کلاس تاکتیک | چالش بزرگ فرانسوی

نقل و انتقالات تابستانی 2017 به پایان رسید. در پایان بازار خرید و فروش بازیکنان اگر بخواهیم از موفق ترین تیم در نقل و انتقالات تابستانه نام ببریم، قطعا تمامی نگاه‌ها به سوی تیم پاری‌سن ژرمن و مالکان قطری‌اش دوخته خواهد شد. پاریسی‌ها به واسطه پشتوانه مالی قوی، تابستان بی نظیری را گذراندند و با خرید های نجومی خود، معنای جدید به ارقام و اعداد دنیای فوتبال دادند، کاری که مالکان قطری با بازار ترانسفر در اروپا کردند چیزی شبیه به ایجاد یک رنسانس بود، آنان تاریخ ترانسفر اروپا را به دو بخش قبل و بعد تابستان 2017 تقسیم کردند. آنان در اولین شلیک خود؛ نیمار، فوق ستاره برزیلی را هدف گرفتند و در نهایت توانستند با پرداخت مبلغ 222 یورو او را به پارک‌ده‌پرنس بیاورند و گران ترین انتقال تمام دوران تاریخ فوتبال را رقم بزنند. علاوه بر نیمار، آنها دنی آلوز؛ دفاع راست با تجربه برزیلی را هم به تیم خود آوردند، تا به کیفیت بالای خط دفاعی خود، چاشنی تجربه را اضافه کنند. 

آخرین تیر آنان نیز به سمت مستعدترین بازیکن این روزهای اروپا بود، کیلیان ام باپه به صورت قرضی[با بند قطعی خرید 160 میلیون یورویی] آبی پوش شد تا بخشی از پروژه بزرگ پاریس باشد. خریدهای فراوان این فصل، چالش بزرگی را برای اونای امری ایجاد کرده است، از طرفی اکنون بهترین بازیکنان جهان در یک تیم گرد هم آمده‌اند و از سوی دیگر انتظارات و سطح توقعات از آن ها به شدت بالاست و این کار امری را سخت می‌کند. مربی اسپانیایی بهتر از هرکسی می‌داند، دیگر کسی با قهرمانی در لیگ فرانسه راضی نمی‌شود و قهرمانی در ucl کمترین انتظاری است که مدیریت باشگاه از او دارد و اگر این خواسته محقق نشود، به احتمال فراوان فصل آینده باید به دنبال تیمی جدید برای خود باشد. در این یادداشت به چهار مدل سیستمی که پاریسی ها می‌توانند به میدان روند می‌پردازیم.

4-3-3 : شبیه سازی بارسا برای نیمار

ادینسون کاوانی، سوارز نیست و تیاگو موتا هم در مقایسه با مسی حرفی برای گفتن ندارد، اما اگر اونای امری می‌خواهد همان مقدار آزادی در بازی‌سازی و حرکت در فضاها را که نیمار در بارسلونا داشت به او بدهد، می‌تواند تیاگو موتا را در وسط خط هافبک و کاوانی را در مرکز خط حمله قرار بدهد. با آمدن نیمار در پست وینگر چپ، آنخل دی ماریا به خط هافبک باز می‌گردد، جایی که دی ماریا بهترین بازی‌های دوران فوتبالش را در آن انجام داد که منجر به قهرمانی رئال مادرید در چمپیونزلیگ 2014 شد.

در این شیوه بازی با توجه به بازی‌سازی و حفظ توپ بالای وراتی و همچنین پاس های قطری و بلند تیاگو موتا تیم قدرت خوبی را در میانه زمین دارد. تنها نگرانی، حضور ام باپه در سمت راست زمین است که آن هم با توجه به حضور فول بکی بی نظیر مانند آلوز و  Overlap های متعدد این دو، به نظر نمی‌رسد، جوان فرانسوی مشکل فراوانی برای بازی کردن در سمت راست زمین داشته باشد. همچنین او با حرکت‌های سایه‌ای می تواند باکس های خالی برای کاوانی ایجاد کند که تشنه گل زنی است.

4-2-3-1: نیمار در نقش مرد اصلی

اگر تصور می‌کنید تنها دلیل انتقال نیمار به پاریس، پول بوده‌است باید بگویم که باوری کاملا اشتباه دارید. با وجود درخشش فراوانی که نیمار در بارسا داشت، وی همواره مرد دوم پامپلونا بود، ستاره اول و حاکم بلامنازع آبی اناری پوشان  لیونل مسی است و این همان چیزی است که مرد برزیلی تحملش را ندارد. یکی از اهداف اصلی اوکسب توپ طلا است. با آمدن به فرانسه و تبدیل شدن به مرد اول پاریس، او در نظر دارد شانس خودش را برای کسب توپ طلا افزایش دهد.

