تولد روز | بالاک 39 ساله شد

در آخرین روزهای نهمین ماه میلادی (26 سپتامبر) سال 1976، در شرق آلمان، میشائیل به عنوان اولین و آخرین فرزند خانواده به دنیا آمد. گورلیتز شهری نیمه مطرح در آلمان شرقیِ سابق و شهری مجهور در آلمانِ فعلیست. پدر و مادر میشائیل وقتی که او تنها یک سال سن داشت از گورلیتز به چم نیتز کوچ کردند. به هر حال هر چه بود میشائیل در آن فضا رشد کرد و به مدرسه‌ی کونتزرهانگن رفت. وی شاگرد چندان موفقی نبود اما در کارهای فنی و رشته‌های استعداد داشت. البته حال چیزی نمانده بود که فوتبال میشائیل بالاک را نداشته باشد . در آلمان شرقی رسم بود که کارشناسان ورزش هر چند وقت یکبار به مدارس کشور سر بزنند و بچه‌های مستعد را نشان کرده و تخصص آنها را در یک ورزشِ خاص، حدس بزنند و سپس در مدرسه‌ی تخصصی آن رشته، آنها رابه کار گیرند. و اینچنین بود که کارشناسان رای دادند که میشائیل، بیشتر به درد اسکیت روی یخ می‌خورد! شاید شانس بالاک در این بود که اولاً به هیچ وجه حاضر به پرداختن به رشته‌ی اسکیت روی یخ نشد و دوماً دیوار برلین فرو ریخت و دو آلمان متحد شدند و او توانست در رشته‌ی فوتبال شروع به فعالیت و تلاش کند.

او از همان دوران کودکی علاقه شدیدی به فوتبال داشت و والدینش به همین دلیل او را زمانیکه فقط هفت سال سن داشت در باشگاه محلی «بی‌سی‌ژ موتور» ثبت نام کرداند و او از همان دوران مورد توجه مربیان آن تیم قرار گرفت. او با بازی‌های قابل توجهی که در همان سن‌وسال از خود ارئه کرد راهیِ تیم اصلی شد و در اولین بازی‌اش برای تیم اصلی بی‌سی‌ژ موتور موفق به گلزنی شد و از آن پس بود که بالاک به بازیکن اصلی تیم تبدیل شد. وی حتی در همان سنین کم، قابلیت بازی با هر دو پای خود را داشت و این موضوع تعجب مربیان را برانگیخه بود. او در دو فصل اول حضورش در تیم اصلی بسیار موفق عمل کرد ولی رفته‌رفته مکان بازی‌اش در تیم، رو به جلوتر می‌شد و این به دلیل قدرت بالای شوت‌زنی و به تبع آن گل‌زنیِ وی بود. او درسومین فصل حضورش در بی‌سی‌ژ موتور، موفق شد بیش از 50 گل برای این تیم به‌ثمر برساند.

میشائیل در 10 سالگی مورد توجه باشگاه‌های بزرگتری قرار گرفت که یکی از آنها باشگاه کارل اشتادت بود که بعد ها به چم نیتزر تغییر نام داد. او با تیم جدیدش بسیار شهره شد و خود را به عنوان بازیکنی آینده‌دار در فوتبال آلمان معرفی کرد. وی تا سال 1995 دراین تیم بازی کرد و افتخارات فراوانی را با این تیم کسب کرد؛ از جمله مقام اول ایالتی در سال 1991 و قهرمانی زیر 19 سال آلمان در سال 1994. بالاک بعد از سال 1995، راهی تیم بزرگسالان چم نیتزر شد و با این تیم در دسته‌ی دوم بوندسلیگا حضور داشت. البته این تیم در فصل 96-1995 به دسته‌ی پایین‌تر سقوط کرد اما بالاک موفق شد تا 5 گل برای تیم‌اش به ثمر برساند. میشائیل در فصل بعد هم در این تیم باقی ماند و باعث صعود مجدد این تیم به دسته‌ی دوم بوندسلیگا شد و این بار 6 بار تور دروازه‌ی رقیبان را به لرزه درآورد.

