به گزارش خبرنگار مهر، در میان مصاحبه های اخیر حسن روشن یک نکته مغفول ماند و آن نکته در لابه لای حرفهای این پیشکسوت استقلال باقی ماند: "همه مشکل من با اطرافیان سرمربی استقلال است چون آنها از این باشگاه حقوق میگیرند در حالی که قلعهنویی مدعی شده دوست دارد به این تعداد از نفرات نان برساند. من هم حرفی با آقایان ندارم. مدیرعامل باشگاه از من خواست بنشینیم تا صحبت کنیم من هم میخواستم مشکلات را به او بگویم که متاسفانه یا خوشبختانه آقای افشارزاده زیر قولش زد حتی در ملاقاتی که از غلامحسین مظلومی داشت همه چیز را به او گفتم و منتظر شدم تا در جلسه امروز همه حرفها را در مورد آقایان بزنم."
اطرافیان امیر قلعه نویی بارها و بارها خبرساز شده اند و جالب اینجاست که با وجود آنهمه خبرسازی نه امیر قلعه نویی گرد خود را خلوت می کند و نه کمیته اخلاق به اطرافش واکنش نشان می دهد. در واقع خیلی ها می گویند خود امیر قلعه نویی انسان خوبی است و این برخی اطرافیانش هستند که با مشاوره های غلط او را وارد کارزارهای مصاحبه ای می کنند.
به همین یک هفته اخیر دقت کنید. امیر قلعه نویی با این افراد در فوتبال درگیر شده است: حسن روشن، اجنبی پرستان(کنایه از یک روزنامه نگار) فردوسی پور، دفتر آقایان(!) و ...نکته اینجاست که اگر خود امیر قلعه نویی قرار بود تصمیم بگیرد شاید هرگز با هیچکدام از این افراد مشکلی نداشت.
با این وجود اما حس روشن هم در مورد اطرافیان امیر حرف می زند و این اطرافیان وقتی مهم می شوند که به یاد بیاوریم نکونام هم در مورد آنها حرف زده بود، همچنین ایمان موسوی و البته فرزاد حاتمی و جمشیدیان و ...
می گویند "تو بگو دوستانت کیستند تا بگویم تو کیستی؟" از امیر قلعه نویی می پرسیم که آیا وقت آن نرسیده که خودش در مورد این حرفهای مشترک که هر روز نفرات بیشتری در موردش می گویند و هر روز دامنه اش وسیعتر می شود و تخریب کننده شخصیت خودش است تجدید نظری داشته باشد؟
مدرکی وجود ندارد اما تعداد نزدیکانی که چنین حرفهایی می زنند هر روز بیشتر می شود و کاش امیر استقلال روی این نقطه اندکی مکث کند، شاید باید این داستان را طور دیگری بنویسد.