Top Ten | ده فوتبالیست برتر اما لوس و ننر

10. داوید لوئیس

ستاره ی 50 میلیون پوندی برزیل یکی از همین بازیکنان لوس است. فقط صحنه را تصور کنید. برزیل بی تردید پرافتخارترین تیم فوتبال تمام دوران است و در آن روزها میزبانی جام جهانی را به عهده داشت، رقابتی که آن ها در مدت 60 سال پنج بار موفق به فتح اش شده بودند. عکس نیمار در پوستر تبلیغاتی برزیل می درخشید و باقی تیم در کنار هم به کاپیتانی تیاگو سیلوا ایستاده بودند. برزیل خیلی خوب در این جام پیشروی می کرد، اما در آستانه ی دیدار نیمه نهایی برابر آلمان دو ستاره ی این تیم در اثر مصدومیت از ترکیب اصلی کنار رفتند. روز دیدار فرارسید و نه فقط یک استادیوم بلکه ملتی در انتظار درخشش تیمشان بودند. داوید لوئیس، ستاره ی خط دفاع برزیل حالا باید با توانایی های هجومی اش جالی خالی سیلوا و نیمار را می پوشاند. آلمان 7-1 برزیل را شکست می دهد، داوید لوئیس پس از بازی برابر دوربین خبرنگاران قرار می گیرد، به راستی چه کسی می تواند او را مقصر بداند؟

9. خوزه مورینیو

دیگو تورس خبرنگار اسپانیایی در سال 2014 کتابی را چاپ کرده و در آن زوایای پنهان زندگی مورینیو را به تصویر کشید، تصویری که تا به آن زمان از این مربی پرتغالی سراغ نداشتیم. کتاب با داستانی از او مربوط به ماه مه 2013 آغاز می شود. سر الکس فرگوسن به تازگی منچستر یونایتد را ترک کرده بود و این باشگاه در حال استخدام یک جایگزین برای او بود. مورینیو در تمام عمر خود آرزوی این شغل را داشت و مطمئن بود که می تواند آن را به دست آورد. دیوید مویس مربی بعدی منچستر یونایتد انتخاب شد و داستان به این نحو پیش رفت که مورینیو به مدت چهار ساعت در اتاق خود در هتل تنها ماند. آقای خاص چند بار قبل از آن هم آب قوره گرفته بود از جمله در سال 2010زمانی که شاهد جدایی ماتراتزی از اینتر بود.

8. یونگ تائسه

همه ی ما تصاویر عجیب و غریب و گاهی آزاردهنده ی مردم کره ی شمالی را در سال 2011 دیده ایم وقتی که داشتند در مرگ رهبر خود، کیم جونگ ایل،  اشک می ریختند، اما این یکی فقط یک سال پیش از آن اتفاق افتاد و به همان اندازه ناراحت کننده بود. در سال 2010، کره ی شمالی توانست برای دومین بار در تاریخ راهی جام جهانی شود، یعنی پس از 50 سال از دفعه ی اول و برای این کشور افتخار بزرگی محسوب می شد. کره ی شمالی در اولین دیدار مرحله ی گروهی برابر تیمی بازی می کرد که پرافتخار ترین تیم حاضر در این رقابت ها یعنی برزیل بازی می کرد. دو تیم برای پخش سرودهای ملی صف کشیده بودند اما بعد چیزی عجیب اتفاق افتاد. همچنان که سرود کره ی شمالی خوانده می شد و دوربین روی صورت بازیکنان تمرکز می کرد، یونگ تائسه با صورت غرق در اشک در تلوزیون نمایش داده شد.

