Paul Ansorge | خط دفاع من‌یونایتد در فصل جدید چگونه قوی‌تر خواهد شد؟

کسانی که کنفرانس خبری پایان فصل فان‌خال را دنبال کردند می‌دانند در نخستین هفته لیگ جزیره او چه نفراتی را در ترکیب دفاعی تیمش قرار خواهد داد. حداقل سه‌تن از این بازیکنان مشخص هستند.

لوک شاو و متئو دارمیان در تور پیش‌فصل یونایتد در آمریکا به اندازه‌ی کافی زحمت کشیدند تا ثابت کنند که جایگاهشان در دفاع محکم شده است. من در مورد اینکه چرا دارمیان به آنتونیو والنسیا ترجیح داده شده نوشتم و جواب به همین سادگی‌ست: "برای اینکه او یک مدافع راست مناسب است."

فان‌خال به شاو اطمینان زیادی دارد و با وجود مصدومیت‌های متعدد فصل گذشته او را تحسین می‌کند و می‌گوید: "فصل 16-2015 فصل شاو است."

چیزی که زیاد واضح نیست این است که آرایش منچستر در مرکز خط دفاع چگونه خواهد بود و در واقع قوی‌ترین انتخاب‌ها برای آن دو نقطه چه کسانی هستند. فان‌خال به وضوح به دو نقطه‌ی چپ و راست به عنوان دو موضع متمایز می‌نگرد و به چپ‌پا یا راست‌پا بودن دو بازیکن این منطقه هم توجه بسیاری می‌کند.

به نظر می‌رسد که مدعیان برای این دو نقطه کریس اسمالینگ، فیل جونز، مارکوس روخو و جانی اوانز، به همراه پدی مک‌نیر و احتمالاً تیلور بلکت برای مواقع اضطراری باشند. البته اگر فان‌خال خودش باشد، هیچ‌کدام از آن‌ها را برای مرکز خط دفاعی‌اش گزینش نخواهد کرد!

در عوض، این دالی بلیند است که می‌تواند جای آن‌ها را بگیرد. این یک تصمیم کاملاً متضاد از سوی فان‌خال خواهد بود که هم وطن خودش را برای جایگاه دفاع مرکزی سمت چپ انتخاب کند. اینگونه به نظر می‌رسید که یونایتد دارد یک رهبر باتجربه را از دست می‌دهد. طرفداران مشتاق کسی مثل نمانیا ویدیچ بودند که ترس به جان حریفان منچستریونایتد بیاندازد.

هرچند فان‌خال نگرش متفاوتی دارد. او بلیند را نه برای به وحشت انداختن مهاجمان حریف بلکه برای استفاده‌ی درست از توپ و ارائه‌ی یک بازیکن فوق‌العاده در خط هافبک می‌خواهد. بنابراین، فکر کردن به اینکه او یکی از دو بازیکن مرکز دفاع باشد ناامید کننده است.

اولویت‌های اعلام شده‌ی فان‌خال بر این اساس هستند که مدافعانش زمان مالکیت توپ به همان اندازه که توپ دست حریفان است چگونه بازی می‌کنند.

از این لیست مدافعان مرکزی که ذکر شد، اسمالینگ به نظر می‌رسد که در فصل گذشته به بالاترین حدی که سرمربی هلندی می‌خواهد، رسیده است. او توپ را به‌خوبی نگه می‌دارد و فصل قبل به میزان 88.6 درصد پاس سالم در لیگ برتر داشته است.

شاید تصمیم فان‌خال برای جفت‌کردن بلیند با جونز در طول دیدارهای پیش‌فصل به‌دلیل تمایل جونز برای انتقال بهتر توپ توسط او بوده و این را هم می‌توان به سابقه بازی جونز در خط هافبک نسبت داد.

از دیدگاه کاملاً دفاعی، این یک انتخاب عجیب و غریب است. ضعف دفاعی جونز در اینترنشنال چمپیونز کاپ مقابل پاریس‌سن‌ژرمن را می‌توانستیم به وضوح ببینیم و بعد از آن دیدار بود که فان‌خال گفت جایگاه دفاع راست مرکزی هنوز هم ثابت نشده است.

