشت. صرف نظر از بازی ضعیفش کنار گذاشته نمی‌شد. این وضعیت تحت مربیگری فان‌خال بیش از پیش شد. به رونی بازوبند کاپیتانی هم داده شد. با وجود ناامیدی‌های طرفداران، مربی اعلام کرد که کاپیتانش را از کنار نخواهد گذاشت.

حالا با وجود چیچاریتو و جیمز ویلسون که تنها رقبای رونی برای کسب جایگاهش هستند، ببینید که رونی چقدر باید بد بازی کند تا تعویض شود. چیچاریتو اعتماد‌‎به‌نفس کافی ندارد در 2 فصل پیش خیلی کم بازی کرد، ویلسون هم چندان آماده نیست. به‌طور واضح می‌توان گفت که آن‌ها رقبای جدی برای کنار گذاشتن رونی نیستند.

یونایتد تا بسته شدن پنجره‌ی نقل‌وانتقالات 4 بازی در پیش رو دارد، که زمان خوبی به مربی می‌دهد تا تصمیم بگیرد که آیا تیم به مهاجم جدیدی نیاز دارد یا خیر. با این حال، اگر فان‌خال، بعد از بازی با آستون‌ویلا بر این باور بود که تا وقتی تیم از رقیبان بهتر امتیاز می‌گیرد میزان شوت زدن مهاجمش آنچنان اهمیت ندارد!

مترجم: نسیم فرزین

منبع: ESPN