گزارش روز | شوچنکو، ستاره فوتبال اوکراین از بوکس تا گلف و از سیاست تا تأسیس بنیاد خیریه

آندری میکولایوویچ شوچنکو که 29 سپتامبر 1976 به دنیا آمد، بازیکن سابق تیم ملی فوتبال اوکراین است که در تیم‌های دیناموکیف، میلان و چلسی به میدان رفته است. شوچنکو با 67 گل زده پنجمین گلزن برتر رقابت‌های اروپایی است. وی 175 گل برای میلان به ثمر رساند تا دومین بازیکن برتر تاریخ این باشگاه و با 14 گل زده دومین گلزن برتر تاریخ دربی میلان شود. به علاوه وی با 48 گل زده برترین گلزن تاریخ تیم ملی فوتبال اوکراین است.

دوران حرفه‌ای شوچنکو با افتخارات زیادی درخشان شده است و معتبرترین آنها کسب توپ طلا در سال 2004 بود (او پس از اوله بلوخین و ایور بلانوف، سومین اوکراینی بود که این جایزه را دریافت کرد). او در سال 2003 با میلان فاتح لیگ قهرمانان اروپا شد و بارها در اوکراین، ایتالیا و انگلیس قهرمان لیگ و جام حذفی شد. شوچنکو در سال 2005 و 2008 نیز نایب قهرمانی در لیگ قهرمانان اروپا را تجربه کرد.

شوچنکو در دوران درخشان حضورش در تیم ملی، به عنوان کاپیتان اوکراین را در اولین حضور این تیم در جام‌جهانی در سال 2006 به مرحله یک‌چهارم نهایی رساند. وی قادر بود به عنوان مهاجم نوک یا بال چپ بازی کند و مهارت زیادی در ضربات کاشته یا پنالتی داشت. هرچند او بیشتر یک مهاجم بود اما پس از بازگشت به کیف بیشتر در نقش یک بال چپ حاضر شد.

شوچنکو در سال 1976 متولد شد و خانواده‌اش در سال 1979 به شهر جدیدی در نزدیکی کیف به اسم اوبولون (ایالت مینسک در 1975 برپا شد) منتقل شدند. شوچنکو به مدرسه 216 شهر کیف رفت و در سال 1986 در سن 9 سالگی به بخش فوتبال آن با مربیگری الکساندر شپاکوف رفت. به خاطر حادثه‌ای در تأسیسات هسته‌ای چرنوبیل، شوچنکو به همراه گروه ورزشی‌اش به طور موقت شهر را ترک کرد. وی در لیگ بوکس نوجوانان اوکراین هم شرکت می‌کرد اما ناگهان تصمیم گرفت به فوتبال روی بیاورد.

شوچنکو در سال 1986 در تست دریبل‌زنی برای وارد شدن به گروه ورزش حرفه‌ای مدرسه‌ای در کیف رد شد اما زمانی که در یک تورنمنت در رده سنی نوجوانان بازی می‌کرد، توجه کادر فنی دیناموکیف را جلب کرد و به این باشگاه رفت.

چهار سال بعد شوچنکو در تیم زیر 14 سال دیناموکیف بازی می‌کرد و به عنوان برترین گلزن مسابقات جام آیان راش انتخاب شد. شوچنکو در فصل 93-1992 با 12 گل زده برترین گلزن تیم دوم دینامو شد و اولین حضورش را در ترکیب اصلی تجربه کرد. او کارش را در 28 اکتبر 1994 در بازی مقابل شاختار دونتسک آغاز کرد و فصل بعد توانست دومین قهرمانی‌اش را در لیگ به دست آورد و در 20 مسابقه 6 گل بزند. وی در اولین مسابقه در مسیر لیگ قهرمانان اروپا 98-1997 در پیروزی  چهار بر صفر دیناموکیف مقابل بارسلونا، هت‌تریک کرد. 19 گل او در 23 بازی لیگ و 6 گل در 10 بازی لیگ قهرمانان (از جمله یک هت‌تریک در دو بازی رفت و برگشت مقابل رئال مادرید) پیش از 28 گلی بود که در فصل 99-1998 در تمام مسابقات به ثمر رساند. وی به همراه دینامو در هر پنج فصل حضورش در این تیم قهرمان لیگ شد.

