Top Ten | ده بازیکن برتر که باید ستاره می بودند اما نبودند

ده بازیکن برتر که باید ستاره می بودند اما نبودند

10. خوان سباستین ورون

توانایی خوان ورون زمانی که در سال 2002 به استخدام باشگاه منچستر یونایتد درآمد، قابل تردید نبود. ورون صاحب تمام توانایی های لازم برای ایفای نقش در پست هافبک وسط باشگاهی مانند منچستر یونایتد بود، اما به نظر می رسد که زمان خوبی را برای پیوستن به این باشگاه انتخاب نکرد. وی نمی توانست خود را با تیمی انطباق دهد که سابق هافبک هایی نظیر پل اسکولز، نیکی بات و روی کین داشت و در نتیجه دوران فعالیت حرفه ای او در اولد ترافورد پر از فراز و نشیب بود. وی پیش از آن که با قیمتی کمتر راهی چلسی شود، ظرف دو سال بیش از 80 بار برای یونایتدی ها به میدان رفت. حضور ورون در این باشگاه هم نافی انتظارها بود و هم قیمت اولیه ی او را شکست.

9. جیووانی دوس سانتوس

زمانی جیووانی دوس سانتوس یکی از بهترین بازیکنان حاضر در تیم جوانان بارسلونایی به حساب می آمد که از مهره هایی مانند تیاگو آلکانتارا، جوردی آلبا و سرخیو بوسکتس برخوردار بود. دوس سانتوس در سطح جوانان تا آن حد خوش درخشید که در سن 17 سالگی به تیم بزرگسالان بارسلونا فراخوانده شد. اهمیت این مسئله در این است که وی زمانی به تیم بزرگسالان آمد که بارسا دوران پیشاگواردیولا را سر می کرد، یعنی هنگامی که آبی و اناری پوش ها کمتر به بازیکنان جوان خود اهمیت می دادند. جیووانی در بازی نخست خود برای باشگاه توانست پای خود را به گلزنی باز کند اما بعدها معلوم شد که این اوج حضورش در نیوکمپ بود. این بازیکن مکزیکی در سال 2008 راهی تاتنهام شد اما در آن باشگاه نیز نتوانست کاری چشمگیر انجام دهد و عمده ی زمان خود را به عنوان بازیکن قرضی سر کرد. پس از چند سال دیگر حضور در اسپانیا، جیووانی در سال 2015 به باشگاه گالکسی پیوست، باشگاهی که وی هم اینک نیز در آن مشغول است.

8. ریکاردو کوارسما

وی که از همان آکادمی هم وطنان پرتغالی خود یعنی کریس رونالدو و لوئیس فیگو می آمد، به درستی انتظارات زیادی را پیرامون خود پدید آورد. این وینگر پرتغالی در سطح جوانان درخشید، و بسیاری ادعا می کردند که می تواند از کریستیانو رونالدو نیز پیشی گیرد. همین امر موجب شد در سال 2003 راهی بارسلونا شود، که البته نتوانست در این باشگاه به انتظارات پاسخ دهد. کوارسما فصل بعد به پرتغال بازگشت و همراه با پرتو درخشید. کوارسما سپس قراردادی با اینترمیلان به امضا رساند و زیر نظر خوزه مورینیو به کار مشغول شد، اما مورینیو وی را به دلیل سبک بازی اش همیشه مورد انتقاد قرار می داد. کوارسما یک دوره ی کوتاه را به عنوان بازیکن قرضی در چلسی گذراند و حضور او در لیگ برتر بیش از همه به سبب امتناع او از استفاده از پای چپش در یادها ماندگار است. این وینگر پرتغالی پس از گذران چند فصل ناموفق در دوبی هم اکنون در خدمت باشگاه بشیکتاش ترکیه است.

