Top Ten | ده فوتبالیست برتر که ملیت خود را عوض کردند تا در بازی های ملی حضور یابند

10. پپه

پپه در سن 18 سالگی راهی پرتغال شد تا در تیم سی.اس ماریتیمو حضور یابد. این مدافع جوان خیلی زود توانست شهروند کشور پرتغال شود. اگرچه او هرگز در رده ی جوانان تیم ملی برزیل را نمایندگی نکرد، اما گزارش شده که کارلوس دونگا در سال 2006 با وی تماس گرفته و از او خواسته در تیم ملی حضور یابد. با این حال، به نظر می رسد پپه تصمیم خود را برای حضور در تیم ملی پرتغال گرفته بود. این بازیکن رئال مادرید سرانجام توانست همراه با تیم ملی پرتغال به قهرمانی در مسابقات یورو 2016 دست یابد.

9. تیاگو موتا

اوریوندی عبارتی است که به بازیکنان ایتالیایی شده ی تیم ملی این کشور می گویند. موتا یکی از موفق ترین اوریوندی هایی بود که تا کنون در آتزوری حضور یافته. این هافبک جوان که زاده ی برزیل بود در سال 2003 سلسائو را در مسابقات کنکاکاف نمایندگی می کرد. با این حال، از آن زمانی که وی برای تیم زیر 23 ساله ها ایفای نقش می کرد هرگز به تیم بزرگسالان فراخوانده نشد اما با توجه به این که پدربزرگ او یک مرد ایتالیایی بود توانست ملیت خود را به ایتالیایی تغییر دهد. پس از فرایندی طولانی مدت موتا سرانجام توانست به خدمت آتزوری درآید.

8. جاناتان دی گوژمان

دی گوژمان در کشور کانادا متولد شد و فرزند والدینی جامائیکایی و فیلیپینی است. در واقع هیچ راهی برای حضور او در تیم ملی کشور هلند نبود. با این حال این بازیکن به کشور هلند نقل مکان کرد و توانست در تیم جوانان فاینورد حضور یابد. در حالی که گمانه های زیادی در خصوص تیم ملی او وجود داشت، دی گوژمان بلافاصله پس از دریافت شهروندی کشور هلند سرانجام تصمیم گرفت در خدمت تیم ملی هلند ایفای نقش کند. گفتنی است برادر بزرگتر این بازیکن باشگاه ناپولی هنوز در خدمت تیم ملی کانادا بازی می کند.

7. کوین پرینس بواتنگ

بواتنگ برادر ناتنی جروم بواتنگ مدافع باشگاه بایرن مونیخ و تیم ملی آلمان است. بواتنگ که در آلمان متولد شد فوتبال خود را از باشگاه هرتابرلین آغاز کرد و تیم های جوانان زیر 19 و زیر 21 سال این کشور را نمایندگی می کرد. با این حال پس از آن که وی به دلیل قانون شکنی از تیم ملی زیر 21 سال اخراج شد، تصمیم گرفت تابعیت کشور غنا را به دست آورد و پس از گرفتن گذرنامه ی این کشور در سال 2010، با نمایندگی تیم ملی غنا در مسابقات جام جهانی 2010 به یک چهارم نهایی نیز راه یافت.

6. لوئیس نانی

لوئیس نانی که متولد کیپ ورده در آفریقا است و این روزها در خدمت والنسیا و لالیگا ایفای نقش می کند می توانست در یک تیم ملی کوچک بازی کند. با این حال این بازیکن سابق منچستر یونایتد تصمیم گرفت راهی پرتغال شود و باقی تاریخ سازی بود و بس. وی با حدود 100 دیدار ملی و یک قهرمانی در جام ملت های اروپا، بهترین تصمیم را گرفت. گفتنی است ستارگانی مانند پاتریک ویرا و هنریک لارسن نیز خویشاوندانی دارند اهل کیپ ورده که به معنای آن است که این جزیره ی کوچک دارای استعدادی بزرگی می باشد.

5. آیدن مک گیدی

مک گیدی که متولد و بزرگ شده ی کشور اسکاتلند است توانست به یک ستاره ی بزرگ در باشگاه سلتیک تبدیل شود. با این حال، از آن جا که وی به عنوان یک نوجوان اجازه ی بازی کردن برای تیم مدرسه ای را نداشت نمی توانست تیم ملی کشور خود را نمایندگی کند. به این ترتیب مک گیدی تصمیم گرفت راهی ایرلند شود زیرا پدربزرگ و مادربزرگ او زاده ی این کشور بودند. چند سال بعد تیم جوانان اسکاتلند او را فراخواند اما دیگر دیر شده بود.

4. تائولانت ژاکا

تائولانت ژاکا یک ملی پوش آلبانیایی است که برادر او گرانیت ژاکا برای تیم ملی سوئیس بازی می کند. هر دو برادر متولد کشور سوئیس هستند و در حالی که گرانیت تصمیم گرفت برای کشور محل تولد خود بازی کند، تائولانت پس از نمایندگی سوئیس در رده ی جوانان سرانجام راهی آلبانی شد تا در تیم ملی بزرگسالان این کشور حاضر شود. البته گرانیت هم می توانست به دنبال برادر بزرگتر راهی آلبانی شود اما ژاکا از او خواست این اشتباه را تکرار نکند. در مسابقات یورو 2016 این دو بازیکن به اولین برادرانی تبدیل شدند که در برابر هم بازی می کردند.

3. نون سابوتیچ

به دلایل متعدد، مورد نون سابوتیچ با موارد دیگر این فهرست فرق می کند. خانواده ی او ابتدا به دلیل جنگ بوسنی به آلمان مهاجرت کرده بودند اما پس از آن که اجازه ی اقامت آن ها در سال 1999 منقضی شد، این خانواده راه آمریکا را در پیش گرفت. سابوتیچ سال های درازی را برای باشگاه های مختلف بازی می کرد تا آن که باشگاه ماینتس او را بار دیگر به آلمان بازگرداند. پیش از آن، نون برای تیم ملی زیر 17 سال و زیر 20 سال آمریکا ایفای نقش کرده بود. به نظر می رسید وی تیم بزرگسالان آمریکا را نیز نمایندگی خواهد کرد اما یک اشتباه از توماس رونگن موجب شد نون تیم ملی صربستان را برگزیند.

2. جوزپه روسی

داستان جوزپه روسی داستان مردی است که این روزها به خاطر اشتباهاتی که مرتکب شده پشیمانی می کشد. وی که از پدر و مادری ایتالیایی در نیوجرسی متولد شد، تصمیم گرفت برای تیم ملی ایتالیا ایفای نقش کند. ستاره ی بخت او در حال صعود بود و آمریکا بهترین مکان برای او به نظر می رسید. مصدومیت ها به شدت بر فعالیت حرفه ای او اثر گذاشتند و معلوم است انتخاب تیم ملی کشوری که مهاجمانش همیشه قدرتمندترها هستند کار بسیار اشتباهی بود.

1. دیگو کاستا

مهاجم باشگاه چلسی متولد برزیل است و به رغم نمایش های بزرگی که به طور مرتب از خود نشان می دهد، هرگز شانس نمایندگی سلسائو را نداشت. او فقط یک بار به تیم ملی بزرگسالان فراخوانده شد و برزیل را در یک دیدار دوستانه نمایندگی کرد. قوانین فیفا به او اجازه می دادند به مجرد دریافت گذرنامه ی اسپانیا تیم ملی این کشور را نمایندگی کند. پس از دریافت شهروندی در سال 2013، کاستا سرانجام به خدمت لاروخا درآمد.

منبع: footballstopten.com