Top Ten | ده تیم ملی فوتبال برتر در جهان در مقاطع گوناگون

10. برزیل 1970

برزیل سال 1970 یادآور ترکیبی از مهارت های ناب بود. نام هایی چون ریولینو، کارلوس آلبرتو، یارزینیو و بازیکن باتجربه ای چون پله برزیل را به کابوسی برای تمام تیم های ملی تبدیل کرده بود. آن ها نه فقط در سال 1970 قهرمان جام جهانی شدند بلکه برابر هر تیم دیگری طوری بازی می کردند که گویا تیمی از خردسالان به مصافشان آمده بود.

9. انگلستان 1966 تا 68

تیم ملی انگلستان اغلب به دلیل ناتوانی های خود با تیم های ملی برتر در تورنمنت های بین المللی بزرگ مقایسه می شود. آن ها همیشه بازیکنانی در کلاس جهانی دارند، اما اغلب در هماهنگ ساختن آن ها و رسیدن به موفقیت ناکام می مانند. با این حال، گروه بازیکنان سال 1966 چیز دیگری بود. مردان بابی مور هر تیمی را به زانو در می آوردند و در نهایت توانستند به قهرمانی در جام جهانی دست یابند. تیم ملی انگلستان با دفاعی مستحکم، در کارهای تهاجمی نیز بازیکن قدرتمندی چون بابی چارلتون داشت.

8. ایتالیا 1934 تا 38

عنوان تیم ملی ایتالیا در سال 1934 که زیر سایه ی موسولینی و جاه طلبی های سیاسی او قرار داشت نتوانست آن اعتبار لازم را به لاجوردی پوشان بدهد. با این حال، آنها با قهرمانی مجدد در سال 1938 زیر رهبری جوزپه مه آتزا توانستند بزرگی خود را به اثبات برسانند و به تردیدها خاتمه دهند. در آن سالها کسی حریف ایتالیایی ها نمی شد.  

7. هلند 1974 تا 78

اگرچه هلند از زمان یورو 88 تا کنون موفق نشده در هیچ تورنمنت بزرگی به قهرمانی دست یابد، تیم ملی آن ها در سال های 74 تا 78 یک تیم جادویی بود. آن ها نحوه ی فوتبال بازی کردن را، دستکم در اروپا، توانستند بازتعریف کنند و کسی که در قلب این انقلاب قرار داشت کسی نبود جز یوهان کرایف. کرایف که می توان فوتبال را در او معنی و خلاصه کرد، قابلیت آن را داشت که هر مخاطبی را هیپنوتیزم کند و هلند آن زمان با این شعبده توانست به یکی از زیباترین تیم های فوتبالی جهان تبدیل شود. آن ها در جام های جهانی 1974 و 1978 توانستند به فینال راه یابند، و اوج بدشانسی بود که در هر دو فینال بازنده بودند.

6. آلمان غربی 1972 تا 74

تیم ملی هلند در طول دهه ی 1970 یکی از بهترین های جهان بود. با این حال این تیم نتوانست حتی به یک افتخار بین المللی دست یابد، و یک رقیب سرسخت بود که برابر آن ها قرار داشت و مانع تراشی می کرد، نام آن آلمان غربی بود. آلمانی غربی به کاپیتانی فرانتس بکن بائر اسطوره ای توانست در فینال یورو 1972 و جام جهانی 1974 بر رقیب خود غلبه کند. گرد مولر محور موفقیت در این دو فینال بود و توانست در مجموع این دو فینال 4 گل به ثمر برساند.

5. برزیل 1994 تا 2002

برزیل و فرانسه حاکمان فوتبال بین المللی در دهه های 1990 و اوایل 2000 بودند، اما سلسائو از سال 1994 روی هم رفته در سطحی دیگر بود. برزیل از سال 1994 تا 2002 در سه فینال پیاپی جام جهانی حضور داشت و در دو مورد آن یعنی 1994 و 2002 توانست قهرمان جهان شود، و فینال 1998 را هم به فرانسه واگذار کرد که دلیل آن غیبت توضیح ناپذیر ستاره ی برزیلی ها یعنی رونالدو، درست پیش از فینال آن سال بود. در حالی که روماریو نیروی محرکه ی قهرمانی برزیلی ها در سال 1994 بود، در سال 2002 با سه گانه ی رونالدو، ریوالدو و رونالدینیو که به 3آر شناخته می شدند و با حضور کاکا در پشت سر خود، توانستند یک نیروی تهاجمی استثنایی را رقم بزند. مدافعان آن ها هم دو ابرقدرت به نام های کافو و روبرتو کارلوس بودند. این تیم در سال 2002 توانست مثل آب خوردن قهرمان جام جهانی شود.

