Top Ten | ده فوتبالیست برتر که حاضر نشدند در باشگاه های بزرگ بازی کنند

10. بابی مور

بابی مور یکی از مستعدترین مدافعان دنیای فوتبال است که توانست به عنوان کاپیتان تیم ملی انگلستان به قهرمانی در جام جهانی نیز دست یابد اما برای باشگاه ضعیفی مثل وستهام بازی می کرد. او را در آپتون پارک می پرستیدند و یکی از شخصیت های اسطوره ای این باشگاه به حساب می آید که در طور 16 سال حضور در آن فقط به یک قهرمانی در جام حذفی دست یافت. این دفاع آخر انگلیسی بیش از هر کس دیگری پیراهن تیم ملی انگلستان را به تن کرد، اما هیچگاه راهی یک باشگاه بزرگتر نشد.

9. آنجلوس کاریستاس

او گل پیروزی بخش تیم ملی خود را در جام ملت های اروپای 2004 به ثمر رساند و حتی نامزد دریافت توپ طلای سال هم شد اما هرگز برای یک باشگاه بزرگ بازی نکرد. این مهاجم قهرمان یونان در سال 2004 بود و با سه گلی که به ثمر رساند توانست کشور خود را به یک موفقیت بی نظیر برساند. اما باشگاه کاریستاس هرگز در حد او نبود. او برای وردر برمن بازی می کرد و عمده ی دوران فعالیت حرفه ای خود را در بوندسلیگا گذراند. آنجلوس سه فصل و نیم را هم در آژاکس گذراند اما فقط در بازی های ملی بود که توانست به افتخاری در حد شایستگی های خود دست یابد. 

8. آلن شیرر

برترین گلزن تاریخ لیگ برتر دو بار در آستانه پیوستن به منچستر یونایتد بود اما ترجیح داد در نیوکاسل بماند. آلن شیرر در سال 1992 قبل از پیوستن به بلکبرنخوش می درخشید. در این باشگاه شیرر در کنار کریس ساتن به یک زوج تهاجمی مهلک تبدیل شد و به روورز کمک کرد به یک عنوان افتخارآمیز در لیگ برتر دست یابد. شیرر در سال 1996 هدف بسیاری از باشگاه های بزرگ قرار گرفت اما باز هم نیوکاسل را به همه ترجیح داد. این مهاجم اسطوره ای تا سال 2006 در این باشگاه ماند تا آن که از فوتبال کناره گیری کرد.

7. آنتونیو دی ناتاله

آنتونیو دی ناتاله یکی از بهترین مهاجمان سری آ در چند دهه ی اخیر بود اما عمده ی فعالیت خود را در اودینزه گذراند. دی ناتاله فوتبالیستی بسیار حرفه ای و مستعد بود که می توانست در تمام پست های تهاجمی ایفای نقش کند، اما بهترین پست او همان مهاجم بود. این مرد ایتالیایی تا تولد 38 سالگی خود در اودینزه بود. دی ناتاله به رغم پیوستن به این باشگاه در سن 26 سالگی، در 385 مسابقه، 191 گل به ثمر رساند. او در سال 2010 حاضر نشد به یوونتوس برود، زیرا خانواده ی او ساکن شهر اودین بودند.

6. پله

او یکی از بزرگترین فوتبالیست های تمام تاریخ است که هیچگاه فرصت پیدا نکرد استعداد های خود در یک باشگاه بزرگ به نمایش بگذارد. پله اما برای برزیل بازیکنی استثنایی بود. پله سه بار با تیمش قهرمان جام جهانی شد . او در دوران فعالیت حرفه ای خود بیش از هزار بار گلزنی کرده و شهرتی بی نظیر را برای خود رقم زد. این مهاجم  برعکس همتایانش مانند دیگو مارادونا و مسی هرگز در اروپا بازی نکرد. سانتوس در آن زمان یکی از بهترین تیم های جهان بود اما جای تأسف است که این بازیکن هرگز در یکی از باشگاه های بزرگی مانند بارسلونا یا رئال مادرید ایفای نقش نکرد.