7. کریستیانو رونالدو

کریستیانو رونالدو، با آن رنگ ساختگی پوست اش و موهای ژل زده و ابروهای کشیده اش، به واقع یک مردانگی سنتی دارد. او سه بارسه بار جایزه بهترین جایزه توپ طلای سال را به خود اختصاص داده و یکی از بهترین بازیکنان تاریخ فوتبال و گلزن برتر رئال مادرید است. رونالدو سه بار به قهرمانی در لیگ قهرمانان دست یافته و در لیگ برتر و لالیگا قهرمان شده و اخیراً هم پرتغال را به قهرمانی در جام ملت های اروپا رساند. با این حال بار آخری که در فینال جام ملت های اروپا حاضر بود چندان خوب عمل نکرد و کشورش در ورزشگاه خانگی خود در لیسبون 1-0 به تیم ملی یونان باخت و کریس رونالدو دستگاه آبقوره گیری خود را روشن کرد تا تمام دنیا آن را ببیند.

6. دیگو کاستا

او در خارج از استمفورد بریج به سختی بازیکن محبوبی به شمار می رود، بنابراین وقتی چیزی او را می آزارد همیشه چیزی برای لذت فوتبال دوستان دارد. یک نمونه ی بارز این موضوع گریه کردن او قبل از پیوستن به چلسی بود. در سال 2014 اتلتیکو مادرید راهی نیوکمپ شد در حالی که می دانست فقط با یک پیروزی قهرمان لالیگا خواهد شد، درست هفت روز بعد اتلتیکو مادرید باید در فینال لیگ قهرمانان با رئال مادرید بازی می کرد. کاستا با مصدومیت دست و پنجه نرم می کرد اما در آن دیدار از دقیقه ی اول در ترکیب اصلی تیمش قرار گرفت. به هر روی، حضور او در میدان 14 دقیقه بیشتر زمان نبرد و سپس تعویض شد. کاستا روی نیمکت نشست و مانند مردی شکست خورده اشک می ریخت، اگرچه اتلتیکو آن بازی را برد و به یک پیروزی تاریخی در لالیگا دست یافت.

5. لوئیس سوارز

لوئیس سوارز هم مانند دیگو کاستا خارج از باشگاه هایی که برای آن ها بازی کرده خیلی محبوب نیست. این مهاجم اروگوئه ای بیش از مجموع تمام فوتبالیست های تمام تاریخ دیگران را گاز گرفته و علاقه زیادی به دروغگویی و شیرجه روی و فریب دادن دارد. این مهاجم در سال 2014 عضو باشگاه لیورپول بود زمانی که قرمزهای آنفیلدی در رقابتی بی امان برای قهرمانی در لیگ برتر بودند. لوئیس سوارز و دانیل استوریج در آن فصل لیگ برتر 52 گل به ثمر رساندند. در مسابقات آن دوره شرایطی پیش آمد که لیورپول با شکست دادن چلسی قهرمان لیگ برتر می شد؛ اما آنفیلدی ها در آن بازی 2-0 شکست خوردند. با این وجود قرمزهای آنفیلدی با شکست دادن کریستال پالاس با تفاضل گل بالا در دیدار بعدی باز هم می توانستند قهرمان شوند، در آن دیدار سوارز گلزنی کرد و لیورپول سه بر صفر جلو افتاد اما نهایتا این مسابقه با نتیجه تساوی سه بر سه به پایان رسید. بعد از این رقابت سوارز با چشمانی اشکبار زمین را ترک کرد، در حالی که استیون جرارد سعی بر آرام کردن او داشت.  

4. ویلیام گالاس

اگر بخواهیم بر اساس شکستن روانی بازیکن در مسابقات قضاوت کنیم، این یکی حتماً جزء بهترین هاست. گالاس با وجود حضور در تیمی مثل آرسنال، در آنفیلد اسطوره بود. توپچی ها صدر جدول بودند و بعد از سه سال در آستانه رسیدن به اولین قهرمانی در لیگ برتر قرار داشتند. آنها در سال 2007 به مصاف بیرمنگهام رفتند. این باشگاه چهار بازی آخر خود را برده بود در و آستانه ی پنجمین پیروزی بود که تئو والکات دو گل به ثمر رساند و آرسنال را دو بر یک پیش انداخت. سپس، وحشت آغاز شد. ادواردو، مهاجم آرسنال دچار یک مصدومیت هولناک شد. در دقیقه 95 بیرمنگهام از روی نقطه پنالتی گلزنی کرد،. ویلیام گالاس همان جا فکر کرد که دیگر کافی است. به سمت دیگر زمین قدم زد و در حالی که دستش روی سرش بود نشست. عده ای می گویند گالاس هنوز آنجا نشسته است.

