جان توشاک؛ صد روز در سرزمین عجایب فوتبالی

گذشت 100 روز کافی بود تا جان توشاک مجبور به بستن چمدان‌ها و ترک تبریز شود، تا بازهم ساحل آرامش برای تبریزی‌ها متلاطم گردد و باری دیگر جمله؛ تنها پول خوشبختی نمی‌آورد برای‌مان یادآوری شود، مالک باشگاه محمد رضا زنوزی نیز خبر از استعفا یا بهتر است بگوییم اخراج این سرمربی سرشناس داد، استعفایی که به گفته جناب زنوزی در پی اعتراض جان توشاک به بی‌عدالتی سازمان لیگ صورت گرفته، ادعایی که هرگز مورد قبول هواداران تبریزی و فوتبال‌دوستان واقع نمی‌گردد. آقای زنوزی حتما یک مدیر و کارآفرین موفق و نمونه است، اما یک مدیر ورزشی قوی هرگز؛ انتخاب جان توشاک نیز تنها یک نام دهان پُر کن بود و هرگز براساس اهداف باشگاه یا برنامه‌ریزی بلند مدت صورت نگرفت، اما بازهم حضور این سرمربی مطرح جهانی می‌توانست به باشگاه تراکتور و حتی فوتبال ایران کمک کند افسوس اتفاقات عجیب و غریب فوتبال ایران راهی جز خروج برای او باقی نگذاشت. خرید بازیکنانی چون دژاگه، شجاعی و حتی حاج صفی که نقش و علاقه مالک باشگاه و روابط خاص با سرمربی تیم ملی به توصیه‌های جان توشاک و دخالت او در این خریدها بسیار پررنگ‌تر بود، حضور محمد تقوی بدون موافقت و نظرخواهی از توشاک  از دیگر عجایب مدیریتی تراکتورسازی است تحمیل تقوی به پیرمرد ولزی برای او به هیچ وجه قابل هضم نبود، اما آن چه باعث ترک ایران توسط جان توشاک شد را باید از صحبت‌های رمزدار آقای زنوزی در برنامه نود جست، هرچند دیوار حاشا بلند است و مسئولان تراکتورسازی نیز پشت آن سنگر خواهندگرفت، ولی دلیل اصلی رفتن توشاک بازهم رسم قدیمی فوتبال ایران "بازیکن سالاری" است. مجادله دژاگه و توشاک، علاقه وافر زنوزی به خرید لاکچری خود و تاکید به حضور این بازیکن در ترکیب اصلی این معادله سه مجهولی را حل خواهدکرد و آن اخراج توشاک و زنده کردن مجدد رسم بازیکن سالاری است، رسمی که باعث سوزاندن ریشه‌های یک تیم خواهدشد. در آخر رفتن غریبانه پیرمرد ولزی بدون بدرقه و تنها در فرودگاه هرگز زیبنده کشوری دارای مردمانی مهمان نواز نیست، برخوردی که  انتظار بخشش و گذشت توشاک از مطالبات و شکایت احتمالی‌اش از تراکتور‌سازی را از بین خواهدبرد. آینده‌نگری حلقه گمشده فوتبال ماست.

نویسنده: محمد خندان‌دزفولی

*تیم نویسندگان متافوتبال*