5. پل گاسکوین

او یکی از مستعدترین فوتبالیست های انگلستان است اما هرگز استعدادهای ناب خود را در اختیار یک باشگاه بزرگ قرار نداد. این هافبک اعجوبه ای فعالیت حرفه ای خود را در نیوکاسل آغاز کرد و تا سال 1988 که به تاتنهام انتقال یافت در همین باشگاه ماند. گفته می شود او در آستانه پیوستن به تیم الکس فرگوسن بود اما وایت هارت لین را ترجیح داد. گاسکوین سپس برای باشگاه های لاتزیو، رنجرز و میدلزبورو ایفای نقش کرد. نه به خاطر مصدومیت هایش، بلکه به خاطر عدم حضورش در یک باشگاه بزرگ، یادآوری دوران فعالیت حرفه ای او همیشه غم انگیز است.

4. ژوزف بیکان

ژوزف بیکان یکی از فوق العاده ترین فوتبالیست هایی بود که در تاریخ فوتبال پدید آمد. بیکان دارنده ی یکی از بهترین رکوردهای گلزنی در تاریخ فوتبال است که باعث می شود چند فصل اخیر بازیکنانی مانند مسی و رونالدو به نظر آماتور آیند. بیکان یک مهاجم چک-اتریشی بود اما رکوردهای عجیبی به نام خود ثبت کرد. رکوردهای گلزنی او از 800 شروع می شود و به 1400 می رسد. جلسات تمرینی او مملو از جمعیت می شد و او می توانست با پاهای خود کارهای خارق العاده انجام دهد. او از پیوستن به حزب نازی سرباز زد که یک شجاعت مثال زدنی به حساب می آمد.

3. استنلی متیوس

سر استنلی متیوس یکی از معدود بازیکنان انگلیسی است که از جمله اسطوره های فراموش نشدنی فوتبال به شمار می رود. متیوس یکی از پیشگامان فوتبال مدرن است که بر آمادگی جسمانی و رژیم غذایی تأکید ویژه داشت. این وینگر در عین حال دارای قابلیت های فوق العاده ی کار با توپ بود و همین باعث شد یکی از اسطوره ای ترین فوتبالیست های انگلستان پدید آید. اما متیوس فوتبال خود را در بلکپول و استوک سیتی گذراند. او در سال 1956 توپ طلا را به دست آورد اما تنها موفقیتش در سطح باشگاه قهرمانی در جام حذفی همراه با بلکپول بود.

2. مت له تیسیر

او یکی از تکنیکی ترین بازیکنان انگلستان بود اما هرگز به جایگاه های رفیعی که باید، نرسید. او در سنین جوانی به ساوتهمپتون پیوست و سرانجام به ترکیب اصلی راه یافت. له تیسیر زننده ی گل های فوق العاده زیبا بود و اغلب با خودش برای ثبت زیباترین گل فصل رقابت می کرد. این مرد انگلیسی پیوستن به باشگاه های تاتنهام و چلسی را رد کرد و در عوض 16 فصل را در ساوتهمپتون گذراند. تأثیر او بر تیم ملی انگلستان نیز محدود بود، وی فقط هشت بار پیراهن تیم ملی را به تن کرد.

1. واسیلیس هاتزیپاناگیس

واسیلیس هاتزیپاناگیس قربانی فضاهای سیاسی دوران خود شد. او که زاده ی پدر و مادری یونانی در اوزبکستان بود، از سوی لیگ برتر شوروی جذب شد اما به دلایل قانونی فقط در بلوک اتحاد شوروی مجاز به بازی کردن بود. هاتزیپاناگیس را مارادونای یونان می شناسند و این به دلیل قابلیت های خارق العاده اش در کار با توپ بود. او در سال 1975 به تیم یونانی ایراکلیس پیوست اما قراردادش مانع از انتقال به باشگاه های مختلف می شد. او توانست توجه بسیاری از باشگاه های بزرگ اروپا از جمله آرسنال، لاتزیو و اشتوتگارت را جلب کند اما تا بازنشستگی خود در سال 1990 در ایراکلیس ماند. 

منبع: footballstopten.com