Top Ten | ده استعداد برتر دنیای فوتبال که تلف شدند

10. خوان سباستین ورون

توانایی خوان ورون را نمی توان زیر سوآل برد به ویژه هنگامی که در سال 2002 راهی منچستر یونایتد شد. ورون صاحب تمام ویژگی های لازم برای یک هافبک وسط بود اما به نظر می رسید باشگاه منچستر یونایتد دست به خریدی ناصحیح زده. او نمی توانست در تیمی که زمانی پل اسکولز، نیکی بات و روی کین را داشت مؤثر واقع افتد و به این ترتیب دوران حضور او در اولدترافورد به شکست انجامید. وی در مدت دو سال بیش از 80 بار برای این تیم به میدان رفت و در نهایت با قیمتی نازل به چلسی فروخته شد.

9. جیووانی دوس سانتوس

زمانی بود که جیووانی دوس سانتوس را یکی از بهترین بازیکنان جوان در تیم جوانان بارسلونا می دانستند که در کنار تیاگو آلکانتارا، جوردی آلبا و سرخیو بوسکتس شکوفا شده بود. دوس سانتوس در سطح جوانان درخشید تا آن حد که در سن 17 سالگی به تیم بزرگسالان بارسا فراخوانده شد. آن چه این فراخوان را مهم تر جلوه می دهد این بود که وی توانسته بود نظر مثبت پپ گواردیولا را جلب کند. جیووانی در اولین بازی خود برای بارسا گل زد اما در ادامه نتوانست خود را در نیوکمپ به اثبات برساند. این بازیکن مکزیکی در سال 2008 راهی تاتنهام شد اما در این باشگاه نیز نتوانست تأثیری مثبت داشته باشد. وی پس از چند سال حضور دیگر در اسپانیا نهایتاً در سال 2015 راهی لا گالکسی شد.

8. ریکاردو کوارسما

ریکواردو کوارسما که از همان آکادمی جوانانی می آمد که کریس رونالدو و لوئیس فیگو آمده بودند، توانست انتظارهای زیادی را پیرامون خود ایجاد کند. این وینگر در سطح جوانان درخشید، و بسیاری ادعا می کردند می تواند از کریس رونالدو نیز بهتر شود. همین امر موجب شد وی در سال 2003 راهی بارسلونا شود، اما آن انتظارها هرگز پاسخ داده نشد. کوارسما یک فصل بعد به پرتغال بازگشت و در پورتو درخشید. او سپس به خدمت اینترمیلان درآمد و زیر نظر مورینیو به کار مشغول شد اما در این باشگاه به شدت مورد نقد سرمربی قرار داشت. کوارسما مدت کوتاهی به طور قرضی در چلسی بود و او را بهتر از هر چیز به خاطر امتناع از استفاده از پای چپش می شناسند. وی این روزها در بشیکتاش ترکیه مشغول است.

7. خاویر ساویولا

خاویر ساویولا برای باشگاه هایی مانند بارسلونا و رئال مادرید ایفای نقش کرده اما واقعیت این است که او می توانست به مراتب بهتر از آن چیزی باشد که در این باشگاه ها نشان داد. وی در سن 18 سالگی گلزن برتر لیگ آرژانتین بود و همراه با لیورپلاته قهرمانی در این لیگ را به دست آورد. ساویولا همچنین فوتبالیست برتر آمریکای لاتین در آن سال نام گرفت، افتخاری که نصیب بازیکنانی چون نیمار، توز و کافو نیز شده بود. ساویولا در 7 دیدار در جام جهانی جوانان سال 2001 یازده گل به ثمر رساند و همین موجب شده در ازای 15 میلیون پوند راهی بارسلونا شود. ساویولا برای بارسا نیز گل های زیادی زد اما شانس با او یار نبود و همیشه یار ذخیره ی سامی اتوئو به شمار می آمد. وی در ادامه راهی رئال مادرید شد و در این باشگاه نیز نتوانست به ترکیب اصلی راه یابد.

6. مایکل جانسون

مایکل جانسون برای باشگاه لیدز یونایتد در سطح جوانان بازی می کرد تا آن که در سال 2004 راهی منچستر سیتی شد. جانسون در تیم جدید خود با رسیدن به نایب قهرمانی در جام حذفی درخشید. همین موجب شد به ترکیب اصلی سیتی راه یابد و توانست با میزان گلزنی بسیار خوب خود توجه ها را به خود جلب کند. جانسون توانست میان خود و میشائیل بالاک و لمپارد مقایسه هایی برقرار کند تا آن که مصدومیت به سراغش آمد. جانسون دچار شماری از مصدومیت ها شد و در نهایت همین مصدومیت ها به فوتبال او خاتمه دادند. این هافبک در سال 2012 از باشگاه جدا شد و خیلی ها احساس تأسف عمیق خود را نسبت به وضعیت او ابراز کردند.

