محمد قراگزلو | افت احمدزاده و مسلمان تقصیر کیست

محمد نوری و فرناندو گابریل دو هافبک بازیساز و پاسور پرسپولیس بنا به دلایل مختلف از جمع سرخ‌ها جدا شدند تا دو هافبک تکنیکی و جوان جای آنها را بگیرند. در نگاه اول شاید رفتن کاپیتان پرسپولیس به علاوه هافبک خلاق برزیلی می‌توانست از میزان تجربه و کارآیی خط میانی سرخ‌ها به شکل قابل توجهی کم کند اما از سوی دیگر حضور دو جوان شایسته نگاه امیدوارکننده‌ای را به آنها معطوف می‌کرد تا از میزان نگرانی‌ها کاسته شود.نوری و گابریل رفتند تا مسلمان و احمدزاده بیایند اما همزمان با این جابه‌جایی برانکو ایوانکوویچ به قصد تغییر در شیوه بازی تیمش سیستم چند ساله سرخ‌ها را تغییر داد و از 1-3-2-4 به 2-4-4 روی آورد. با این رنسانس بزرگ که آثار مخربش را در 5 هفته ابتدایی لیگ و همین بازی حذفی دیدیم احمدزاده و مسلمان که باید مقابل دو هافبک دفاعی در راس مثلث میانی قرار می‌گرفتند و پشت مهاجم نوک بازی می‌کردند تبدیل شدند به هافبک‌های کناری با شرح وظایف و نوع بازی کاملا متفاوت.
مسلمان و احمدزاده در پست جدید باید هم به هافبک کنار دست خود در میانه میدان کمک می‌کردند هم به مدافع پشت سر خود، هم اینکه در طراحی حملات از جناحین حضوری فعال داشتند. از بین این دو هافبک جوان که خصوصیات فوتبال‌شان تا حدودی به یکدیگر شبیه است فرشاد احمدزاده به خاطر به موقع اضافه شدن به تیم و حضور در تمرینات و اردوی خارجی از همان هفته اول در ترکیب اصلی به میدان رفت و تا همین بازی حذفی نیز جزو ارنج اصلی بوده است اما مسلمان شرایط متفاوتی داشت. مسلمان که در نیم فصل دوم لیگ چهاردهم در فولاد شرایط خوبی نداشت و نتوانست موقعیت خوبی در این تیم پیدا کند خیلی دیر پرسپولیسی شد و با وجود اینکه در 5 دقیقه پایانی بازی هفته اول مقابل پدیده به میدان رفت نشان داد کاملا ناآماده بوده و برای حضور در ترکیب کار زیادی دارد. در تمام این هفته‌هایی که مسلمان به نیمکت چسبیده بود و اصلا به میدان نمی‌رفت بسیاری از هواداران و خبرنگاران این پرسش را پیش روی برانکو قرار می‌دادند که مسلمان کجاست و چرا بازی نمی‌کند و البته پاسخ پروفسور همواره مشترک بود: «مسلمان را جای چه کسی بازی دهم؟... او ناآماده است چون دیر به تیم اضافه شده و زمان می‌برد تا شرایط ایده‌آل را پیدا کند و...»
گذشت و گذشت تا رسیدیم به بازی جام حذفی مقابل پیکان. در این بازی برانکو باز هم از فرشاد احمدزاده در پست هافبک چپ استفاده کرد که به تناوب جایش را با هادی نوروزی در جناح مخالف عوض می‌کرد.
احمدزاده که در بازی‌های لیگ در این پست نمایش‌های پرنوسانی ارائه داده و به سبب ناآشنایی با شرح وظایفش در این پست قادر به کمک به مدافع پشت سرش نبود و در فاز دفاع لنگ می‌زد، مقابل پیکان ضعیف‌ترین نمایش خود  را ارائه داد و آنقدر بد بود که به نظر می‌رسید تعویض اول برانکو بیرون رفتن احمدزاده و به بازی فرستادن یکی مثل کمندانی یا خود مسلمان باشد اما این اتفاق 10 دقیقه دیرتر رخ داد و فرشاد دقیقه 74 از بازی بیرون رفت. احمدزاده در حالی این نمایش ناامیدکننده را ارائه داد که فصل قبل در تراکتورسازی یکی از بهترین‌های تیمش بود و حتی به تیم ملی هم رسید اما در بازگشت به پرسپولیس به خاطر تغییر پست و نمایش‌های پرنوسان شانس دعوت به تیم ملی را هم از دست داد.
هر چند در خصوص احمدزاده گزینه مشکلات جسمانی و ناآمادگی بدنی چندان نمی‌تواند قانع‌کننده باشد و توجیهی برای افت او به حساب بیاید، در خصوص مسلمان می‌توان این گزینه را هم به تغییر پست و استفاده از این بازیکن در جای اشتباهی اضافه کرد.
