Top Ten | بزرگترین استعدادهای دنیای فوتبال که در عرصه باشگاهی ندرخشیدند

10. بابی مور

بابی مور یکی از مستعدترین مدافعانی بود که پا به توپ می شد و در عین حال توانست کاپیتان تیم قهرمان جام جهانی شود، اما بزرگترین باشگاهی که در آن بازی کرد وستهام یونایتد بود. او را در آپتون پارک می پرستیدند و موقعیتی اسطوره ای در این باشگاه داشت اما در 16 سال حضور در این باشگاه فقط موفق شد یک جام حذفی به دست آورد. این دفاع وسط، یکی از بیشترین حضورها را در تیم ملی انگلستان داشت اما هرگز راهی باشگاهی بزرگتر نشد.

9. آنجلوس کاریستیاس

او گل پیروزی بخش تیم ملی کشور خود را در فینال جام ملت های 2004 به ثمر رساند و حتا نامزد دریافت توپ طلای سال شد اما آنجلوس کاریستیاس هرگز برای یک باشگاه فوتبالی بزرگ ایفای نقش نکرد. این مهاجمِ قهرمانی یونان در سال 2004 بود وقتی که با زدن سه گل به کشورش کمک کرد به افتخاری دست نیافتنی دست یابد. کاریستیاس اما در سطح باشگاهی به هیچ افتخار مشابهی دست نیافت. او در آن زمان برای وردربرمن بازی می کرد و تا آخر هم در بوندسلیگا ماند.

8. آلن شیرر

گلزن برتر تاریخ لیگ برتر دو بار در آستانه پیوستن به منچستر یونایتد بود اما در نهایت سر از نیوکاسل درآورد. آلن شیرر پیش از آن در سال 1992 بود که همراه با ساوتهمپتون پا به میادین گذاشت اما در ادامه راهی بلکبرن شد. در آن جا همراه با کریس ساتن یک زوج مهلک را رقم زد و به تیمش کمک کرد به قهرمانی در لیگ برتر دست یابد. شیرر در سال 1996 هدف بسیاری از باشگاه های بزرگ بود اما در نهایت تصمیم گرفت به باشگاه شهر زادگاه خود بپیوندد. او تا سال 2006 که از فوتبال کناره گرفت در نیوکاسل ماند.

7. آنتونیو دی ناتاله

آنتونیو دی ناتاله یکی از بهترین مهاجمانی بود که در چند دهه ی اخیر در سری آن به میدان آمد اما اکثریت دوران فعالیت حرفه ای خود را در اودینزه سپری کرد. دی ناتاله یکی از ماهرترین فوتبالیست هایی بود که توانست در شماری از پست های تهاجمی عملکرد خوبی داشته باشد، اما بهترین عملکرد او زمانی بود که در پست مهاجم ایفای نقش می کرد. او تا جشن تولد 38 سالگی خود برای اودینزه بازی کرد. این مهاجم تا سن 37 سالگی هنوز تعداد گلهایش در هر فصل دو رقمی بود. دی ناتاله در 385 دیدار برای اودینزه 191 گل به ثمر رساند، و این در حالی بود که در سن 26 سالگی به این تیم پیوسته بود. او در سال 2010 پیشنهاد پیوستن به یوونتوس را رد کرد زیرا خانواده اش در شهر اودینه ساکن بودند.

6. پله

او یکی از بزرگترین فوتبالیست های تمام دوران است اما هرگز نتوانست استعدادهای خود را در یک باشگاه فوتبالی برتر به نمایش بگذارد. پله برای برزیل یک پدیده بود. او دارنده ی تقریباً هر رکوردی در تاریخ جام جهانی است و سه بار همراه با کشور خود قهرمان جهان شده. او در دوران فعالیت حرفه ای خود بیش از یک هزار گل زده. پله برای باشگاه سانتوس برزیل ایفای نقش می کرد و برخلاف بازیکنانی مانند دیگو مارادونا و لئو مسی، هرگز نتوانست به اروپا راه یابد. البته سانتوس در آن زمان یکی از بهترین ها بود.

