لیونل مسی، دی ماریا، بنگا و بر و بچه های روزاریو

آرژانتینی ها می دانند که نتیجه ی بازی نهایی مرحله ی گروهی رقابت های کوپا آمریکای 2016 هر چه باشد، آن ها به طور حتم در یک چهارم نهایی حضور خواهند داشت، و به احتمال فراوان به عنوان تیم اول هم از گروه خود صعود می کنند. و بار دیگر شروع کار آن ها در این تورنمنت با آتش بازی بچه های روزاریو شروع شد.

روزاریو یکی از استانهای سانتا فه در 180 کیلومتری بوینس آیرس آرژانتین است. جمعیت 1،2 میلیونی آن میان دو تیم پرطرفدار بوکاجونیورز و ریورپلاته تقسیم می شود. هر دوی این تیم ها نیز در سال های اخیر در فوتبال آرژانتین غوغا به پا کرده اند.

از سوی دیگر صرف نظر از موقعیت هر یک از این تیم ها در جدول، هر بار که این تیم ها در میادین خود حاضر می شوند، ورزشگاه هایشان مملو از جمعیت می شود، یعنی هر هفته 40 هزار نفر سر از ورزشگاه های این دو تیم در می آورند.

اما به آمریکا بازگردیم و طوفان مسابقات کوپا. در سانتاکلارا، باز هم این نام روزاریو بود که درخشید و آرژانتین را به یک پیروزی شیرین برابر شیلی در اولین بازی این دو کشور در نورنمنت کوپا رساند. مدت کوتاهی پس از شروع نیمه دوم پاس اور بانگا بود که آنخل دی ماریا را به گل رساند و ستاره ی پاری سن ژرمن هم توانست در ادامه گل دوم آلبی سلسته را به ثمر برساند.

در این بازی، خاویر ماسکرانو از شهر سن لورنزو و پرورش یافته ی باشگاه رناتو سسارینی در شهر روزاریو بود که بار ها توانست حملات الکسیس سانچز و آرتورو ویدال را خنثا کند.

اما در دیدار دوم آرژانتین نیز بار دیگر بچه های روزاریو بودند که یک پیروزی پر گل را به ارمغان آوردند.

در این دیدار که آرژانتینی ها برابر پاناما صف آرایی می کردند، مشهور ترین پسر روزاریو نیز آن ها را همراهی می کرد، لئو مسی. همان سه گل مسی کافی بود تا آرژانتین بدون هیچ دردسری صعود خود را از این گروه تضمین کند.

علاوه بر دی ماریا، مسی، بانگا و ماسکرانو، دروازه بان دوم این تیم یعنی ناهوئل گازمن و لاوتزی نیز از روزاریو می آیند. اگر به خاطر مصدومیت نبود، گارای هم به طور حتم این روزها در آمریکا کشور خود را نمایندگی می کرد.

اما یک نام دیگر را به این فهرست اضافه کنید، و آن هم نام مردی است که روی نیمکت آرژانتینی ها می نشیند: خراردو مارتینو.

خط تولید روزاریو در این سالها به خوبی کار کرده و یک لحظه هم متوقف نشده. امسال در المپیک با آرژانیتن جوان مواجهیم. موفقیت تیم ملی جوانان آرژانتین منوط است به عملکرد بازیکنانی مانند آنخل کورئا و مائورو ایکاردی. فرانکو کروی و جیووانی لو سلسو که خیلی زود به ترتیب راهی تیم های بنفیکا و پاری سن ژرمن خواهند شد نیز قرار است در این آرژانتین بدرخشند و همگی اهل روزاریو هستند.

تمام این بازیکنان محصول جو پرشور و شوق شهر روزاریو هستند. برای نمونه، بنگا در مصاحبه با خبرگزاری لا ناسیون از کشمکش های خود با مسی می گوید در زمانی که تازه داشتند وارد دنیای فوتبال می شدند:

"من توی رده ی سنی پایین تر بودم، اما پدرم مربی گروه سنی 1987 بود و من را در آن تیم به بازی می گرفت. وقتمان را تلف می کردیم زیرا برابر کوتوله ای بازی می کردیم که کاری می کرد تا همه ما احمق به نظر بیاییم. لاغر بود و پیراهنی که پوشیده بود به تنش زار می زد، اما کاری که با توپ می کرد فوق العاده بود."

تقریباً تمام بچه های روزاریو خاطراتی مشترک دارند. این شهر یکی از مراکز صنعتی آرژانتین است و در دهه ی 1990 وقتی دودکش های کارخانه ها خاموش شدند، متحمل بیشترین رنج و سختی شد. بنگا در این باره می گوید:

"دیگه آه در بساط نبود... ما در شرایط وحشتناکی بزرگ شدیم."

دی ماریا هم باید به خانواده ی خود کمک می کرد. او در بین بازی های خود، زمانی که یک نوجوان بود، برای کار همراه پدر می رفت.

اما با تمام این سختی ها، یک چیز را می توان به یقین گفت، روزاریو یک بار دیگر نقش بزرگی در برنامه های آلبی سلسته ایفا می کند و بچه های جنگنده ی این شهر، در تیم ملی آتش بازی می کنند.

منبع: bleacherreport.com