دلمان برایت تنگ می‌شود، جنتلمن پرتغالی!

کمی آرام‌تر شده بودیم، کنار آمدیم با غم‌ها و غصه‌هایمان خودمان را دلخوش کردیم به شروع نیم فصل دوم لیگ، بیخیال آسیا و جام ملت‌هایش، که خبر و عکس‌های مراسم معارفه کارلوس کی‌روش به عنوان سرمربی تیم ملی فوتبال کلمبیا در سایت‌ها منتشر شد، خبری که بار غمش کمتر از حذف در آسیا نبود، تا جام ملت‌های 2019 امارات، برای ما به حسرت‌بارترین جام ملت‌های آسیای تاریخ تبدیل شود که هم قهرمانی را از دست دادیم و هم کارلوس کی‌روش را! 
دروغ چرا! با تمام انتقاد‌هایی که به کی‌روش داشتیم ‌و رواست؛ ‌از دستمزد نجومی و هزینه‌های سرسام آوری که بر روی دست فدراسیون فوتبال می‌گذاشت، تا حتی 2 ماه هم در ایران نباشد، از اینکه او رئیس ما بود یا ما رئیس او، از نادیده گرفتن لیگ مملکت و بازیکنان شاغل در آن و حتی فراتر از آن قبول نداشتن فوتبال آسیا تا جایی که برای دیدار فینال لیگ قهرمانان آسیا که تیمی ایرانی یک پای آن است و در تهران برگزار می‌شود حضور نمی‌یابد و شرط دعوت به تیم‌ملی را لژیونر بودن تنها آن هم اروپا قرارداده‌ بود و با دعوت از فرشاد احمدزاده که خیلی‌ها مانند من حتی اسم باشگاهش را هم نمی‌توانند تلفظ کنند به اثبات رساند، از لجبازی‌های بی‌حد و حصر و اعلام اسامی بازیکنان که همیشه پر سر و صدا و انتقاد بوده، از دوگانگی برخورد با خداحافظی رحمتی و سردار آزمون و یا باید بودن برخی بازیکنان دوست داشتی و مورد علاقه‌اش، از بیانیه‌های تند و تیز و دعواهایش با برانکو که تمامی هم نداشت، از انجام بازی‌های تدارکاتی با تیم‌های گمنام و زیرپونزی در نقشه جهان، جهت حفظ رکورد پیروزی‌‌اش و حتی تاکتیک‌های دفاعی و اتوبوسی او، که بگذریم با او خیالمان آسوده بود دیگر از صعودهای امّا و اگری خبری نیست و با اقتدار به جام جهانی می‌رویم، می‌دانیم از بازی چه می‌خواهیم و هدف داریم فوتبال را به روز بازی می‌کنیم حتی در دفاع، اگر  باخت بد به ژاپن را فاکتور بگیریم از شکست به تیم‌های درجه 2 و 3 آسیا راحت شده‌ایم که هیچ، یقه تیم‌های بزرگی چون آرژانتین با مسی و پرتغال با رونالدو را هم می‌گیریم و برایشان دردسر ساز می‌شویم. پس با جمع و تفریق آن همه انتقاد و این همه نیکی حق داریم که با رفتن کی‌روش ناراحت و غمگین باشیم.

از طرفی تنها کسی که می‌تواند از پس افراد قرق کرده حال حاضر فدراسیون فوتبال برآید، فقط کارلوس کی‌روش است. اقتدار و قلدری او، به همراه نتایج درخشان آقایان را وادار به همکاری و سکوت کرده است، اکنون حق داریم که برای آینده تیم ملی بدون کی‌روش و دوران پسا کی روشی نگران باشیم. عادت کرده‌ایم به بازار گرمی‌های کی‌روش قبل از هر تمدید قرارداد امّا این بار به شدت دوست داشتیم مذاکره و توافق با کلمبیا هم بازار گرمی دیگری باشد، چون با تمام خوبی‌ها و بدی‌هایش همین که برای هر تورنمت تن‌مان نمی‌لرزد ارزشش را داشت، اما باز هم حسرتی دیگر بر دلمان نشست تا ما بمانیم و یک تیم ملی بلاتکلیف و یک آینده نامعلوم ولی بلاشک به نبودن کی‌روش هم عادت می‌کنیم ولی دلمان برایت تنگ می‌شود آهای جنتلمن پرتغالی! 

نویسنده: محمد خندان دزفولی

*تیم نویسندگان متافوتبال*