بالاک در فصل 98-1997 راهی تیم کایزرسلاترن شد که به تازگی و در همان سال به دسته‌ی اول بوندسلیگا راه یافته بود. اوتوری هاگل مربی وقت لاترن در آن زمان بازی‌های درخشان بالاک در چم نیتزر و همینطور تیم زیر 21 ساله‌های المان را دیده بود و علاقه‌ی خاصی به او پیدا کرده بود و او را در تابستان سال 1997 به لاترن آورد. هر چند بالاک تا بازیِ هفتمِ تیم‌اش، روی نیمکت نشست اما با بازی‌های خوبِ خود، نشان داد که این استحقاق را دارد تا به ترکیب اصلی لاترن اضافه شود. وی در فصل 98-1997 برای کایزرسلاترن در 16 بازی حضور داشت و 2 گل هم به ثمر رساند و کایزرسلاترن با حضور او به قهرمانی بوندسلیگا رسید. فصل بعد برای بالاک بسیار خوش یمن بود چرا که او به ترکیب اصلی لاترن اضافه شد و در 30 بازی برای این تیم به میدان رفت. ضمن اینکه در رقابت‌های لیگ قهرمانان اروپا هم با این تیم حضور داشت و تا مرحله‌ی یک چهارم نهایی با این تیم پیش رفت. میشائیل در این فصل برای لاترن در رقابت‌های مختلف جمعاً 10 گل زد و به یک ستاره تبدیل شد.

میشائیل در سال 1999 با بازی‌های درخشانی که انجام داده بود موفق شد تا پیراهن تیم ملی آلمان را نیز برای اولین بار به تن کند و درست 2 ماه بعد از این اتفاق مهم، راهی باشگاه بزرگ و نامدار لورکوزن شد تا ارزش‌های خود را در باشگاهی بزرگ‌تر نشان دهد. وی سه فصل در لورکوزن حضور داشت که دو فصل پایانی حضورش عجیب غریب بود. او در فصل دومی که در لورکوزن بازی می‌کرد در آخرین هفته‌ی بوندسلیگا به راحتی و با گلی که به دروازه‌ی خودشان زد، باعث شد تا لورکوزن قهرمانی را از دست بدهد ولی با این حال او برترین بازیکن لورکوزن بود. در فصل سوم و در واقع در آخرین فصل حضورش در لورکوزن او صاحب افتخارات فراوانی شد. آنها در این فصل هم مانند فصل گذشته نایب قهرمان بوندسلیگا شدند. در جام باشگ‌های اروپا (لیگ قهرمانام اروپا سابق) با شکست مقابل رئال مادرید، به مقام نایب قهرمانی اروپا دست یافتند. و در فینال جام حذفی آلمان مقابل تیم شالکه 04 شکست خورداند و در آنجا نیز نایب قهرمان شدند. به همین خاطر در آن سال به تیم لورکوزن لقب لور دادند چراکه این تیم در همه‌ی جام‌های ممکن نایب قهرمان شد.

بالاک درمجموع 79 بازی برای لورکوزن به میدان رفت و موفق شد تا 27 گل برای این تیم به‌ثمر برساند. این فصل مصادف شد با جام جهانی 2002 کره‌وژاپن بود و بالاک در جام‌جهانی هم خوش درخشید و همراه با تیم ملی آلمان به نایب قهرمانی جام جهانی دست یافت. میشائیل در جام جهانی 3 گل وارد دروازه‌ی حریفان کرد و به عنوان بهترین هافبک جام دست یافت. البته او به خاطر کارتی که مقابل کره جنوبی گرفت، حضور در فینال را از دست داد.

شوق بالارفتن از پله های ترقی و همینطور استعداد ذاتیِ بالاک باعث شد تا وی مورد توجه باشگاه‌های مختلف اروپا قرار بگیرد. باشگاه‌هایی از قبیل رئال مادرید، لیورپول، آس رم، منچستر یونایتد، یوونتوس و بایرن مونیخ. اما میشائیل دوست داشت در تیم اول باشگاه‌های آلمان یعنی بایرن مونیخ بازی کند و به همین دلیل در سال 2002 راهی این تیم شد تا نظر مسئولان باواریایی‌ها را به خود جلب کند. وی با این تیم قهرمان همان فصل شد و 10 گل نیز برای باواریایی‌ها زد. او در همان فصل با دوگلی که در فینال جام حذفی به تیم سابق‌اش (کایزرسلاترن) زد باعث شد تا بایرن قهرمان در جام حذفی را نیز کسب کند.