شوچنکو در سال 1999 با مبلغ 25 میلیون دلار به میلان رفت و در آن زمان رکورد گران‌ترین بازیکن را به نام خود ثبت کرد. وی با تساوی دو بر دو مقابل لچه در 28 آگوست 1999 کارش را در این تیم شروع کرد. وی پنجمین بازیکن خارجی سری آ بود که توانست در اولین فصل حضورش در این مسابقات با 24 گل زده در 32 مسابقه آقای گل شود. شوچنکو در فصل 01-2000 نیز توانست با زدن 24 گل در 34 مسابقه، همین روند فوق‌العاده‌اش را حفظ کند. وی همچنین در 14 مسابقه لیگ قهرمانان توانست 9 گل بزند اما میلان نتوانست از مرحله دوم گروهی بالاتر برود.

شوچنکو با وجود اینکه در 24 مسابقه به دلیل مصدومیت تنها پنج گل زده بود، اولین بازیکن متولد اوکراین بود که توانست جام قهرمانی در لیگ قهرمانان اروپا را بالای سر ببرد. میلان در 03-2002 توانست قهرمان اروپا شود. وی گل پیروزی‌بخش تیمش مقابل یوونتوس را در فینال بازی‌ها به ثمر رساند. دو تیم در پایان مسابقه به تساوی بدون گل رسیدند و شوچنکو آخرین ضربه پنالتی را برای تیمش به گل تبدیل کرد. شوچنکو بعد از قهرمانی در اروپا به کیف رفت تا مدالش را تقدیم قبر والری لوبانوسکی کند که هدایت او را در دینامو بر عهده داشت و در سال 2002 از دنیا رفت. وی در فصل 04-2003 برای دومین بار 24 گل در 32 مسابقه به ثمر رساند و میلان برای اولین بار در پنج سال قهرمان اسکودتو شد. ستاره اوکراینی میلان همچنین گل پیروزی بخش‌ تیمش را مقابل اف‌سی پورتو در سوپرجام اروپا به ثمر رساند تا میلان به دومین قهرمانی خود در یک فصل برسد. وی در آگوست 2004 سه گل مقابل لاتزیو به ثمر رساند تا میلان قهرمان سوپرجام ایتالیا شود. شوچنکو با انتخاب شدن به عنوان مرد سال اروپا 2004 این سال را به پایان رساند تا سومین بازیکن اوکراین باشد که این جایزه را دریافت می‌کند.

وی در فصل 05-2004 پس از اینکه چندین بازی را به دلیل شکستگی استخوان گونه از دست داد، 17 گل به ثمر رساند. شوچنکو در 23 نوامبر 2005 هر چهار گل تیمش را در پیروزی چهار بر صفر مقابل فنرباغچه در مرحله گروهی لیگ قهرمانان اروپا به ثمر رساند تا پنجمین بازیکنی باشد که توانسته این کار را انجام دهد، در حالی که تنها بازیکنی است که در یک دیدار خارج از خانه موفق به انجام این کار می‌شد. وقتی شوچنکو ضربه پنالتی خود را در فینال مقابل لیورپول از دست داد، میلان از رسیدن به قهرمانی باز ماند. وی در فصل 06-2005 آخرین گلش را در میلان در دور برگشت مرحله یک‌چهارم نهایی مقابل المپیک لیون به ثمر رساند. میلان در نیمه‌نهایی با نتیجه یک بر صفر مغلوب بارسلونا شد؛ در دیداری که گل تساوی شوچنکو در دقیقه آخر در تصمیمی جنجالی از سوی داور مسابقه مردود اعلام شد. با این وجود او همچنان با 9 گل زده در 12 مسابقه برترین گلزن این رقابت‌ها است.

وی در هشتم فوریه 2006 دومین گلزن برتر میلان شد و با زدن 175 گل در 296 مسابقه به کار خود در میلان پایان داد.

گزارش‌هایی در تابستان 2005 از این حکایت داشت که رومن آبراموویچ، مالک ثروتمند چلسی قراردادی به ارزش 75.2 میلیون دلار به علاوه هرنان کرسپو را به میلان در ازای وی پیشنهاد داده است. میلان این قرارداد مالی را رد کرد اما کرسپو را به صورت قرضی به خدمت گرفت. پیتر کنیون، مدیر اجرایی چلسی در آن زمان گفت: فکر می‌کنم شوچنکواز آن نوع بازیکنانی است که دوست داریم. برای پیشرفت به بازیکنان بزرگ نیاز داریم و مطمئنا شوچنکو یکی از آنها است. شوچنکو نیز اعلام کرد که اصرار آبراموویچ یک عامل کلیدی برای انتقال او به چلسی بود. میلان که از حفظ این بازیکن ناامید شده بود، پیشنهاد تمدید قرارداد به مدت 6 سال را به شوچنکو ارائه داد.