3. آرسن ونگر

از کاپیتان به سرمربی. آرسن ونگر در اواخر دهه ی 1990 به انگلستان آمد و خیلی زود به عنوان یک فرانسوی خودنسرد که حواسش به رفتارش است مشهور شد. در آن دوران جام ها و عناوین افتخارآمیز مثل آب خوردن به دست آمد اما بعد از مدتی به نظر می رسید تلاش ها بی ثمر است. آرسنال در مدت 12 سال هنوز به هیچ قهرمانی در لیگ برتر دست نیافته بود و آرسن ونگر خونسرد کمی کم حوصله شده بود. ونگر در یک دهه ی اخیر به طور حیرت آوری احساساتی شده و خیلی راحت عصبانیت خود را بر سر داوران تخلیه می کند. شاید اگر فصل بعد آرسنال به قهرمانی در لیگ برتر دست یابد، بار دیگر آرسن ونگر خونسرد را ببینیم.

2. جان تری

از هر کس در جهان بپرسید، به شما می گوید جان تری آدم خیلی خوبی نیست. کاپیتان چلسی بی تردید یک مدافع فوق العاده، یک رهبر و یک فوتبالیست ستایش برانگیز است، با این همه او آدم خیلی خوبی به شمار نمی رود. بنابراین، وقتی چلسی در فینال لیگ قهرمانان 2008 وارد میدان شد، حتی بی طرف ها موافق قهرمانی چلسی نبودند. این فینال تمام انگلیسی میان دو تیم چلسی و منچستر یونایتد برگزار می شد و شیاطین سرخ مصمم بودند تا بعد از یک دهه بار دیگر قهرمانی را تصاحب کنند. بازی در وقت های قانونی 1-1 تمام شد و در حالی که باران شدیدی در مسکو می بارید، زمان پنالتی ها فرارسید. کریستیانو رونالدو پنالتی خود را خراب کرد، تا نتیجه پنالتی ها 4 بر 4 مساوی شود و حالا تری می توانست با گل کردن پنالتی اش قهرمانی را به اردوی چلسی بیاورد. اما پای تری لغزید و پنالتی هم از دست رفت. کاپیتان اشک می ریخت و یکی از به یادماندنی ترین تصاویر فوتبالی سال های اخیر را پدید آورد.

1. جولیو سرجیو

رم با خوش بینی کامل وارد فصل 2010 و 2011 شد. کلودیو رانیری سرمربی رم در سپتامبر گذشته هدایت باشگاه را به عهده گرفته بود و رم را با تنها دو امتیاز کمتر از اینترمیلان صدرنشین نایب قهرمان کرده بود. با این حال وقتی فصل شروع شد، رم بازی کردن را فراموش کرده بود. رم در شرایطی چهارمین دیدار خود را برابر برشیا آغاز می کرد که هنوز نتوانسته بود اولین پیروزی فصل را به دست آورد. این بازی هم برای رمی ها خوب پیش نرفت و برشیا 2-0 پیش افتاد. رم از دقیقه ی 56 ده نفره به کار خود ادامه داد.  وقتی جولیو سرجیو هم دچار مصدومیت شد او ضاع بدتر شد و جالوروسی که تمام تعویض های خود را کرده بود، باید درد دروازه بان را نیز تحمل می کرد. او با تمام عزم خود در دروازه ایستاد. اما در ادامه درست مثل بچه های سه ساله ای بود که بستنی شان از دستشان افتاده و زار زار گریه می کنند. صحنه های عجیبی بود.

منبع: footballstopten.com