Top Ten | ده نقل و انتقال ناراحت کننده ی دنیای فوتبال

10. آرون لنون

آرون لنون زمانی یکی از بازیکنان بزرگ تاتنهام بود و سرعت او در کنار سرعت بالای بیل در گوش دیگر خط حمله مثال زدنی بود. پس از آن که تاتنهام بیل را فروخت،بازیکنان زیادی را برای تقویت تیم جذب کرد و لنون کار خود را در این باشگاه سخت و سخت تر دید. اورتون سپس تلاش کرد او را از وایت هارت لین دور کند اما لنون از باشگاه جدید خود راضی نبود. با این حال انتقال قرضی او موفقیت آمیز بود تا آن که وی سرانجام به طور دائم به خدمت اورتون درآمد.

9. سسک فابرگاس

خرید سسک فابرگاس برای چلسی بد نشد اما حواشی به وجود آمده از نقل مکان او از  آنفیلد، موجبات ناراحتی خود فابرگاس را فراهم کرد. این مرد کاتالونی فکر می کرد با ترک آرسنال و پیوستن به بارسا به رؤیاهای خود دست یافته اما این رؤیا زمانی کوتاه داشت. او علی رغم شروع خوبش در نیوکمپ، در ادامه چندان بازیکن موثری برای تیم کاتالونیایی نشان نداد. بارسا دیگر او را نمی خواست و آرسنال هم تلاشی برای بازگرداندن او نکرد، نتیجتا فابرگاس با کوله باری از غم راهی چلسی شد.

8. استیون پینار

این مرد لاتینی برای سالها بازیکنی بزرگ برای اورتون بود تا آن که شانس حضور در یک تیم حاضر در لیگ قهرمانان برای او به وجود آمد. این بازیکن کم سن و سال راهی تاتنهام شد و معتقد بود این بهترین انتقال برای او خواهد بود، اما این انتقال هرگز موفقیت آمیز نبود. در باشگاه جدید بازیکنان دیگر به او ترجیح داده می شدند و به این ترتیب استیون جز یک نیمکت نشین نبود. پینار سرانجام به اورتون بازگشت اما دیگر هیچگاه همان بازیکن سابق نبود.

7. روبینیو

کل دوران فعالیت حرفه ای روبینیو داستان یک استعداد ناشکفته است زیرا او می توانست یکی از بهترین بازیکنان جهان باشد. روبینیو در رئال مادرید هیچگاه گزینه اول نبود و سرانجام در ازای رقمی کلان راهی منچستر سیتی شد. در این باشگاه به رغم آن که در ترکیب ثابت بود، این بار من سیتی شرایط یک مدعی واقعی را نداشت. وقتی سیتی بازیکنان جدیدی را جذب کرد، روبینیو سر از نیمکت درآورد و سرانجام راهی آث میلان شد.

6. مایکل اوون

انتخاب مایکل اوون در این فهرست فقط به دلیل تصمیم او برای ترک لیورپول و پیوستن به رئال مادرید بود، پیشنهادی که نمی شد از کنارش گذشت اما اوون در باشگاه جدید همیشه نیمکت نشین و یار ذخیره ی رائول بود. پس از رئال مادرید، راهی نیوکاسل شد و معلوم بود که در این باشگاه هم چندان  نخواهد درخشید. با این حال در منچستر یونایتد نقشی جدید پیدا کرد و به بازیکنی مؤثر روی نیمکت تبدیل شد. وی پس از بازی کردن برای برخی از بزرگ ترین باشگاه های دنیا، در استوک سیتی به کار خود پایان داد. مایه ی تأسف بود که اوون در باشگاهی کوچک از فوتبال کناره گرفت، باشگاهی که هرگز او را به بازی نگرفت.

5. دونکان فرگوسن

دونکان فرگوسن اسطوره باشگاه اورتون به شمار می رفت و شوق او و حرفه ای گرایی اش زبان زد لیگ برتر بود. نشانه علاقه شدید او به اورتون خالکوبی نام اورتون و شماره نه بر روی بدنش بود. اورتونی ها نیز طبیعتاً او را دوست داشتند اما با انتقال او به نیوکاسل همه چیز خراب شد. فرگوسن نمی خواست باشگاه را ترک کند اما اورتون در ازای فروش او به مبلغی دست می یافت که غیر قابل صرف نظر بود. نیوکاسل باشگاه بزرگی است اما جایی در قلب دونکان نداشت. دونکان اما بعد از مدتی بار دیگر به باشگاه محبوبش رسید.

4. روبرت هوت

روبرت هوت یک دفاع وسط است که فقط در پست خود عالی عمل می کند. متأسفانه روبرت هوت، چندان خوب عمل نکرد که بتواند جایگاهی ثابت در چلسی داشته باشد و مجبور شد آبی ها را به مقصد میدلزبورو ترک کند. هوت از این که در باشگاه جدید موقعیتی ثابت پیدا کرد شادمان بود اما بار دیگر نیمکت نشین شد. سپس به طور قرضی راهی لستر شد و به این تیم کمک کرد تا از سقوط فرار کند. وی سرانجام قرارداد خود را با لستر دائمی کرد اما مطمئن بود که با این باشگاه به جایی نمی رسد و در نتیجه چندان خوشحال نبود. هیچ کس نمی دانست فصل بعد، لستر قهرمان انگلستان خواهد شد.

3. جو

آمدن جو به منچستر سیتی فقط یکی از بدترین خرید های تاریخ لیگ برتر بود. این بازیکن برزیلی با رقم کلانی به سیتی پیوست اما نتیجه مأیوس کننده بود. وی پس از انتقال قرضی به اورتون فقط توانست یک گل به ثمر برساند. او سرانجام به برزیل بازگشت. جو شانس درخشش در لیگ برتر را داشت اما از آن استفاده ای نکرد.

2. جاناتان وودگیت

انتقال جاناتان وودگیت به رئال مادرید یک فاجعه بود و نمونه ی تبدیل شدن یک رؤیا به یک بلا به حساب می آمد. وودگیت اغلب مصدوم بود و در واقع وقتی مصدوم بود به خدمت رئال درآمد. او در اولین فصل حضورش در رئال حتی یک برا برای تیمش به میدان نرفت. فصل دوم چندان بهتر نبود و با 9 بار حضور در میادین راهی میدلزبورو شد.

1. استیون جرارد

قهرمانی در لیگ برتر هدف همیشگی جرارد بود. البته او پیش از ترک لیورپول؛ او دو بار در آستانه ی قهرمانی قرار داشت. دفعه ی اول فصل 2008 و 2009 بود که رافا بنیتز تیمی از ستارگان اعم از رینا، کاراگر، ماسکرانو، آلونسو، جرارد و تورس را در اختیار داشت؛ اما قرمزهای آنفیلدی نتوانستند قهرمانی را به دست آورند. دیگری فصل 2014-32014 بود که اشتباه خود جرارد قهرمانی را از آن ها ربود. بعد از این لغزش، رؤیای جرارد برای همیشه بر باد رفت و سرانجام وی راهی لیگ آمریکا شد و شانس قهرمانی لیگ برتر را برای همیشه از دست داد.

منبع: footballstopten.com