وی در 28 می 2006 میلان را با 30.8 میلیون پوند به مقصد چلسی ترک کرد تا رکورد نقل و انتقال بازیکنان به انگلیس را بشکند. وی پیراهن شماره هفت را که مورینیو گفته بود شوچنکو می‌‌تواند همیشه آن را بر تن داشته باشد، انتخاب کرد.

وی گل‌های حیاتی زیادی برای تیمش به ثمر رساند تا چلسی به نیمه‌نهایی جام حذفی انگلیس برسد و کارش را با زدن 14 گل در 51 مسابقه به پایان رساند. وی در این مدت پنجاه و هفتمین گلش در مسابقات اروپایی را به ثمر رساند تا پس از گرد مولر دومین گلزن برتر اروپا شود. اینزاگی در فصل 08-2007 رکورد او را شکست. فصل 07-2006 به دلیل مصدومیت و عمل جراحی خیلی زود برای شوچنکو به پایان رسید. وی نیمه‌نهایی لیگ قهرمانان اروپا مقابل لیورپول و فینال جام حذفی انگلیس مقابل منچستر یونایتد را از دست داد. شوچنکو به دلیل مصدومیت در طول فصل حضور ثابتی در ترکیب اصلی چلسی نداشت.

آدریانو گالیانی، نایب رئیس باشگاه میلان به شوچنکو پیشنهاد داد تا به سن‌سیرو برگردد و وی در فصل 09-2008 به صورت قرضی به میلان بازگشت اما حضور موفقی در این دوره نداشت و نتوانست هیچ گلی در مسابقات لیگ به ثمر برساند و در 26 بازی برای این تیم تنها دو گل زد و تنها در 9 بازی در ترکیب اصلی قرار گرفت. در پایان فصل شوچنکو به چلسی بازگشت. آنچلوتی سرمربی وقت چلسی در آن زمان اعلام کرد که شوچنکو این تیم را ترک خواهد کرد و او در 28 آگوست 2009 قراردادی دو ساله با دیناموکیف، باشگاه سابقش امضا کرد و به تیم برتر سال به عنوان بال چپ راه پیدا کرد. وی در اکتبر 2009 به عنوان بهترین بازیکن لیگ برتر اوکراین شناخته شد.

آندری شوچنکو در 28 جولای 2012 اعلام کرد که برای وارد شدن به عرصه سیاست از فوتبال خداحافظی می‌کند.

وی 111 بازی و 48 گل ملی برای تیم ملی فوتبال اوکراین به ثبت رسانده است و در مسابقات جام‌جهانی 2006 و یورو 2012 برای این تیم به میدان رفت. وی در رقابت‌های مقدماتی جام‌جهانی 2006 توانست 6 گل به ثمر برساند تا کشورش را برای اولین بار به این مسابقات برساند. وی در اولین پیروزی اوکراین (برد چهار بر صفر مقابل عربستان) برای تیمش گلزنی کرد و سپس گل پیروزی بخش اوکراین مقابل تونس را به ثمر رساند تا این تیم راهی دور دوم شود. اوکراین با شکست اوکراین در ضربات پنالتی به یک‌چهارم رسید و با شکست سه بر صفر مقابل ایتالیا از دور مسابقات کنار رفت. شوچنکو در نوامبر 2012 پیشنهاد فدراسیون فوتبال اوکراین برای هدایت تیم ملی فوتبال این کشور را رد کرد.

وی در اواخر دهه 90 از حزب سوسیال دموکرات اوکراین حمایت می‌کرد. وی در انتخابات ریاست‌جمهوری 2004 این کشور به حمایت از ویکتور یانوکوویچ پرداخت. وی پس از خداحافظی از دنیای فوتبال در سال 2012 بلافاصله به حزب سوسیال دموکرات اوکراین پیوست و در رده دوم این حزب برای انتخابات پارلمان اوکراین در سال 2012 قرار گرفت. این در حالی بود که او یک ماه پیش اعلام کرده بود می‌خواهد بعد از بازنشستگی به مربیگری روی آورد. او در انتخابات پارلمان اوکراین در اکتبر 2012 شرکت کرد اما حزبش نتوانست رأی لازم را کسب کند.

وی در سال 2005 نیز به عنوان سفیر خیریه SOS Children's Village (دهکده کمک به کودکان) فعالیت می‌کرد. وی همچنین بنیادی برای حمایت از کودکان یتیم راه‌اندازی کرد. وی در سپتامبر 2013 نیز در مسابقات حرفه‌ای گلف شرکت کرد.