4. مجارستان 1949 تا 56

آن طور که شناخته می شوند، ماگیارهای توانمند، به طرز باورنکردنی دارای تهاجمی ترین تیم تاریخ بودند. در میان سال های 1950 و 1956 مجارستان پنجاه بازی انجام داد، فقط یک بار طعم شکست را چشید، و آن هم شکست در فینال جام جهانی برابر آلمان غربی بود، که به "معجزه ی برن" شناخته می شود. آن ها در آن دوران متوسط پنج گل در هر بازی را به نام خود ثبت کردند، به طوری که فرانس پوشکاش محور گلزنی های عجیب این تیم بود.

3. فرانسه 1998 تا 2000

یکی از مسلط ترین تیم های فوتبال مدرن، فرانسه است که وقتی پای فوتبال ملی در میان باشد، یک وزنه ی سنگین به حساب می آید. با این حال، نسل طلایی آبی ها به سال های 1998 تا 2000 بازمی گردد که در آن دوره موفق شدند یک جام جهانی و یک جام ملت ها را به طور پیاپی فتح کنند. با حضور یک ستاره ی مطلق به نام زین الدین زیدان که روزهای اوج خود را سپری می کرد، و بازیکنان فوق العاده ی دیگری مانند دیوید ترزگه، لیلیان تورام، دیدیه دشان و تیری آنری جوان، فرانسه می توانست بر سایر تیم های ملی غلبه کند و بهترین تیم ملی در گذار به هزاره ی جدید را رقم بزند.

2. برزیل 1958 تا 62

عبارت فوتبال برزیلی اغلب هم معنی با دریبل های سرعتی و ارائه ی فوتبال زیبا است. این سبک در سال 1958 آغاز شد وقتی که مهاجم 17 ساله ی آن ها به نام پله توانست جهان را با مهارت ها و هنرنمایی های خود که تا پیش از آن هرگز دیده نشده بود آشنا کند. این مهاجم جوان در فینال جام جهانی 1958 گلی به ثمر رساند تا برزیل را به اولین عنوان قهرمانی جهانی از مجموع پنج قهرمانی تاریخ آن ها برساند. در سال 1958، برزیل در هر پست خود بهترین بازیکنان جهان را داشت و همین تیم توانست در سال 1962 نیز به رغم از دست دادن پله به دلیل مصدومیت، بار دیگر قهرمانی جهانی را به خود اختصاص دهد.

1. اسپانیا 2008 تا 12

تیم ملی کنونی کشور اسپانیا دربردارنده ی تعداد زیادی بازیکن ستایش برانگیز است با این حال پا به سن گذاشتن همین بازیکنان موجب شده اسپانیایی ها به کل از دفاع از عنوان خود چه در مسابقات جام ملت های اروپا و چه در جام جهانی باز بمانند. اما به چند سال قبل برگردیم، وقتی گروهی از ستاره های اسپانیایی هر یک در اوج خود بودند، و یک اسپانیای مهارناپذیر را تشکیل می دادند. طوفان اسپانیا با مسابقات یورو 2008 آغاز شد، زمانی که توانستند تورنمنتی را فتح کنند که هرگز موفق به انجام آن نشده بودند. سپس نوبت به جام جهانی 2010 شد تا آقایی خود را به سرتاسر جهان امتداد دهند و بار دیگر در سال 2012 با یک قهرمانی دیگر در جام ملت ها توانستند برای دومین بار پیاپی حرف اول اروپا را بزنند. اسپانیا، همراه با بهترین دروازه بان تاریخ خود که کاپیتانی را نیز به عهده داشت، بازیکنانی مانند تورس و ویا را نیز به جهان معرفی کرد. این دو درکنار فوق ستاره هایی مانند ژاوی و اینیستا در خط میانه، از سال 2008 تا 2012 به راحتی بر دنیای فوتبال حکمرانی می کردند.

منبع: footballstopten.com