5. پل گاسکوین

او یکی از مستعدترین فوتبالیست های انگلستان است اما هرگز نتوانست استعدادهای خود را در سطح باشگاه نمایش دهد. این هافبک ارزنده دوران فعالیت حرفه ای خود را در نیوکاسل آغاز کرد و تا سال 1988 در این باشگاه ماند تا آن که راهی تاتنهام شد. این بازیکن در آستانه پیوستن به تیم الکس فرگوسن بود اما در نهایت تصمیم گرفت به وایت هارت لین بپیوندد. گاسکوین سپس برای باشگاه های لاتزیو، رنجرز و میدلزبورو ایفای نقش کرد.

4. جوزف بیکان

جوزف بیکان یکی از شگفت انگیزترین فوتبالیست هایی بود که پا به توپ می شد. بیکان دارای یکی از بهترین رکوردهای گلزنی در تاریخ فوتبال است به طوری که موجب می شود این سالهای اخیر فوتبال مسی و رونالدو در برابر او آماتور به نظر برسد. بیکان یک مهاجم اتریشی بود. رکوردهای گلزنی او از 800 شروع می شود و به 1400 می رسد. جلسات تمرینی او مملو از جمعیت می شد و او با حرکت های پای خود آن ها را سرگرم می کرد. جوزف در عین حال از پیوستن به حزب نازی خود داری کرد.

3. استنلی متیوس

سر استنلی متیوس یکی از معدود بازیکنان انگلیسی است که از جمله اسطوره های فراموش نشدنی فوتبال به شمار می رود. متیوس یکی از پیشگامان فوتبال مدرن است که بر آمادگی جسمانی و رژیم غذایی تأکید ویژه داشت. این وینگر در عین حال دارای قابلیت های فوق العاده ی کار با توپ بود و همین باعث شد یکی از اسطوره ای ترین فوتبالیست های انگلستان پدید آید. اما متیوس فوتبال خود را در بلکپول و استوک سیتی گذراند. او در سال 1956 توپ طلا را به دست آورد اما تنها موفقیتش در سطح باشگاه قهرمانی در جام حذفی همراه با بلکپول بود.

2. مت له تیسیر

او یکی از تکنیکی ترین بازیکنان انگلستان بود اما هرگز به جایگاه های رفیعی که باید، نرسید. او در سنین جوانی به ساوتهمپتون پیوست و سرانجام به ترکیب اصلی راه یافت. له تیسیر زننده ی گل های فوق العاده زیبا بود و اغلب با خودش برای ثبت زیباترین گل فصل رقابت می کرد. این مرد انگلیسی پیوستن به باشگاه های تاتنهام و چلسی را رد کرد و در عوض 16 فصل را در ساوتهمپتون گذراند. تأثیر او بر تیم ملی انگلستان نیز محدود بود، وی فقط هشت بار پیراهن تیم ملی را به تن کرد.

1. واسیلیس هاتزیپاناگیس

 قربانی فضاهای سیاسی دوران خود شد. او که زاده ی پدر و مادری یونانی در اوزبکستان بود، از سوی لیگ برتر شوروی جذب شد اما به دلایل قانونی فقط در بلوک اتحاد شوروی مجاز به بازی کردن بود. هاتزیپاناگیس را مارادونای یونان می شناسند و این به دلیل قابلیت های خارق العاده اش در کار با توپ بود. او در سال 1975 به تیم یونانی ایراکلیس پیوست اما قراردادش مانع از انتقال به باشگاه های مختلف می شد. او توانست توجه بسیاری از باشگاه های بزرگ اروپا از جمله آرسنال، لاتزیو و اشتوتگارت را جلب کند اما تا بازنشستگی خود در سال 1990 در ایراکلیس ماند.

منبع: footballstopten.com