به گزارش خبرنگار مهر، رییس کل سازمان خصوصی سازی اعلام کرده است استقلال و پرسپولیس تا پایان آذرماه خصوصی می شوند. پوری‌حسینی در مورد توانمندسازی بخش خصوصی نیز تصریح کرد: "تا این اتفاق نیفتد خصوصی‌سازی راه به جایی نمی برد و باید کاری کنیم که بخش خصوصی توانمند به لحاظ مالی و سرمایه گذاری جدید، در واگذاریها حضور پیدا کند که در این رابطه اصلاح برخی قوانین و مقررات ضروری بنظر می رسد."
آیا باید باور کرد که این بار این ماجرا کاملا جدی است و قرار بر فروش استقلال و پرسپولیس است و مدیران میانی و مسائل امنیتی و مشکلات قانونی مانع راه نیست؟
پروسه واگذاری این دو باشگاه به بخش خصوصی آنقدر طولانی شده و آنقدر تکراری به نظر می‌رسد که نمی‌توان آن را باور کرد و باید حتما اسنادی مبنی بر واگذاری این دو باشگاه را ببینیم و بعد در مورد این واگذاری صحبت کنیم چرا که تاکنون تقریبا همیشه این واگذاری تبلیغاتی بوده و حتی این تبلیغاتی بودن تا شعار تبلیغاتی کاندیداهای ریاست جمهوری هم کشیده شده است.
لابه لای حرف‌های پوری‌حسینی اما نکته‌ای وجود دارد که محل دعوای این روزهای فوتبال ایران هم هست و نشان می‌دهد. رییس سازمان خصوصی سازی در این رابطه کاملا مطلع است و بی حساب و کتاب وارد این عرصه نشده آنجا که می گوید "در این رابطه اصلاح برخی قوانین و مقررات ضروری به نظر می رسد"
پوری‌حسینی از کدام قوانین حرف می زند؟ کدام دعوا در فوتبال ایران وجود دارد؟ اصالتا سازمان خصوصی سازی قدرت تغییر قوانین در صدا و سیما یا کپی رایت بازار را دارد؟ قوانین حداقل در سه بخش باید تغییر کنند:
1- حق پخش تلویزیون
2- کپی رایت
3- بلیط فروشی
حق پخش تلویزیونی
دنیای خصوصی فوتبال ساز و کار روشنی در مورد درآمدهایش دارد که بیش از 50 درصد آن بسته به تعداد طرفداران و رتبه در جدول بیش از 50 درصد هم می شود و تا 60 درصد کل هزینه ها را پوشش می دهد. اما این روزها مسئولان امنیتی دستور می دهند که دوربین‌های تلویزیونی باید مسابقات را پوشش بدهند.
پرسش این است اگر این دو باشگاه ذکر شده خصوصی شوند باز هم صاحب یا صاحبان آن زیر بار توافق های غیر واقعی و مصلحتی می روند؟ پاسخ منفی است هیچکس نه قبول می‌کند که از سهم خود بگذرد و نه اگر قبول کند می تواند هزینه ها را پوشش دهد و زمین می خورد و هم سرمایه ملی را از بین می برد و هم خودش زمین می خورد!
پس باید تاکید کرد که بدون حق پخش تلویزیونی نمی توان از خصوصی سازی حرف زد و آن را اجرایی کرد. اصالتا همه منتظرند ببینند که تکلیف تلویزیون چه می شود و اگر کار درست پیش نرفت اصلا مشتری نمی شوند که بخواهند بخرند و با سر به چاه ویل این دو باشگاه بزرگ سقوط کنند.
کپی رایت
خود فدراسیون فوتبال در جام جهانی به دلیل عدم جدی گرفتن و اجرای قانون کپی رایت در کشور، در ایام جام جهانی با مشکلات زیادی مواجه شد تا جاییکه برخی شرکت‌های داخلی به سادگی و بدون مشکل با اسم و عکس و فیلم گل‌های تیم ملی ایران و حتی با آرزوی موفقیت کردن برای تیم ملی کالاهای خود را تبلیغ کردند. چه روی بیلبردها و چه حتی در رسمی ترین رسانه کشور یعنی صدا و سیما. بدون آنکه مشکلی داشته باشند!
البته در ادامه فدراسیون از آن شرکت‌ها شکایت کرد و همه 21 شرکت را محکوم کرد اما تا جا افتادن و قوانین سخت تر ایجاد کردن برای برند فوتبال هنوز فاصله داریم و باشگاه‌های استقلال و پرسپولیس هم به شدت با این معضل دست به گریبان هستند و بارها در تولید لباس و شال و کلاه و نوشابه و عطر ورشکست شده اند چرا که به محض تولید با تولید های مشابه غیر اصلی مواجه می شوند که بازار را از بین می برد و تولیدات اینها روی دستشان می ماند!
بلیط فروشی
بلیط فروشی باید دقیقا بدون استثنا در دست باشگاه‌ها باشد نه وزارت ورزش و نه سازمان لیگ هیچکدام نباید در مورد بلط فروشی حقی داشته باشند حتی بخش وی آی پی تا روزی که این قوانین که برخی از آنها در قانون اساسی هم به طور کامل دیده نشده وجود نداشته باشد و به کمک فوتبال نیاید از خصوصی سازی واقعی خبری نیست مگر اینکه مثل اکثر باشگاه‌های ایران چند نفر خودی بیایند و تشکیل هیات مدیره دهند و شرکتی ثبت کنند و باز هم از دولت ردیف بودجه بگیرند و بگویند ما خصوصی هستیم!