در این سیستم ، نیمار با قرار گرفتن پشت کاوانی بازیکن پست 10 تیم محسوب می‌شود. ام باپه  به سمت چپ می‌رود، جایی که پست تخصصی اوست و آنخل دی ماریا در ناحیه راست به فضاسازی می پردازد. این چینش یک خط حمله مرگبار می‌سازد که می‌تواند هر تیمی را از پای در بیاورد. اما در زمان دفاع و مخصوصا در ضد حمله‌ها ناکارامدی این سیستم مشخص می‌شود، بعید است اونای امری در مقابل تیم هایی که از سرعت بالایی برخوردارند و در عین حال قدرت انفجاری بالایی در ضدحملات دارند از همچین سیستمی استفاده کند.

4-4-1-1: انتخاب تاکیتک نویسان

این سیستم بهترین روشی است که تاکتیک نویسان برای پارتیزان‌ها در نظر گرفته‌اند. به احتمال قراوان، اونای امری نیز در اکثر مسابقات، تیمش را با این چینش  به میدان می‌فرستد. در این چینش از زوج  وراتی، ربیوت در میانه زمین یک دابل پیوت قوی ساخته می‌شود که هم توانایی باز‌ی‌سازی در عمق دفاع حریف را دارد و هم در زمان دفاع از قدرت توپ گیری و تخریبی بالایی برخوردار است. نیمار بازیکنی است که کابوس هر مدافعی میباشد و می‌تواند با تکنیک بالای خودش هر خط دفاعی را از کار بیندازد و حتی در صورت موفق نبودن دریبلش، مدافعین حریف را مجبور کند که بر روی او خطا کنند. 

در این مدل چینش، نیمار در فضای پشت کاوانی بازیکن آزاد می‌باشد و می‌تواند از هر دو جناح، تیم حریف را تحت فشار قرار دهد. ام باپه نیز که در بُعد فنی دست کمی از نیمار ندارد، از جناح چپ زمین به بازی‌سازی می‌پردازد و در زمان پرسینگ شدید از طرف حریف با OVERLAP و پاس کاری های متعدد با ستاره برزیلی، با ایجاد باکسی خالی در سمت چپ دفاع حریف برای خودش یا کاوانی موقعیت گل ایجاد می‌کند.

4-2-2-2: بازی به روش موناکو 

موناکو یکی از آن باشگاه‌هایی است که هنر زیادی در پرورش استعدادها و معرفی آن‌ها به دنیای فوتبال دارد. فصل گذشته، اونای امری با وجود ستاره‌های میلیون دلاری خود مغلوب اندیشه‌های لئوناردو جاردیم شد و در انتهای فصل، این موناکو بود که با اقتدار و فاصله‌ای 8 امتیازی قهرمانی خود را در لوشامپیونه فرانسه جشن گرفت. آلبرت اینشتین؛ فیزیکدان مشهور آلمانی می‌گوید: "کسی که هیچ وقت اشتباه نمی‌کند هیچ وقت هم چیز جدید یاد نمی گیرد" و در عین حال در یکی از سخنرانی های مشهور خود این جمله را به زبان آورد:"که دیوانگی یعنی انجام کاری دوباره و دوباره و انتظار نتایج متفاوت داشتن"چینش ترکیبی موناکو، نسخه ای است که امتحان خود را پس داده و از امتحان‌ها سربلند بیرون آمده است. قرمزپوشان موناکو به واسطه اندیشه‌های مربی صاحب سبک ونزویلایی خود، فصل قبل علاوه بر قهرمانی در لیگ فرانسه تا نیمه نهایی لیگ قهرمانان پیش رفتند و جزو چهار تیم برتر اروپا در فصل 2016-2017 بودند. 

شبیه سازی سیستم موناکو در پاریسن ژرمن به این شکل است که کاوانی و ام باپه در خط حمله کنار هم قرار می‌گیرند، نیمار و دی ماریا از دو گوشه چپ و راست بار بازی‌سازی تیم را بر دوش می‌گیرند و دابل پیوت ربیوت، وراتی در بُعد انتقال فاز دفاعی تیم به هجومی انجام وظیفه می کند. که با توجه به قدرت بالای وراتی در Deep laying play maker می تواند با ایجاد فضاهای خالی برای نیمار به او این فرصت را بدهد که با استفاده از قدرت تخریب بالایش دفاع حریف را بهم بریزد. در عین حال دی ماریا نیز پشت خود فول بکی، در سطح کلاس جهانی مانند آلوز را دارد که تاثیر زیادی در بهبود کیفیت و تغییر روند بازی به نفع پارتیزانی ها دارد.

زمان قدیم می‌گفتند؛ خوشبختی خریدنی نیست، اما این روزها حتی عشق و علاقه هم تبدیل به یک کالای تجاری شده، باید دید که آیا پول های قطری و اندیشه های اونای امری می‌تواند خوشبختی را برای پاریس به ارمغان بیاورد یا خیر.