با توجه به آن می‌توان به طور بسیار منطقی فرض کرد که بلیند با برخی از جنبه‌های دفاعی نقشش مبارزه خواهد کرد، پس با این حساب اسمالینگ زوج عقلانی‌تری به نظر می‌رسد. به خصوص اینکه حضور اسمالینگ می‌تواند توانایی‌های خط دفاع در هوا را بهبود ببخشد. مربیان تیم‌های حریف مطمئناً زوج جونز-بلایند را در هوا مورد هدف قرار خواهند داد و این برای من‌یونایتد بسیار خطرناک است.

روخو نفر بعدی خواهد بود. در واقع، قبل از شروع می‌توانستیم فرض کنیم زوج اسمالینگ و روخو برای اینکه یکی راست‌پا و یکی چپ‌پا است ایده‌آب باشد و هردو به اندازه‌ی کافی برای شروع حملات پا به توپ راحت باشند.

اما بازیکن آرژانتینی به‌خاطر شرکت در کوپا آمریکا پیش‌فصل مناسبی نداشت و این باعث می‌شود حداقل در ابتدای فصل فان‌خال به سمت بلیند تمایل داشته باشد. مطمئناً باید دید بلیند در چند بازی اول شروع فصل چه عملکردی از خود نشان می‌دهد.

هم اوانز و هم مک‌نیر در حال حاضر گزینه‌های پشتیبانی هستند. از بین این دو بازیکن اهل ایرلند شمالی، مک‌نیر از این جریانات خوشحال خواهد بود چون که او در مسیر پیشرفت است و تنها ارتقاء جایگاهش به سمت تیم اول هم برایش عملکردی مناسب محسوب می‌شود. ولی اوانز کمی از این سلسله مراتب عقب افتاده است. دو فصل گذشته، او درگیر مصدومیت‌های مکرر و ریکاوری طولانی مدت بود. سخت می‌شود او را بین مدافعان قدرتمند یونایتد تصور کرد.

از آنجاییکه پنجره‌ی نقل‌وانتقالات هنوز باز است شاید فان‌خال همه را سورپرایز کند و یک مدافع باتجربه به خدمت بگیرد، همانطور که مدت زیادی امیدوار بود سرخیو راموس به اولدترافورد بیاید.

با نگاهی کلی به وضعیت دفاعی من‌یونایتد سوالاتی پیش می‌آید.

آیا بلیند میتواند در لیگ برتر یک مدافع وسط باشد؟ آیا جونز می‌تواند بر نقطه ضعف‌هایش مبنی بر جایگیری و تصمیم‌گیری غلبه کند؟ آیا اسمالینگ می‌تواند همانطور که پتانسیلش را دارد رهبری کند؟ آیا اوانز می‌تواند بر مصدومیت‌هایش غلبه کرده و فرم مناسبش را پیدا کند؟ آیا مک‌نیر خصوصیات یک بازیکن سطح بالا را دارد؟ آیا فان‌خال به روخو آنقدر اعتماد دارد که او انتخاب اولش باشد؟

در نهایت می‌توان گفت از بین بازیکنان فعلی بهترین زوج اسمالینگ و روخو هستند، گرچه جونز و اسمالینگ هم ویژگی‌های خوبی برای تبدیل شدن به زوجی مناسب را دارا هستند. بلیند هم استعدادش را دارد که مدافعی قوی باشد.

بی‌شک نظر فان‌خال برای خط دفاع بسیار با نظر هواداران، کارشناسان و دیگر مربیان فرق دارد. گرچه، تاریخچه‌ی موفقیت‌هایش ثابت می‌کند که او می‌داند چه می‌خواهد انجام دهد.

در مجموع، خط دفاعی قدرتمند یونایتد باعث می‌شود که تیم عملکرد فوق‌العاده‌ای داشته باشد و حتی شانس بالایی برای قهرمانی لیگ برتر را برای شیاطین‌سرخ دارا شد. تنها باید به فان‌خال و کارش ایمان داشت و اعتماد کرد.

ترجمه: نسیم فرزین