شوک بعدی به فوتبالیست‌ها: لژیونرهای قطــــری مالیات‌ها را آماده کنند

به گزارش متافوتبال٬ پرداخت پول‌های میلیاردی به فوتبالیست‌ها همیشه در جامعه مخالفان و معترضان خود را داشته و عده‌ای اعتقاد دارند که نباید چنین رقم‌هایی به آنها پرداخت شود اما شاید در بسیاری از موارد هم بازیکنان حق داشته باشند، جایی که به صراحت اعلام کرده‌اند آنچه در قرارداد نوشته می‌شود با دریافتی آنها زمین تا آسمان تفاوت دارد و مهم‌ترین مساله این تفاوت، جریمه‌ها و مالیات بر پول نگرفته آنهاست.

آنطوری که روزنامه ایران‌ورزشی خبر داده٬ بازیکنان برای دریافت حقوق کامل خود باید یک تا دو سال صبر کنند و در نهایت برای دریافت مابقی پول خود باید به توافق جدید با باشگاه برسند اما نمی‌توانند از پرداخت مالیات فرار کنند. گرچه باشگاه‌هایی مثل پرسپولیس و استقلال در حال حاضر بیشترین بدهی مالیاتی را دارند ولی یک روز و یک جایی می‌بایست این موضوع کاملا شفاف و مشخص بررسی شود تا بازیکنان به پول خود برسند و هم اداره مالیات به دنبال طلب چندین ساله خود نباشد.

وزارت ورزش در فصل جدید مشخص کرده که باشگاه‌ها حق پرداخت مالیات بازیکنان را ندارند و هر طرف قرارداد مکلف به پرداخت سهم خود به اداره مالیات است اما هنوز این سختگیری در تمام موارد اعمال نشده و به همین دلیل است که عده‌ای از بازیکنان معترض هستند که تفاوت‌هایی بین بازیکنانی که در ایران بازی می‌کنند و آنهایی که برای درآمد بیشتر بدون مالیات به خارج از کشور می‌روند، وجود دارد و قانون مالیات فقط برای بازیکنان داخلی سختگیرانه و شدید است و خواص از این قاعده مستثنی هستند. همین اعتراض‌های جسته و گریخته ولی منطقی باعث شده تا وزارت ورزش آرام آرام وارد موضوع مالیات بر درآمد تمام بازیکنان ایرانی شود و برای آن هم برنامه‌ای داشته باشد اما منظور از بازیکنان خاص چه کسانی هستند؟ نخستین نگاه و توجه به سمت بازیکنانی است که در حاشیه خلیج فارس بازی می‌کنند و حداقل قراردادشان یک میلیون دلار است چرا که بازیکنانی که به اروپا می‌روند طبق قانون مالیاتی همان کشور باید مالیات پرداخت کنند و این قانون برای همه یکسان است چه ستاره‌های مشهور چه بازیکنی مثل جواد نکونام که در اوساسونا بازی می‌کند. قانون‌های مالیاتی اروپا سفت و سخت و بدون چشمپوشی اعمال می‌شود و فقط در امارات و قطر و کویت است که بازیکنان ایرانی بدون پرداخت یک دلار مالیات نه در تیمی که بازی می‌کنند و نه در ایران، درآمد هنگفتی نصیب‌شان می‌شود. سختگیری قوانین مالیاتی برای افرادی نظیر وینگادا، قطبی یا برانکو باعث شده تا آنها برای کار در ایران مشکلاتی داشته باشند اما بازیکنانی که موقعیت خود را درتیم ملی ایران و در رقابت‌های مهم بین‌المللی به دست می‌آورند بدون پرداخت مالیات واقعی حاشیه امن دارند. سال‌ها قبل امارات مرکز رفت و آمد ایرانی‌ها بود و حالا قطر تبدیل به این راهروی پردرآمد شده است. شاید اقدام بعدی وزارت ورزش مبنی بر رسیدگی موضوع مالیاتی چنین بازیکنانی سرفصل جدیدی در انتقال بازیکنان به کشور‌های خلیج فارس باشد. مالیات پرداختی بازیکنی که یک و نیم میلیون دلار در قطر قرارداد امضا می‌کند با بازیکنی که در ایران ششصد یا هفتصد میلیون می‌گیرد باید تفاوت‌های فاحشی داشته باشد.

این نکته را هم بد نیست بدانید مالیات‌های سنگین در اروپا و آمریکا موضوع مهم و اجتناب ناپذیری است که حتی باعث می‌شود عده‌ای محل اقامت خود را عوض کنند یا اینکه با وسواس بیشتری تیم بعدی خود را انتخاب کنند. ستاره‌ها حقوق‌های میلیون دلاری می‌گیرند و باید مالیات این سرویس‌ها و خدمات را هم پرداخت کنند. مسی، رونالدو، رونی یا بازیکن معمولی در لیگ انگلیس یا ایتالیا فرقی با هم ندارند. قانون مالیات در همه جا رعایت می‌شود اما شاید جالب باشد تا بدانیم بازیکنان فوتبال چند درصد مالیات می‌دهند. در لگ برتر انگلستان بازیکنانی که حقوق هفتگی زیاد می‌گیرند مالیات بیشتری هم می‌دهند. بازیکنانی نظیر وین رونی، فان پرسی یا توره به طور ثابت 45 درصد از حقوق دریافتی خود را به‌عنوان مالیات از دست می‌دهند. در اسپانیا حدود 52 درصد مالیات برای ستاره‌های گرانقیمت و بازیکنان وضع شده است. در ایتالیا چندین سال است که 46 درصد مالیات پرداخت می‌شود و در آلمان 47 درصد در فرانسه و تیم‌هایی نظیر پاری سن ژرمن و موناکو که بازیکنان بالای یک میلیون یورو حقوق می‌گیرند (به طور مثال زلاتان ابراهیموویچ 15 میلیون دلار دریافتی دارد) هر سال 45 درصد مالیات پرداخت می‌کنند.