حالا میشائیل بالاک نماد فوتبال آلمان در جهان شده بود؛ یک بازیکن خلاق، دونده، درگیر، پر تلاش و البته گلزن. روند رو به رشد بالاک هر فصل ادامه داشت و او در 4 سال حضور در بایرن 3 بار با این تیم قهرمان بوندسلیگا و 3 بار قهرمان جام حذفی آلمان شد. او در مجموع برای بایرن 107 بار به میدان رفت و 44 گل زد. پیشنهاد وسوسه‌انگیز چلسی در سال 2006 باعث شد تا بالاک که علاقه به ترقی در خود می‌دید راهیِ این تیم لندنی شود اما با واکنش تند بایرنی‌ها مواجه شد و همه از دست بالاک که پیشنهاد تمدید قرارداد با بایرن مونیخ را رد کرده بود ناراحت شدند. کارل هاینتس رومنیگه رئیس وقت بایرن پس از این انتقال، در سخنانی عجیب و غیره منتظره مدعی شد بالاک در حد یک هافبک معمولی هم نیست که این قدر از او در رسانه‌ها تمجید می‌شود. این در حالی بود که دو سال پیش از آن، خود رومنیگه از بالاک به عنوان بهترین بازی‌ساز دنیا نام برده بود. هواداران در آخرین بازی بالاک که در مونیخ مقابل دورتنمد برگزار شد به جای تشویق‌های همیشگی، او را هو کردند. در همین سال مسابقات جام جهانی در آلمان برگزار شد و تیم ملی آلمان با مربی جوان خود یعنی کلینزمن، بازی‌های خوبی از خود به نمایش گذاشت. بالاک در این مسابقات به عنوان کاپیتان مان‌شافت به ایفای نقش پرداخت. آنها در نیمه نهایی مقابل تیم ملی ایتالیا در دقایق آخر شکست خوردند و نتوانستند در خاک خود به فینال برسند. میشائیل در پایان بازی اشک می‌ریخت و هوادارن تیم ملی آلمان آنها را تشویق می‌کردند. بالاک به همراه تیم ملی کشورش به عنوان سومی این دوره از مسابقات رسید.

هنگامی که بالاک به چلسی پیوست مسئولان این تیم با توجه به سابقه بالاک اعلام کرداند که دیگر قرارداد فرانک لمپارد را تمدید نخواهند کرد ولی با گذشت زمان بازی عوض شد چرا که بالاک نتوانست درخشش خود را تکرار کند. او در 36 بازی که برای آبی‌پوشان لندنی انجام داد 8 بار توانست دروازه حریفان را باز کند. با پیوستن بالاک به چلسی مسئولان این تیم شماره 13 را از گالاس گرفته به بالاک دادند و گالاس که رابطه‌ی خوبی با مورینیو نداشت این تیم را ترک کرد و به آرسنال پیوست. وی در دومین فصل حضورش در چلسی به دلیل آسیب‌دیدگی در آخرین بازی آن فصل مقابل نیوکاسل، بازی‌های ابتدایی فصل بعد را از دست داد. خوزه مورینیو او را در لیست بازیکنان جام باشگاه‌های اروپا قرار نداد و این کار موجب عصبانیت یواخیم لو سرمربی تیم ملی آلمان شد. چلسی به خاطر بازی‌های ضعیف، خوزه مورینیو را اخراج کرد و گراهانت به عنوان مربی جدید چلسی انتخاب شد. بالاک از اسیب‌دیدگی رها یافت و در اولین بازی فصل خود مقابل لیورپول خوش درخشید.

وی در این فصل بازی‌های خوبی را انجام داد یکی از بازی‌های خوب بالاک در این فصل بازی با منچستر یونایتد بود که چلسی با دو گل بالاک به برتریِ 1-2 رسید. او به همراه چلسی به مقام دومی لیگ برتر انگلیس رسید و در جام باشگاه‌های اروپا با شکست در ضربات پنالتی مقابل منچستر به مقام نایب قهرمانی رسید. بالاک در مجموع 105 بازی برای چلسی انجام داد و 17 گل نیز به نام خود در این تیم ثبت کرد.

پس از آنکه باشگاه چلسی در سال 2010، میشائیل بالاک را بازیکن آزاد اعلام کرد، کاپیتان وقتِ تیم ملی آلمان با باشگاه بایرلورکوزن قرارداد دو ساله امضا کرد. وی در سال 2012 کفش‌هایش را برای همیشه آویخت.