7. خاویر ساویولا

خاویر ساویولا برای باشگاه های بارسلونا و رئال مادرید ایفای نقش کرده است اما شکست وی از این نقطه نظر مطرح می شود که او می توانست به یکی از فوق ستاره ها تبدیل شود. خاویر ساویولا که فقط 18 سال داشت با حضور در باشگاه ریور پلاته توانست گلزن برتر لیگ آرژانتین شود و به قهرمانی در لیگ دست یابد. ساویولا در عین حال عنوان بهترین بازیکن سال آمریکای لاتین را از آن خود کرد، عنوانی که نصیب بازیکنانی چون نیمار، توز و کافو نیز شده است. ساویولا در جام جهانی جوانان سال 2001 در هفت دیدار یازده بار گلزنی کرد و همین موجب شد در ازای 15 میلیون پوند در همان سال راهی بارسلونا شود. ساویولا در دوران حضور خود در بارسا گل های زیادی به ثمر رساند و شاید بدشانسی او این بود که زیر سایه­ی بازیکنانی چون ساموئل اتوئو قرار داشت. این بازیکن آرژانتینی سپس به رئال مادرید پیوست، اما در این جا نیز برای حضور در ترکیب ثابت اوقات دشواری داشت. ساویولا در ده سال اخیر در جاهای مختلف اروپا بازی کرد و هم اکنون نیز در خدمت تیم ریور پلاته است.

6. مایکل جانسون

مایکل جانسون برای باشگاه های لیدز یونایتد و اورتون در سطح جوانان بازی کرد و سپس در سال 2004 به امضای قرارداد با منچستر سیتی پرداخت. جانسون در تیمی که نایب قهرمان جام اتحادیه شده بود خوش درخشید. همین امر موجب شد به ترکیب ثابت باشگاه راه یابد و چشم ها را خیره ی عملکردهای خود در محوطه ی جریمه ی حریفان و نرخ گلزنی بالای خود کند. در این سالهای اولیه ی حضور جانسون در سیتی، پیش از آن که دچار مصدومیت شود و به دوران فعالیت حرفه ای خود پایان دهد، وی را با میشائیل بالاک و فرانک لمپارد مقایسه می کردند. جانسون از چند مصدومیت بلند مدت که به اتمام فعالیت وی در میادین انجامید رنج می برد. این هافبک ارزنده در سال 2012 باشگاه سیتی را ترک کرد و بسیاری در باشگاه اندوه خود را از فقدان این بازیکن ابراز داشتند.

5. فردی ادو

یک فوتبالیست فوق العاده ی ناکام. فردی ادو زمانی که در سال 2004 بهترین فوتبالیست جوان آمریکا نام گرفت و یک قرارداد ورزشی حرفه ای را امضا می کرد، خود را سر زبان ها انداخت. ادو برای تیم دی.سی یونایتد ایفای نقش می کرد و در سن 14 سالگی برای نخستین بار به میدان رفت. ادو برای تیم ملی جوانان آمریکا نیز درخشید و موفق شد در تیم زیر 17 سال 16 گل و 15 پاس گل به ارمغان آورد. ادو یک سفر دو هفته ای به منچستر یونایتد داشت اما چند فصل دیگر را نیز در ام.ال.اس گذراند. در سال 2007 این بازیکن آمریکایی به باشگاه بنفیکا پیوست اما نتوانست در این باشگاه عملکرد قابل توجهی داشته باشد. وی اکثر دوران فعالیت حرفه ای خود را به عنوان بازیکن قرضی در باشگاه های مختلف سپری کرد و سپس در سال 2011 بار دیگر راهی ام.ال.اس شد. فعالیت حرفه ای ادو اغلب به عنوان نمونه ای از ناکامی یک بازیکن مستعد شناخته می شود.