5. فردی ادو

یک پسر فوق العاده اما بازنده. فردی ادو در سال 2004 وقتی به جوان ترین آمریکایی ای تبدیل شد که یک قرارداد حرفه ای را امضا می کرد نامش بر سر زبان ها افتاد. ادو به باشگاه دی.سی یونایتد رفت و اولین بازی حرفه ای خود را در سن 14 سالگی انجام داد. ادو در تیم ملی جوانان آمریکا نیز درخشید و در 15 دیدار برای تیم زیر 17 ساله ها 16 گل به ثمر رساند. ادو یک اقامت دو هفته ای نیز در منچستر یونایتد داشت اما برای چند فصل دیگر در ام.ال.اس باقی ماند. در سال 2007 این مرد آمریکایی به خدمت بنفیکا درآمد اما نتوانست در این باشگاه عملکرد خاصی داشته باشد. وی عمده ی دوران خود را به عنوان بازیکن قرضی در باشگاه های مختلف سپری کرد تا آن که در سال 2011 بار دیگر به ام.ال.اس بازگشت. وی نمونه ی یک بازیکن بااستعداد است که نتوانست ارزشمندی های خود را به عمل برساند.

4. الکساندر پاتو

الکساندر پاتو در دوران جوانی توانست درخشش خاصی از خود نشان دهد اما این مرد برزیلی به واقع در مدت زمان حضور در میلان بود که صاحب نام شد. وی فقط یک روز پس از رسیدن به سن 18 سالگی با باشگاه میلان قرارداد امضا کرد اما نتوانست به ترکیب اصلی این باشگاه راه یابد. او در 18 دیدار در اولین فصل حضور در سن سیرو 9 گل به ثمر رساند و به طور مرتب استعدادهای خود را به نمایش می گذاشت. پاتو جایزه ی پسر طلایی را به خود اختصاص داد که پیشتر نصیب بازیکنانی چون آگوئرو، رونی و مسی شده بود. دوران حضور پاتو در میلان پس از چند مصدومیت به تاریکی گرایید. وی در سال 2013 سرانجام راهی کورینتیانس شد. پاتو به واقع نتوانست فوتبال خود را احیا کند تا آن که در سال 2014 به طور قرضی راهی سائوپائولو شد. وی برای این باشگاه درخشید تا آن حد که در سال 2016 با عقد قرارداد با چلسی بار دیگر به اروپا بازگشت. با این حال این مرد برزیلی هنوز نتوانسته به آن پسر طلایی سابق تبدیل شود.

3. نانی

نانی که اغلب کریس رونالدوی بعدی معرفی می شد با امیدهای فراوان راهی منچستر یونایتد شد. رونالدو هنوز در اولدترافورد بود که او نیز از راه رسید. این مرد پرتغالی همچنین دارای مهارت های دوندگی و دریبل زنی خوبی بود. متأسفانه هواداران منچستر یونایتد هرگز نتوانستند به رؤیای برخورداری از دو کریس رونالدو دست یابند. اما با رفتن کریس به رئال مادرید، نانی برای اولین بار فرصت یافت از زیر سایه ی کریس بیرون بیاید. با این حال، وی هرگز نتوانست قابلیت های خود را در اولدترافورد محقق کند و سرانجام در سال 2014 بار دیگر راهی پرتغال شد. نانی این روزها برای باشگاه ترکیه ای فنرباغچه ایفای نقش می کند.

2. بویان

او شاید یکی از بهترین بازیکنانی باشد که در استوک پا به توپ شده، اما در دوران فعالیت حرفه ای او هرگز به انتظارهایی که از او می رفت پاسخ داده نشد. این مهاجم ارزنده برای اولین بار در سال 2007 در باشگاه بارسلونا دیده شد و این پس از درخشش در سطح تیم جوانان بود. بویان توانست به ترکیب اصلی بارسا راه یابد و به اولین بازیکن متولد دهه ی 1990 تبدیل شود که در لیگ قهرمانان اروپا گل می زد. دیگر نقطه ی روشن دوران حضور او در بارسا گلزنی به رئال مادرید در آن پیروزی معروف 5-0 در سال 2011 بود. خرید داوید ویا و الکسیس سانچز به معنای این بود که بویان نیمکت نشین شود و در نهایت باشگاه را به مقصد رم و سپس میلان ترک کند. وی اما در ادامه بار دیگر به بارسا بازگشت اما دیگر نتوانست آن بازیکن فوق العاده ی سابق شود تا آن که در سال 2014 به استوک سیتی پیوست. در این باشگاه بویان گاهی چشمه هایی از آن بویان فوق العاده ی سال های پیش را به نمایش می گذارد.

1. آدریانو

آدریانو که او را "رونالدوی جدید" می نامیدند در دوران حضور در باشگاه های برزیل و ایتالیا بهترین مهاجم برزیلی پس از رونالدو شناخته می شد. این مهاجم در جام جهانی جوانان سال 2001 گلزن برتر شد و در کوپای 2004 نیز کفش طلا را به خود اختصاص داد. این نقطه ی اوج دوران فعالیت حرفه ای این برزیلی بود. آدریانو در 37 دیدار برای تیم ایتالیایی پارما 23 گل زد و همین موجب شد در سال 2004 راهی اینترمیلان شود و مسیر درخشش را طی کند. او به نحوی فوق العاده از هر دو پای خود استفاده می کرد، قدرتمند بود و یک تمام کننده ی مهلک به شمار می آمد. وی به طور قرضی راهی سائوپائولو شد و سرانجام در سال 2009 به فلامینگو پیوست. دوران فعالیت حرفه ای آدریانو از زمان پیوستن به باشگاه میامی یونایتد رو به افول گذارد.

منبع: footballstopten.com