مترجم
آرش گنجیمتافوتبال – در این مقاله نگاهی داریم به ده فوتبالیست برتر که بیش از سایرین مایه ی اذیت و آزار هستند.
10. جویی بارتن – برنلی
اطمینان داریم که هیچ کس با آوردن نام جویی بارتن در این فهرست مشکلی ندارد. این مرد نه به سبب استعدادهایش، بلکه به دلیل تفرجی که در میادین می کند مایه ی اذیت است. او حتا نسبت به آن چه در شبکه های اجتماعی دریافت می کند ترجیح می دهد لبخند بزند. هافبک تهاجمی ما در حال حاضر در خدمت باشگاه برنلی توپ می زند. او در گذشته هم به دلیل رفتارهای خشونت آمیز خود ملقب به لقب قاتل شده بود.
9. رونالدو – رئال مادرید
بحث درباره ی رونالدو را از کجا باید آغاز کرد؟ او را به دلیل بادی که به غبغب می اندازد می شناسند، اما آن چه بسیاری از فوتبال دوستان را علاقمند به او می کند، حاضرجوابی هایش است. رونالدو دقیقاً همان طور حرف می زند و رفتار می کند که از او انتظار دارند. با این حال، کسانی که معتقدند آدم باید در زندگی کمی هم فروتنی داشته باشد هرگز علاقه ای به او پیدا نمی کنند. خودش معتقد است آن هایی که از او نفرت دارند به دلیل حسودی شان است. این مهاجم حتا یک بار خود را با یک گزاره ی خدامانند مقایسه کرد: "نمی توان با آن چه دیگران درباره ی ما فکر می کنند زندگی کنیم. زندگی کردن به این شکل غیرممکن است. حتا خدا هم نمی تواند کل جهان را راضی نگاه دارد."
8. جان تری – چلسی
خیلی ها ممکن است از دیدن نام تری در این فهرست تعجب کنند اما مدافع چلسی بیش از حد کفایت مرتکب اعمالی شده که شایسته ی حضور او در این فهرست است. در گذشته، یک بار به دلیل هم خوابی با نامزد هم تیمی اش، وین بریج، به تیتر اول اخبار تبدیل شد. یک بار هم به اتهام سوءرفتار با آنتون فردیناند خود را در مخمصه دید. تمام شهرتی که جان تری در میادین فوتبالی رقم زده بود با همین دو اتفاق دود شد و هوا رفت. او شاید برای هواداران چلسی شخصیتی مقدس باشد، اما برای هر کس دیگر شخصیتی حقیر است.
7. وین رونی – منچستر یونایتد
چه معامله ای بود این وین رونی برای منچستر یونایتد. او گلزن برتر تاریخ باشگاه است. ابتدا در ازای 25 میلیون پوند از اورتون خریداری شد. از زمان آمدن به یونایتد پنج بار به قهرمانی آن ها در لیگ برتر، یک بار به قهرمانی در لیگ قهرمانان و یک بار هم به قهرمانی در جام حذفی کمک کرده است. او در ابتدای فعالیت حرفه ای خود شهرت یک بازیکن خشن و نابخشودنی را داشت. مرتب کارت می گرفت و از میادین اخراج می شد. همین تازگی هم تصویری از او منتشر شد که مست پاتیل سرزده وارد یک عروسی می شود. قبلاً ها هم به دلیل فریب همسر خود و هم خوابی با یک روسپی مورد مذمت قرار گرفته بود.
6. ماریو بالوتلی – نیس
ماریو بالوتلی را کجای دلمان بگذاریم؟ او را به دلیل رفتارهای منحصر به فردش هم داخل و هم خارج زمین می شناسند. هیچ وقت به دستورات مربیان خود گوش نمی کند. یادتان هست چه بلایی به سر مانچینی آورد؟ در گذشته یک بار به دلیل به آتش کشیدن حمام خانه اش به دلیل آتش بازی شهره ی عالم شد. در حال حاضر در باشگاه نیس فرانسه بازی می کند.
5. زلاتان ابراهیموویچ – منچستر یونایتد
یا عاشقش هستند یا از او متنفر، نظر بینابینی در رابطه با او وجود ندارد. این مرد اغلب به دلیل حرف هایی که می زند بازیکنی دوست داشتنی شده. با این حال، خیلی ها هستند که از بازی های نمایشی او دل خوشی ندارند. این مهاجم در حال حاضر پیراهن باشگاه منچستر یونایتد را به تن می کند، و در آستانه ی اتمام دوران فعالیت حرفه ای خود، هنوز در حد یک مهاجم برتر ایفای نقش می کند. قبل ترها زمانی که آرسنال به او علاقمند بود و سعی داشت از او چند بازی آزمایشی بگیرد، اعلام کرد: "زلاتان آزمایشی بازی نمی کند." و در جواب این پرسش که روز تولد همسرت چه برایش می خری گفت: "هیچی. او زلاتان را دارد."