4. الکساندر پاتو

الکساندر پاتو در سنین جوانی درخشید اما این بازیکن برزیلی در سال های اولیه ی حضور در میلان بود که توجه ها را به خود جلب کرد. وی فقط یک روز پس از تولد هجده سالگی به این باشگاه پیوست و در تیم نخست میلان جای گرفت. پاتو در نیم فصل اول در 18 دیدار 9 بار دروازه ی رقبا را گشود و مرتباً می درخشید. وی جایزه ی پسر طلایی را از آن خود کرد، جایزه ای که تا آن زمان نصیب بازیکنانی چون سرخیو آگوئرو، وین رونی و لئو مسی شده بود. دوران پاتو در میلان متأسفانه پس از مصدومیت ها رو به افول گذاشت. وی در سال 2013 پس از چند فصل ناکامی در ایتالیا راهی کورینتیانس شد. پاتو دیگر روی خوش شانسی و درخشش را ندید تا آن که به طور قرضی به استخدام باشگاه سائو پائو در آمد. اما در این باشگاه عملکرد قابل توجهی از خود نشان داد و به طور قرضی در ژانویه ی 2016 راهی چلسی شد. وی به رغم این که به تازگی به فرم مطلوب خود دست یافته، در ترکیب ثابت این تیم جایی ندارد.

3. نانی

نانی که بارها به عنوان کریس رونالدوی دوم شناخته می شد با امیدی فراوان راهی اولدترافورد شد. رونالدو هنوز در این باشگاه بود زمانی که نانی در سال 2005 اسپورتینگ را به مقصد یونایتد ترک می کرد. این بازیکن پرتغالی نیز به واسطه ی مهارت ها، سرعت و قابلیت دریبل زنی اش معروف شده بود. متأسفانه رؤیای هواداران شیاطین سرخ به بهره مندی از دو کریس رونالدو محقق نشد. اوج عملکرد نانی زمانی رقم خورد که رونالدو باشگاه را به مقصد رئال مادرید ترک کرد. با این حال، این وینگر پرتغالی از چشم باشگاه افتاد و در چند فصل آخر حضور خود در چند بازی بیشتر حضور نیافت تا آن که در سال 2014 به پرتغال بازگشت. نانی اکنون برای فنرباغچه ی ترکیه ایفای نقش می کند و هرگز نتوانست به افتخارات رونالدو دست یابد.

2. بوخان

بوخان کرکیچ یکی از بهترین بازیکنان باشگاه استوک بود، اما دوران فعالیت حرفه ای او به طور حتم به انتظارات پاسخ درخور نداد. این مهاجم در سال 2007 پس از گلزنی های خوب در تیم جوانان، به تیم نخست بارسلونا راه یافت. بوخان در تیم بزرگسالان بارسلونا درخشید و به اولین بازیکن دهه ی نودی تبدیل شد که در یک دیدار لیگ قهرمانان اروپا گل می زد. دیگر نقطه ی اوج او در بارسا گلزنی برابر رئال مادرید در پیروزی 5-0 بارسا در سال 2011 بود. پیوستن داوید ویا و الکسیس سانچز به معنای عقب رفتن بوخان از گزینه ی نخست حضور در تیم بود و وی سرانجام راهی رم و سپس میلان شد، و بار دیگر به بارسلونا پیوست. بوخان در مدت حضور قرضی خود در آژاکس نتوانست کار خاصی ترتیب دهد تا آن که در سال 2014 راهی استوک شد. گاهی بوخان استعدادهای خارق العاده از خود نشان می دهد که فوتبال دوستان را یاد بازی های او درتیم جوانان بارسا می اندازد، اما او یک استعداد از بین رفته است.

1. آدریانو

وی اغلب "رونالدوی جدید" خوانده می شد. آدریانو با حضور در باشگاه های برزیل و ایتالیا، از جمله ی مهاجمان نسل بعدی برزیلی بود. این مهاجم در جام جهانی جوانان سال 2001، دومین گلزن برتر بود و در تیم بزرگسالان برزیل در کوپا آمه ریکا در سال 2004 عنوان بهترین گلزن را از آن خود کرد. آدریانو برای باشگاه پارما در 37 بازی، 23 گل به ثمر رساند تا آن که در سال 2004 راهی اینتر میلان شد، باشگاهی که وی در آن خوش درخشید. آدریانو به نحو درخشانی از هر دو پای خود استفاده می کرد و یک تمام کننده ی تمام عیار بود. وی به طور قرضی راهی سائو پائولو شد و سپس در سال 2009 به فلامینگو پیوست. دوران فعالیت حرفه ای آدریانو از آن زمان رو به افول گذارد و اکنون نیز برای میامی یونایتد ایفای نقش می کند.

منبع: footballstopten.com