«کافه‌ماتادور» | دیکتاتورِ بزرگ

داستان خسته‌کننده‌ی انتقال داوید دخئا به رئال مادرید، شبِ گذشته به شکلی کاملاً مضحکانه‌ای به پایان رسید؛ دیر رسیدن مدارک!

انگار نه انگار که قرنِ بیست‌ویکم هستیم و دیر رسیدن مدارک برای انتقالی که 3 ماه خوراک خبری بود، چیزی شبیه به یک شوخیِ بی مزه و البته توهین به شعور دوست‌دارانِ این ورزش است.

کاملاً واضح است که طرف انگلیسی در انجام این انتقال خلل ایجاد کرده و امیدوار است در زمان باقیمانده تا نقل‌وانتقالات زمستانی در ژانویه، داوید دخئا را برای تمدید قراردادش با شیاطین سرخ ترغیب کند. چه بسا لویی فان‌خال از وی در لیگ قهرمانان نیز استفاده کند تا صورت پیوستن دخئا به لاس پلانکاس در ژانویه، ضربه‌ای دیگر به رئال مادرید زده باشد.

دیکتاتوریِ پرز

در دنیای توپ گرد بعضی از نام‌ها را هیچگاه نمی‌توان از یاد برد. نام‌هایی که گاهی به خاطر محبوبیت‌شان، گاهی به دلیل یک گل حساس، گاهی به خاطر یک تصمیم اشتباه و یا درست در اذهان فوتبال‌دوستان باقی می‌مانند. بی شک فلورنتینو پرز نیز یکی از این نام‌هاست که این روزها بسیار مشغول حاشیه‌سازی برای تیم تحت مدیریت‌اش است. اینکه در روند انتقال دخئا او چقدر مقصر است چندان بحث نمی‌کنیم اما آنچه که به قطعیت می‌توان از آن سخن گفت «دیکتاتور» بودنِ پرز است.

آقای تاجر به جز سودِ سرشاری که عاید کهکشانی‌ها در دوران مدیریت‌اش کرده، کارنامه‌ی مثبتی را از خود به جای نگذاشته است. صحبت از لادسیما نکنید که پرز در کسب آن کوچکترین نقشی نداشته و تنها از کسب این عنوان سو استفاده کرده و می‌کند.

کاسیاس قربانی!

بر هواداران قوهای سپید اسپانیا پوشیده نیست که ایکر کاسیاس قربانی حضور دخئا در سانتیاگوبرنابئو شد. در واقع فلورنتینو پرز به دلیل برنامه‌ریزی جهت جذبِ سنگربان اسپانیایی شیاطین سرخ، روی نام ایکر مقدس یک خط قرمز کشید و با اجرای یک شو تمام عیار اما نخ‌نما، اسطوره‌ی لاس پلانکاس را به شکلی بسیار انتقادآمیز راهی پورتو کرد. جایی که در آن به ایکر با همه‌ی وجود عشق می‌ورزند و کاسیاس پس از سال‌ها فشار، اکنون به راحتی می‌خندد.

ایکر رفت تا دخئا بیاید! ایکر رفت تا روی نیمکتِ ذخیره‌ها، داوید حتی یک رقیب سرسخت و جدی نداشته باشد. ایکر رفت، اما دخئا پایش به برنابئو باز نشد! حال آقای پرز باید به صراحت به این سوال پاسخگو باشد که اگر قرار بود تا آخرین روز منتظر چراغ سبز من‌یونایتد بماند، چرا کاسیاس را انقدر سریع و دست‌پاچه به پورتو منتقل کرد؟

این تنها اشتباهِ پرز در این مدت نبوده. پرز در حالی دست روی نام رافا بنیتز گذاشت که بسیاری موافق ماندن کارلتو بودند. حتی در آن زمان یورگن کلوپ نیز می‌توانست جزو گزینه‌های رئال باشد اما آقا رئیس پایش را در یک کفش کرد و بنیتز را با وجود مخالفت‌ها و انتقادات روی نیمکت کهکشانی‌ها نشاند.

مهاجمی که هیچوقت خریده نشد

اما دیکتاتوری پرز به همینجا ختم نشد. مدتیست که همه‌ی کارشناسان و هواداران حرفه‌ای رئال سخن از نیاز مبرم لاس پلانکاس به یک مهاجم قهار و گلزن به زبان می‌آورند. مهاجمی که بتواند رقیبی قدر برای کریم بنزما باشد تا موتور گلزنی رئال با قدرت کار کند. دقیقاً همان امری که در زمان مربیگری مورینیو در مادرید اتفاق افتاده بود. بنزما رقیبی همچون هیگواین و موراتا بر روی نیمکت می‌دید و همین رقابت باعث شد رئال بیشترین گل زده را در پایان فصل به خود اختصاص دهد. اما فلورنتینو پایش را در یک کفش کرد و بدون توجه به نظر کارشناسان بنزما را به تک مهاجم تیم‌اش تبدیل کرد. حال معلوم نیست اگر مهاجم فرانسوی مادریدیستا در طول فصل دچار افول و یا مصدومیت شود، بنیتز چه خواهد کرد.

آقای پرز، آقای دلال، آقا تاجر، رئال به جولانگاهِ دیکتاتوری‌تان بدل شده و ثمره‌ی آن تنها شرمساری برای مادریدیستا بوده. شرمساری از عدم کسب لالیگا، عدم کسب سه گانه و درخشش‌های مقطعی!

آقای پرز دست از سر رئال بردارید تا این تیم پر افتخار به مسیر اصلی‌اش که همان خلق افتخار در میادین فوتبال است برگردد. رئال بنگاه و تجارت‌خانه‌ی شخصی‌تان نیست که در قبل آن به ثروت‌تان بیافزایید. دست از سرِ محبوبمان بردارید!