4. مارک نوبل – وستهام یونایتد
بگذار خیالتان را راحت کنم: مارک نوبل به هر چیزی شبیه است مگر نوبل (در معنای نجیب). او در باشگاه لیگ برتری وستهام یونایتد توپ می زند و بازوبند کاپیتانی را نیز به دست دارد. این هافبک وسط بیشتر از سایر بازیکنان باشگاه برای وستهام بازی کرده. نوبل جانش را کف دستش می گیرد و هیچ ترسی از مواجهه های تک به تک با بازیکنان رقیب ندارد، و چه لازم باشد چه نباشد، آن تکل های خطرناکش را انجام می دهد. همیشه ی خدا هم با داوران بگو مگو دارد. یک بار در یک اتفاق در دیدار برابر منچستر یونایتد، آندر هررا را بلند کرد و به بیرون زمین برد چون خیال می کرد طرف مشغول وقت تلف کرده است.
3. پپه – رئال مادرید
پپه... با بازیکنانی که به دفاع بی پرده از تیم های خود می پردازند مشکلی نداریم، اما وقتی پپه پا را فراتر از حدود می گذارد جداً عذاب آور می شود. او در دوران فعالیت حرفه ای خود بارها سعی داشته با ارتکاب خطا روی بازیکنان رقیب آن ها را مصدوم کند. این مدافع باشگاه رئال مادرید همچنین متهم به سوءرفتار نژادپرستانه با سیدو کیتا، بازیکن سابق بارسلونا، شده است. در جریان دیدار سوپرکاپ اسپانیا در سال 2011 پپه به کیتا آب دهان پرتاب کرد. هرگز نفرت کسی به پپه را زیر سوآل نمی بریم.
2. جوردن هندرسن – لیورپول
جوردن هندرسن، هافبک انگلیسی، پیراهن باشگاه لیورپول را به تن می کند. کاپیتان باشگاه هم هست. در سطح ملی هم تیم ملی انگلستان را در یورو 2012 و جام جهانی 2014 نمایندی می کرد. حتماً می پرسید چه چیزی در هندرسن آزاردهنده است؟ او نه فقط هواداران تیم های رقیب را اذیت می کند، بلکه با ذهنیت منفیِ پاس های رو به عقب نیز مایه ی دلسری هواداران خودی می شود. اخیراً هم یک بار شریک یک رقصنده ی رقص های اروتیک شد.
1. دیگو کاستا – چلسی
هرچه از کاستا کمتر گفته شود بهتر است. این مرد تجسم هر چیزی است که هواداران هم عاشقش هستند و هم متنفر. این مهاجم قدرتمند نیرویی است که باید در زمین فوتبال جدی گرفته شود و خارج از زمین هم از بددهنی به مخالفان خود ابایی ندارد. تقریباً در هر بازی هم وارد درگیری های فیزیکی می شود. دیگو کاستا در حال حاضر در فرم خوبی در باشگاه چلسی قرار دارد و گلزن ترین بازیکن باشگاه به حساب می آید. هواداران چلسی عاشق او هستند و هوداران باشگاه های دیگر عاشق نفرت از او!
منبع: footballstopten.com
متافوتبال - در هفتهی پنحم رقابتهای مرحلهی گروهی لیگ قهرمانان اروپا، یوونتوس با یک برد خفیف مقابل والنسیا، حضور خود را در جمع 16 تیم پایانی این رقابتها قطعی کرد!
متافوتبال - به بررسی آنالیز فنی بازی دو تیم یوونتوس میلان، که با پیروزی 2 بر صفر بانوی پیر به پایان رسید، میپردازیم.
متافوتبال - کریستیانو رونالدو مجددا به سرتیتر اول اخبار و روزنامههای جهان تبدیل شده، اینبار نه به خاطر موفقیتهای فوتبالی و توپهای طلایش بلکه به اتهام تجاوز! خبری که تعداد زیادی از هوادارانش را با شوکی بزرگ روبرو و دلسرد کرده است. رونالدو ابرقهرمانی که ما را یاد داستان بینوایان و ژانوال ژان مرد مهربان قصه میاندازد و چه کسی باور میکرد او همان دزد فراری و سابقهدار باشد!
متافوتبال - اعتراف تلخ انریکه کاسرس، داور پاراگوئهای بازی ایران-پرتغال در جامجهانی 2018 مانند نمکی بود، که بر زخمهای کهنهی ما ایرانیها پاشیدهشد، از زمانی که به یاد داریم همواره ورزش ما قربانی ناداوریها شده، همیشه قضاوتهای اشتباه داوران در ورزشهای مختلف آه و افسوس و حسرت را به دل ما گذاشته که چرا نباید به حقمان برسیم؟