جباری: نتایج ضعیف تیم‌های پایه خطری برای آینده فوتبال ایران است

پیشکسوت تیم فوتبال استقلال می‌گوید با کسب چنین نتایج ضعیفی در رده‌های سنی پایه برای آینده فوتبال ایران نمی‌توان چشم‌انداز خوبی را ترسیم کرد.

علی جباری در گفت‌وگو با ایسنا، در مورد نتایج اخیر تیم‌های پایه ایران در رقابت‌های بین‌المللی اظهار کرد: متاسفانه نداشتن برنامه‌ریزی و عدم هدف‌گذاری سبب به دست آمدن چنین نتایج ضعیفی شده است و باید در مورد آن هر چه سریع‌تر بررسی‌های لازم انجام شود.

او ادامه داد: کسب چنین نتایجی برای فوتبال ایران به هیچ عنوان قابل قبول نیست و به دست آمدن این نتایج نشان از بی‌توجهی به فوتبال پایه و جوان‌گرایی در ایران دارد. در حال حاضر تیم‌های لیگ برتری علاقه‌ای به جوان‌گرایی نشان نمی‌دهند و همین امر هم سبب شده تا این بازیکنان جوان انگیزه لازم برای ادامه فوتبال خود نداشته باشند.

پیشکسوت تیم فوتبال استقلال با بیان این که آوردن مربیان خارجی دردی را از فوتبال ایران دوا نمی‌کند، گفت: وینگادا چه کارنامه موفقی داشته است که در تیم ملی امید به عنوان سرمربی به فعالیت می‌پردازد. من مطمئنم با این تیم ملی امید به المپیک هم صعود نمی‌کنیم.

جباری با اشاره به این که حتی مربیان لیگ برتری هم به سنین پایه و جوانان توجه آنچنانی نشان نمی‌دهند، گفت: گویا مربیان ما انگیزه لازم برای پیدا کردن استعدادها و جوانان در شهرهای مختلف ایران را ندارند. البته نداشتن آکادمی‌های فوتبال که به صورت حرفه‌ای بازیکنان مستعد را جذب کنند نیز یکی دیگر از موارد ضعف تیم‌های پایه در فوتبال ایران است.

او خاطرنشان کرد: فوتبال ایران با این رویه آینده و چشم‌انداز مناسبی را در پیش ندارد. حتی شاهد آن بودیم که در جام جهانی هم به دلیل نداشتن بازیکنان مستعد و جوان، کی‌روش مجبور شد از بازیکنان ایرانی شاغل در لیگ‌های کشورهای دیگر استفاده کند.

پیشکسوت تیم فوتبال استقلال با بیان این که توجه به سنین پایه و تقویت تیم‌های ملی نوجوانان، جوانان و امید، کار دشواری نیست، گفت: با انجام یک برنامه‌ریزی مناسب و هدف‌گذاری مشخص می‌توانیم این ناکامی‌ها را جبران کنیم. به هیچ عنوان در شان فوتبال ایران نیست که در برابر تیم‌هایی چون یمن، ویتنام و تایلند شکست بخورد.

جباری اظهار کرد: به نظر می‌رسد بازیکنان تیم‌های پایه ما از نظر روحی و روانی نیز دچار مشکل هستند. این که بازیکنان جوانان و امید در مقابل تیم‌های درجه 2 و 3 آسیایی تن به شکست می‌دهند، نشان از ضعف روحی این بازیکنان است.

او خاطرنشان کرد: البته هجمه‌هایی که به مربیان ایرانی وارد می‌شود نیز همواره بیشتر از مربیان خارجی بوده است. این که وینگادا چنین نتایجی را با تیم ملی امید گرفته و چندان اتفاقی هم برای او نیفتاده، قابل قبول نیست. مطمئنا اگر یک مربی ایرانی به جای او هدایت تیم ملی امید را بر عهده داشت، همه به او حمله و شدیدترین انتقادها را به او وارد می‌کردند.