مسلمان دیر به تمرینات پرسپولیس اضافه شد و اردوی ترکیه را هم از دست داد و از همان بازی پدیده نشان داد با کمندانی، علیپور، نوروزی و همین فرشاد احمدزاده به لحاظ آمادگی جسمانی فاصله زیادی دارد. مسلمان در همین مصاف با پیکان بالاخره برای دومین بار برای پرسپولیس بازی کرد و 30 دقیقه فرصت عرض‌اندام داشت اما در همان زمان نه چندان کوتاه نشان داد برای بازی ندادن به او باید حق را به برانکو داد. مسلمان که در موقعیت جلو کشیدن بی‌محابای پیکان و باز شدن فضا برای ضدحمله می‌توانست به راحتی خودی نشان دهد و قابلیت‌هایش را بروز دهد خیلی کند و سنگین حرکت می‌کرد، شاداب نبود، پاس‌های اشتباه می‌داد و در زمان لو دادن توپ به سرعت به عقب برنمی‌گشت تا ثابت کند از روزهای آمادگی در همین پرسپولیس و قبل از آن در ذوب‌آهن فاصله زیادی دارد. هافبک 25 ساله سرخ‌ها که در بدو ورود به تمرینات پرسپولیس به خاطر تورم و سرخی چشم‌هایش با حاشیه‌های عجیبی روبه‌رو شد و همین چند روز پیش شایعه ناراحتی‌اش از نیمکت‌نشینی و تصمیمش برای ترک پرسپولیس به گوش رسید در 30 دقیقه پایانی بازی با ذوب‌آهن نشان داد برای حضور در ترکیب پرسپولیس حتی به عنوان گزینه آلترناتیو کار دارد و فعلا باید دنبال اتقای میزان آمادگی جسمانی و هماهنگی خود با دیگر هم‌تیمی‌هایش باشد. مسلمان در همان صحنه عجیب وقت‌های تلف شده و رویارویی با دروازه‌بان پیکان در میانه میدان نشان داد چقدر ناآماده است و در حالی که می‌توانست پایه‌گذار یا زننده گل دوم تیمش باشد به راحتی موقعیت را از دست داد تا اندک هواداران حاضر در ورزشگاه هم به او معترض شوند. شماره 77 سرخ‌ها آنقدر بد بازی کرد که منتقدان برانکو و آنهایی که بابت بازی نکردن مسلمان به او می‌تاختند با دیدن همین نمایش 30 دقیقه‌ای ساکت شدند و احتمالا برخی از همان‌ها بودند که در ورزشگاه به خود مسلمان هم اعتراض کردند.
آنچه مسلم است اینکه نمایش مسلمان مقابل پیکان ضعیف بود و در همان ورزشگاه انتقادهایی را برانگیخت. جالب اینکه خود مسلمان هم بعد از بازی به کیفیت پایین بازی‌اش اعتراف کرد و حتی از هواداران پرسپولیس عذر خواست. با این حال شاید خود مسلمان را به خاطر ایجاد حاشیه‌های احتمالی، کم کاری در تمرین و ناآمادگی بدنی نتوان در این نمایش ضعیف مقصر دانست و حتما بخشی از این قضیه به برانکو ایوانکوویچ مربوط می‌شود که از مسلمان در جای اشتباهی استفاده می‌کند.
واقعیت این است که مسلمان هم باید مثل فرشاد احمدزاده مهاجم سایه و هافبک بازیساز مقابل دو هافبک دفاعی باشد و به هیچ وجه در هافبک چپ و راست کارآیی ندارد. محسن مسلمان هیچ وقت بازیکن دونده‌ای نبوده و در فاز دفاع چیزی برای ارائه ندارد پس با توجه به شرح وظایف هافبک‌های کناری در سیستم 2-4-4 نمی‌تواند کارآیی لازم را داشته باشد. مسلمان مثل نوری یا همان فرناندو گابریل با خلاقیتش می‌تواند نقش گلساز یا گلزن را در راس مثلث میانه میدان تیمش ایفا کند و اگر از او بخواهیم فضای پشت سر مدافع پشت خود را پوشش دهد یا به هافبک‌های میانی کمک کند و در زمان دفاع به سرعت به عقب برگردد راه را به اشتباه رفته‌ایم. با این حساب شاید اگر مسلمان از همان روز اول در تمرینات شرکت می‌کرد، حاشیه نداشت و به لحاظ بدنی در شرایط خوبی به سر می‌برد نمایشی در حد و اندازه‌های فرشاد احمدزاده طی 6 بازی گذشته ارائه می‌داد و حتی با خودش فاصله زیادی داشت.
به هر حال آنچه بازی پیکان نشان‌مان داد این بود که دو هافبک خلاق، تکنیکی، جوان و کاربلد پرسپولیس به دلایل مختلف دچار افت شده و بسیار پرنوسان بازی می‌کنند و این می‌تواند مایه نگرانی برای برانکو و هواداران این تیم باشد. البته این نگرانی در خصوص محسن مسلمان بیشتر است و با نمایش عصر شنبه‌اش بیشتر به چشم آمد اما شک نکنید برانکو با تغییر سیستم و جابه‌جایی هم می‌تواند به تیمش خدمت بزرگی کند هم اینکه هر دو بازیکن فوق را به شرایط مطلوب گذشته‌شان نزدیک کند.