رئال در سراشیبی سقوط؛ لوپتگی میراث‌دار لایقی برای زیدان نیست!

تنها چند روز از سومین قهرمانی متوالی و تاریخ‌سازی رئال در چمپیونزلیگ گذشته بود، که خبر استعفای ناگهانی زین‌الدین زیدان از سرمربی‌گری کهشانی‌ها کام هواداران رئال را تلخ کرد و آن‌ها را به شوک فرو برد، مادریدیستا هنوز با رفتن زیدان کنار نیامده بودند که متحمل دومین شوک هم شدند، کریستیانو رونالدو مهاجم و گلزن اسطوره‌ای رئالی‌ها نیز پس از کش و قوس‌های فراوان با مدیریت باشگاه پس از 9 سال تصمیم به جدایی گرفت و چمدانش را به مقصد تورین بست تا رئال پس از جدایی مهم‌ترین عوامل موفقیتش دچار چالش بزرگی شود!

گزینه‌های زیادی از جمله کونته، لوو، پوچتینو و حتی ونگر برای جانشینی زیدان به رئال لینک شدند، اما در نهایت فلورنتینیو پرز در آستانه شروع جام جهانی با اخذ تصمیمی غافل‌گیرکننده از توافق با یولین لوپتگی سرمربی 52 ساله تیم‌ملی اسپانیا خبر داد و او را به‌عنوان جانشین زیدان معرفی کرد، این درحالی بود که لوپتگی 21 روز قبل از اعلام این خبر، قراردادش به‌ عنوان سرمربی تیم‌ملی اسپانیا را تا سال 2020 تمدید کرده‌بود؛ رسانه‌ای شدن خبر توافق او با رئال باعث شد، تا این سرمربی اسپانیایی یک روز پیش از آغاز جام‌ جهانی از هدایت ماتادورها اخراج شود و زودتر از موعد مقرر به مادرید سفر کند.

لوپتگی اما با کارنامه چندان درخشانی سکان هدایت رئال را برعهده نگرفت، او که در دوران فوتبالش به‌عنوان دروازه‌بان هم برای رئال‌مادرید و هم برای بارسلونا به میدان رفته‌بود، از سال 2003 با دستیاری در تیم زیر 17ساله‌های اسپانیا وارد عرصه مربیگری شد و سپس به‌عنوان سرمربی تیم رایووایکانو مشغول به کار شد، او پس از رایووایکانو در تیم B رئال‌مادرید و تیم‌های زیر 19، 20 و 21 سال‌های اسپانیا مربیگری کرد تا در سال 2014 به‌عنوان سرمربی جدید پورتو پرتغال استخدام شود، لوپتگی پس از 2 فصل حضور در لیگ پرتغال که با افتخار خاصی همراه نبود، پس از یورو 2016 جایگزین دلبوسکه در تیم‌ملی بزرگسالان اسپانیا شد، او در قامت سرمربی ماتادورها هرگز باختی متحمل نشد و پیش از آن‌که بتواند مهم‌ترین آزمون دوران مربیگری‌اش را تجربه کند از سمتش اخراج شد و با کارنامه 179بازی، 113برد، 38مساوی و 28باخت در دوران مربیگری‌اش به مادرید آمد تا میراث‌دار زیدان شود.
مرد 52 ساله و اسپانیایی آمده‌بود تا خاطرات تلخ آخرین سرمربی اسپانیایی در رئال یعنی رافائل بنیتز را از بین ببرد و کهکشانی‌ها را وارد فاز جدیدی از موفقیت کند، او که به خوبی می‌دانست جدایی CR7 تا چه حد می‌تواند به ضرر تیمش باشد، تلاش کرد با تغییر دادن سبک بازی رئال و اطمینان به جوانان خود را مهیای دوران پسا رونالدو کند، در نقل‌وانتقالات تابستانی تحت نظارت او اشرف حکیمی، تئو هرناندز و کواچیچ قرض داده‌شدند و وینیسیوس، اودریوزولا، کورتوا و ماریانو دیاز به این تیم پیوستند و در کنار این‌ها لوپتگی چشم به درخشش امثال سبایوس، والورده و رگیلون نیز بسته‌بود.

