نیم‌نگاهی به تیم‌های لیگ برتری در نیم فصل لیگ هجدهم | صنعت نفت آبادان و نفت مسجدسلیمان

صنعت نفت آبادان‌؛ نه قرمز نه آبی فقط زرد طلایی 

اسم آبادان که می‌آید‌؛ بعد از عینک ری‌بَن، به سرعت نام نفت، فوتبال و برزیل در ذهنمان نقش می‌بندد، که با قرار دادن این سه کلمه در کنار هم به صنعت نفت آبادان، برزیل ایران می‌رسیم. شهری که در آن  قرمز و آبی معنا ندارد و فقط زرد طلایی تنها رنگ محبوب آنان است. با ستارگانی که هر کدام‌شان برای روشن کردن یه آسمان تاریک کافیست؛ مرحوم دهداری،مرحوم سالیا، برادران مظلومی، ابراهیم قاسمپور، برزگری، بهنام سراج، هاشمی‌نسب، عابدزاده و مسعود شجاعی تنها بخش کوچکی از ستارگان این کهکشان بی‌انتهاست. تیمی با قدمت 100 ساله که تنها در 18 دوره لیگ برتر حضور داشته و فصل قبل با قرار گرفتن در رتبه هشتم جدول به بهترین عنوان خود در این مسابقات نیز رسید. زرد پوشان آبادانی که برای اولین بار است که در سه دوره متوالی لیگ برتر حضور دارند، این بار با مربی پرتغالی خود پائولو سرجیو دوست ندارند بازهم آسانسوری وار میان  لیگ یک و برتر در رفت و آمد باشند و نشان دهند، که بی‌جهت به برزیل ایران معروف نشده‌اند. حال بعد از تداوم حضور در لیگ برتر  می‌توانند به دنبال رسیدن به رده‌های بالای جدول باشند اما کارشان بسیار سخت است، تیمی که در لیگ سخت به پیروزی می‌رسد و در خط حمله به شدت نیاز به تقویت دارد البته نکته امیدوار کننده باخت‌های کم این تیم و آمار قابل قبول خط دفاعی‌شان است. نفتی‌های آبادان که هواداران متعصب‌شان دلگرمی اصلی آنان محسوب می‌شود در جام حذفی نیز می‌توانستد از راهی کوتاه‌تر به کسب جام و حضور در آسیا برسند که در مرحله یک‌چهارم با شکست در مقابل سایپا حذف شدند،هر چند که در آخرین بازی نیم فصل موفق به انتقام از این تیم شدند تا با روحیه‌ای مناسب به تعطیلات نیم‌فصل بروند تا با شروع نیم فصل دوم برای کسب  سهمیه آسیا تلاش کنند. 

نفت مسجدسلیمان؛ شیران زاگرس از شهر اولین‌ها می‌آیند! 

نماینده شهر اولین‌ها دومین فصل حضور خود در لیگ برتر را تجربه می‌کند‌. مانند شهرشان که از تمام سهم نفت و گازش، تنها دود و آلودگی فلرهای روشن و بوی گاز است، تیم فوتبال‌‌شان نیز فقط نام نفت را یدک می‌کشد ولی همیشه در دخل و خرجشان مانده‌اند. 4 سال پیش وقتی برای اولین بار شهر اولین‌ها صاحب نماینده در لیگ برتر شد، با کلی ذوق و شوق پای به لیگ گذاشتند اما خیلی زود مشکلات مالی در پی عدم تیم داری وزرات نفت گریبانشان را گرفت تا خیلی زود و در همان اولین حضور با نتایجی بسیار ضعیف دوباره به لیگ یک سقوط کنند، تا برای بازگشت مجدد 3 سال انتظار کشند. بازهم لیگ برتر و بازهم مشکلاتی که دست از سر شیران زاگرس برنمی‌دارند، نامعلوم بودن وضعیت مدیریت و شرایط مالی این تیم باعث رفتن محمود فکری که تیم را به لیگ برتر رسانده بود شد، تا عبدالله ویسی که سابقه قهرمانی در لیگ را نیز دارد جایگزین او شود. ولی ویسی نیز تنها 5 هفته در مسجدسلیمان دوام آورد تا با زور یا رضایت استعفا دهد و شهر اولین‌ها را ترک کند."نفت" گویی تنها برای عذاب آنان  آفریده شده! آن از نفت سیاه و این هم از فوتبالش، اوضاع بر وفق مردا هواداران  نبود اما آنان همچنان پرشور و باهیجان فریاد می‌زدند؛

با رفتن ویسی، مدیران این تیم به سراغ علیرضا مرزبان رفتند، تا به فارسی سخت بتواند شرایط آنان را بهبود ببخشد. حضور مرزبان تاثیرگذار بود و توانست نفت را در لیگ سر و سامان دهد، آنان که تا هفته 10 ام تنها پنج امتیاز کسب کرده بودند، در پنج هفته پایانی موفق به کسب 11 امتیاز شدند تا نیم فصل را به دور از منطقه خطر به اتمام برساند، نکته جالب در مورد این تیم اینکه نفتی‌ها در سال اول خود در کل لیگ به 3 پیروزی رسیده بودند و حالا در نیم فصل سه برد دارند که آماری امیدوار کننده است. دومین خط حمله ضعیف لیگ نیز به آنان تعلق دارد و معضل گلزنی به بزرگترین مشکل تیم مرزبان تبدیل شده که تنها یک نیم فصل برای رفع این ایراد اساسی فرصت دارند تا مجددا در همان سال اول آمدنشان به لیگ باز هم سقوط نکنند. 

نویسنده: محمد خندان‌دزفولی

*تیم نویسندگان متافوتبال*