«کافه‌ماتادور» | پوست‌اندازیِ بنیتز

خوب یا بد، درست یا اشتباه، کارلو آنچلوتی از کار برکنار شد و در زمانی که خیلی‌ها انتظار داشتند یورگن کلوپ به عنوان جانشین کارلتو انتخاب شود؛ رافائل بنیتز در میان تعجب هواداران به عنوان سرمربی آینده‌ی کهکشانی‌ها معرفی شد. شاید در زمان معرفی رافا، بسیاری از مخالفان آنچلوتی به تمدید قرارداد کارلتو راضی بودند اما کار دیگر تمام شده بود و سرمربی اسپانیایی سابق رئال کاستیا، پس از سال‌ها انتظار، سکان هدایت تیم اصلی رئال مادرید را بر عهده گرفت. تیمی که خودِ او از آن به عنوان خانه‌ی اصلی‌اش یاد می‌کند. دلیل گریه‌های رافا در مراسم معارفه‌اش نیز دقیقاً به همین خاطر بود.

بسیاری از مادریدیستا با توجه به سوابق رافا، هیچ امیدی به موفقیت رئال تحت هدایت او ندارند اما مسابقات پیش فصل در مقابل تیم‌های منچستر سیتی، میلان، اینتر، آاس رم، تاتنهام و بایرن مونیخ، محکِ خوبی برای بنیتز بود. رافا در این مدت نشان داد در رئال متحول شده. او بر خلاف دوران حضورش در لیورپول و ناپولی، دیگر بر سر مسائل نقل و انتقالات با سران باشگاه درگیر نمی‌شود. به عنوان مثال زمانی که بحث پیشنهاد آرسنال به بنزما در رسانه‌ها مطرح شد، رافا جمله‌ی ساده‌ای به زبان آورد: «دوست دارم بنزما با ما بماند.»

او دیگر همچون گذشته برای بازیکنی خاص با سران باشگاه وارد جنگ و جدال نمی‌شود. رافا با جمله‌ای ساده خود را در هر دو صورت از خطر و حاشیه دور نگاه داشت. اگر کریم در برنابئو بماند که خواسته‌ی بنیتز برآورده شده و اگر هم مهاجم فرانسوی بر طبق نظرِ فلورنتینو پرز از لاس پلانکاس جدا شود؛ رافا حرفی بر زبان نیاورده که پرستیژ و اوتوریته‌اش زیر سوال برود.

از سوی دیگر رافا از همان ابتدا با ستاره‌های تیم رابطه‌ی دوستی را برقرار کرد. او از یک سو به گرت بیل این اطمینان را داد که ستاره‌ی آینده‌ی تیم‌اش او خواهد بود، از سوی دیگر رونالدو را ستون تیم‌اش خواند و از سوی دیگر مدام از ایسکو، راموس، کروس و خامس تعریف و تمجید کرده و می‌کند. بنیتز بر خلاف زمان حضورش در والنسیا، اینتر و چلسی، به سرعت به همه‌ی تیم روحیه و اطمینان خاطر تزریق کرد. به این ترتیب دیگر انرژی منفی و یا کمبود اعتماد به نفس در میان کهکشانی‌ها دیده نمی‌شود.

دو قهرمانی رئال در جام‌های بین‌المللی دوستانه در استرالیا و چین، قابل اتکا نیست اما برای هواداران این تیم امیدوارکننده است. نه از جهت قهرمانی، بلکه از این جهت که رافا در این بازی‌ها سیستم‌های متفاوتی را در این مسابقات مورد آزمون و خطا قرار داد. او با هر تعویضش سیستم تیم را دچار تعییر می‌کرد و همین امر نشان داد او همچون پیش و بر خلاف کارلتو، اصراری برای استفاده از یک تاکتیک تکراری و یک‌نواخت ندارد.

قهرمانانِ دو فصل اخیر لالیگا یعنی بارسلونا و اتلتیکو مادرید، به ترتیب 21 و 26 گل در طول فصل دریافت کردند. برای یافتن زمانی که رئال به چنین آماری دست یافته باید به دو دهه‌ی گذشته یعنی فصل 95-1994 رجوع کنیم که در آن فصل با عملکرد خوب دفاعیِ تیم، خط دفاع رئال به عنوان یکی از بهترین خطوط دفاعی قرن انتخاب شد. دفاع رئال مادرید در فصول اخیر معمولاً مرموز بوده؛ دفاع تیمی قوی اما شکننده، پرمهره اما غیر قابل اطمینان و نامنظم!

رافا در بازی‌های پیش فصل نشان داد که اهمیت خاصی برای تقویت فاز دفاعی تیم‌اش قائل است. تیم او در این بازی‌ها در طی 6 بازی، تنها 2 بار دروازه‌اش باز شد. باید این نکته را اذعان کرد که رئال در این دیدارها در فاز دفاعی خوب و متمرکز ظاهر شد. بنیتز می‌خواهد جلوی حرکات اضافی و اشتباهات راموس را بگیرد و شعاع حرکتی راموس را تصحیح کند. او می‌خواهد راموس و په‌په بهتر همدیگر را بهتر پیدا کنند و به جایگاه واران رسیدگی کند. جلوی خودنمایی‌های مارسلو را بگیرد و با دقت مراقب حرکت‌های کارواخال باشد. این تغییر درونی است که رافا می‌تواند ایجاد کند. تغییراتی که نه تنها کلید موفقیت هستند بلکه تغییری بنیادین و قابل تقدیر خواهد بود که بر اعتبار بنیتز در مادرید بیشتر خواهد افزود. رافا تا بدین جا نشان داده که کاملاً پوست انداخته و بسیار هوشمندانه به کارش می‌پردازد.