 اما اوضاع بر وفق‌مراد لوپتگی پیش نرفت و او نتوانست شروعی رویایی در رئال داشته باشد، او در نخستین تجربه‌اش روی نیمکت لوس‌بلانکوس در سوپرجام‌اروپا، دربی مادرید را با نتیجه سنگین 4-2 به تیم همشهری یعنی اتلتیکومادرید واگذار کرد، تا پس از 17 سال رئال در یک فینال اروپایی مغلوب شده‌باشد، این رکورد منفی و از دست دادن اولین جام فصل خیلی زود عرصه را بر لوپتگی تنگ کرد ولی او توانست در چند بازی ابتدایی لالیگا و بازی مقابل رم در UCL تیمش را به خوبی هدایت کند و با ارائه چند نمایش خوب و برد پرگل همگان را به آینده امیدوار سازد، ولی دوران خوش رئال با مستر یولین چندان به طول نینجامید، با مصدومیت بیل و ایسکو و افت دوباره بنزما روند نزولی رئالی‌ها آغاز شد، شرایط به گونه‌ای ناامید کننده برای کهکشانی‌ها پیش می‌رود که آن‌ها در 6 بازی اخیر خود (لالیگا+چمپیونزلیگ) فقط 1 برد کسب کرده‌اند و در 3 بازی متحمل شکست شده‌اند، باخت سنگین به سویا در سانچزپیس‌خوان و دو باخت عجیب و متوالی در مقابل زسکاموسکو و آلاوز رئال  را دچار بحرانی شدید کرده و آن‌ها را در بدترین وضع ممکن قراز داده، به خصوص که باخت در خانه آلاوز پس از 7دهه رقم خورد.

شکل و شمایل و سبک بازی تیم یولین لوپتگی دقیقا مشابه نمایش‌های تیم‌ملی اسپانیا در جام‌جهانی 2018 است، همان‌قدر بی‌برنامه، همان‌قدر بی‌انگیزه و همان‌قدر کلافه و سردرگم.
رئال تحت هدایت لوپتگی در بازی‌های اخیر به جز پاس‌کاری‌های متعدد و بی‌فایده در عرض و طول زمین چیزی برای ارائه نداشته، لوپتگی توانسته سبک بازی رئال را مالکانه کند ولی تیمش پلن B ندارد تا به دروازه حریف فشار بیاورد و برای زدن گل برتری بجنگد، جدایی رونالدو از رئال این‌تیم را به شدت با کمبود خلاقیت در خط حمله مواجه ساخته، گرت بیل به‌عنوان یک وینگر از نظر گلزنی تا به اینجای فصل دینش را ادا کرده ولی هرگز نمی‌تواند با ابرستاره‌‌ای به نام رونالدو مقایسه شود، بنزما نیز پس از چند بازی، روند چندسال اخیر خود را در پیش گرفته و بدون آن‌که تاثیر خاصی بر بازی تیمش بگذارد در زمین حضور دارد، ماریانو دیاز وارث پیراهن رائول و رونالدو پس از یک فصل دوری به سانتیاگوبرنابئو بازگشته ولی هنوز یک مهاجم ذخیره است و به‌عنوان بازیکن فیکس مورد اعتماد مربی نیست، اما با وجود تمام این مسائل لوپتگی نمی‌تواند نمایش‌های ضعیف و دور از انتظار تیمش را توجیح کند چرا که به قدر کافی بازیکن و ستاره برای گرفتن نتیجه مطلوب در اختیار دارد، رئال تحت هدایت او برای اولین بار در تاریخ در 4 بازی متوالی در لالیگا موفق به گلزنی نشده تا یک رکورد منفی دیگر برای این سرمربی اسپانیایی به ثبت برسد!

گویا لوپتگی هم در مسیر دچار شدن به سرنوشت تلخ هموطنش رافا بنیتز در نیمکت رئال قرار دارد، شرایط تیم او حتی از شرایط 3 سال پیش تیم بنیتز هم بدتر است و او به هیچ وجه نتوانسته جانشین لایقی برای زیدان باشد و 47 بازی زودتر از زیزو به رکورد 4 باخت در رئال رسیده، او با فرصت ندادن به وینیسیوس و ماریانو دو استعداد آینده‌دار رئال، هواداران و سران باشگاه را عصبی کرده و از حمایت رختکن نیز بی‌بهره شده و بازیکنان هرگز مانند زیدان با او رفیق نیستند و از او حساب نمی‌برند.
چنانچه شرایط اسفناک و نتایج ضعیف و نمایش‌های کسل کننده تیم لوپتگی در بازی‌های آینده نیز ادامه داشته باشد، خیلی زود فلورنتینیو پرز دست به اخراج مستر یولین می‌زند و او را از سکان هدایت کهکشانی‌ها برکنار می‌کند چرا که پرز اصلا مدیر صبوری نیست!

نویسنده: مهدی نخستین

*تیم نویسندگان متافوتبال*