Steven Kelly | تقلای لیورپول برای گلزنی در روزهای پایانی دوران راجرز

برندان راجرز، مربی لیورپول گاهی اوقات بدترین دشمن خودش است. او اغلب از کلمات تنها برای صدا درآوردن استفاده می‌کند به جای آنکه معنی و مفهوم خاصی را بیان کند و همین امر او را با وجود رسانه‌های بازیگوش و هواداران عجول به دردسر می‌اندازد.

پس از تساوی 1-1 در دیدار هفته ششم لیگ جزیره در آنفیلد برابر نورویچ‌سیتی، او دوباره همین کار را کرد. راجرز گفت: "از نظر امتیازگیری چندان خوب نبودیم، اما برای من عملکرد تیم مهم است."

برای او شاید، اما برای هواداران این اعداد (گل‌ها، پیروزی‌ها و امتیازات) بسیار اهمیت دارد. این شروع ضعیفی برای لیورپول بوده است. آن اعداد حتی بدتر هم می‌شوند زمانی که آمار دو ماه آخر فصل گذشته به آن‌ها اضافه شود. در 20 بازی اخیر خانگی لیورپول تنها در 3 بازی بیش از یک گل به ثمر رساند و این آمار چیزی نزدیک به بسیار بد است.

هوادارانی که هنوز به ایده‌ی موفقیت راجرز در آنفیلد اعتماد دارند و این گروه بسیار اندک هم هستند. چیزی که او در تلاش بود در مورد عملکرد مقابل نورویچ بگوید را درک کردند، خصوصاً در نیمه‌ی دوم. عملکرد آن‌ها تقریباً از تمام چیزهایی که در این فصل دیده شد بهتر بود، به استثنای نیمه‌ی اول تساوی 0-0 در برابر آرسنال.

بیشتر هواداران فریاد می‌زنند "پس چه شد؟"، و در حقیقت حق با آن‌هاست. موفق به کسب پیروزی در این بازی هم نشدند و از شانس‌ها استفاده نکردند. اگر این روند ادامه پیدا کند لیورپول کم کم مجبور به دنبال کردن نتایج تیم‌های پایین‌تر از سطح خودش خواهد بود به جای تیم‌های بزرگ!

با این حال، راجرز به عنوان مربی سختکوش سعی می‌کند نقاط مثبت را پررنگ جلوه دهد تا از این طریق بازیکنانش را تشویق کند و به آن‌ها امید پیشرفت دهد.

شانس کافی برای مغلوب کردن تیم پرانرژی نورویچ وجود داشت، با این حال با آماری که وجود دارد گل نزدن پدیده‌ی جدیدی نیست و نشان از ضعف عمیق‌تری در اردوی لیورپول دارد.

آن‌ها همچنین بازی را خیلی کند شروع کردند، که این در تضاد کامل است با شروع‌های انفجاری بسیاری از بازی‌های فراتر از ذهن و بسیار هیجان‌انگیز لیورپول در طول فصل 14-2013. نوستالژی واقعی زمانی است که لوئیس سوارزی که اکنون از تیم جدا شده در آن فصل رکورد کشنده‌ای مقابل نوریچ به جای گذاشت. غیبت این بازیکن اهل اروگوئه در روز شنبه باعث پشیمانی شده بود.

برخی به ضعف راجرز در به کار گرفتن استعداد بازیکنانش برای خلق شانس‌هایی در بازی اشاره می‌کنند، اما این اولین بار بود که بعد از ماه‌ها لیورپول اینگونه بازی می‌کرد. این دقیقاً همان چیزی بود که او در اظهار نظرهای بعد از بازی سعی به گفتنش داشت.

او بالاخص از زدن ضربات نهایی توسط کار فیلیپه کوتینیو بسیار ناراخت شده بود. افراد زیادی قبلاً در مورد اینکه او دارد به سطح بهترین بازیکنان بزرگ اروپا می‌رسد و حتی قرار است با نیمار در آینده هم در سطح باشگاه و هم در تیم ملی هم تیمی شود صحبت می‌کردند. در پیروزی 1-0 لیورپول مقابل استوک او به خوبی درخشید و در بازی مقابل آرسنال به شدت بدشانس بود. وابستگی لیورپول به این بازیکن برزیلی هم واضح است و فشار بر روی او هر هفته بیشتر می‌شود.

دانیل استوریج در طول دو فصل گذشته به خوبی سوارز بوده است، اما بازی‌های زیادی را به علت مصدومیت از دست داده و به این زودی‌ها نمی‌تواند به فرم ایده‌آل برسد. تمام این‌ها برای راجرز عذاب‌آور است، به‌خصوص حالا که زمان به سرعت برایش در حال گذر است.

کریستین بنتکه به علت مصدومیت این دیدار را از دست داد و لیورپول با دو فوروارد که استوریج و اینگز بودند، بهتر بازی کرد. اینگز، بازیکن سابق برنلی بسیار تاثیرگذار بود و ضربه‌ی تمام کننده‌اش را کمتر کسی می‌تواند بزند.

در شروع فصل فریادهای گهگاهی "اجازه دهید راجرز، راجرز باشد" شنیده می‌شد، به این معنی که اگر قرار است او شغلش را از دست بدهد حداقل بگذارید آن فوتبالی که از تیمش انتظار دارد را به نمایش بگذارد. اگرچه در تاکتیک‌هایش در دیدار روز شنبه از هر بازیکن تهاجمی که می‌توانست استفاده کرد، حداقل یک شور و هیجانی در آنفیلد به وجود آورد. مدت زیادی بود که هواداران چنین بازی‌هایی را در خانه ندیده بودند.

مترجم: نسیم فرزین

منبع: ESPN