بازگشت آقا صمد به پیکان بعد از 20 سال

اگر چشم‌هایت را ببندند و صاف بیندازنت وسط زمین تمرین پیکان تصور می‌کنی اینجا کمپ حجازی است. بهتاش فریبا با همان سرزندگی دوران جوانی آن وسط جولان می‌دهد. این آخرین ساعات مربیگری موقتی او پیش از ورود رسمی مرفاوی به پیکان‌شهر است. آن سوی زمین صاف باشگاه پیکان زیر تیرک‌های نیمه یخ‌زده وقتی حمید بابازاده را می‌بینی که با انرژی فراوان در حال مهیا کردن مهدی رحمتی برای آغاز تمرینی پرحرارت است تصویر آمیخته با حسرتی که محصول غیبت شماره یک در چارچوب دروازه استقلال است در برابرت ظاهر می‌شود! این توهمی از دیدن تمرین استقلال است. اینجا زمین تمرین پیکان است. شاید شعبه دوم استقلال. سر بچرخانی به این سمت و آن سمت باز هم تکه‌هایی از پازل‌های جدا شده استقلال را می‌یابی. آنجا که مروارید سیاه با همان حجب و حیای ذاتی‌اش از مقابلت می‌گذرد، دست تکان می‌دهد و با لهجه خاصی می‌گوید: «سالام!» او جی لوید ساموئل است مردی که استقلال در فصل چهاردهم بارها حسرتش را خورد؛ افسوس نداشتنش را. اگر بی‌سلیقگی امیر قلعه‌نویی نبود و جی همچون فصول قبل یکی از ابزارهای استقلال لقب می‌گرفت چه تغییری در رتبه استقلال حاصل می‌شد؟ آن روزها که استقلال از داشتن مدافعان میانی می‌رنجید ساموئل به واسطه تخصصش در این پست می‌توانست خلأ صادقی و عمران‌زاده را پر کند. مروارید سیاه اما اکنون نیم‌فصل است که پیراهن شماره 3 پیکان را می‌پوشد و حالا باید گفت خوشا به حال آقا صمد که چنین استعدادی را تحت سلطه خود دارد. انگار که استقلال را خرد کرده باشند و انداخته باشند وسط پیکان شهر. این میلاد نوری است. مردی که در استقلال به دلیل بی‌توجهی هرگز به چهره‌ای برجسته بدل نشد و حالا در پیکان دوباره پی روزهای اوج می‌گردد تا شاید کارلوس کروش به تیم ملی فرابخواندش. سیاوش اکبرپور یکی دیگر از این مردان است. البته با ناآمادگی ظاهری محسوس. بدنش هنوز تراش نخورده و به نظر می‌رسد مرفاوی و ساکت الهامی برای به روزرسانی‌اش زمان بسیاری را صرف کنند. احمد جمشیدیان را هم می‌توان در این دایره قرار داد. بازیکنی که در استقلال هرگز به درستی به کار گرفته نشد تا در گروه بازیکنان بی‌شماری قرار بگیرد که از زمان مربیگری امیر به استقلال آمدند و بعد از زمان کوتاهی جدا شدند. آیا صمد می‌تواند بین او و میلاد نوری چنان هارمونی ایجاد کند که پیکان در نیم فصل دوم در بخش بازیسازی و توپرسانی به مهاجمانی بدل شود به دست‌نیافتنی تیم لیگ برتر؟
***
پیکان فصلی تازه را آغاز کرده است و منصور ابراهیم‌زاده را دیگر در پیکان‌شهر نمی‌بینیم. شیعی، مدیرعامل باشگاه کمی مانده به پایان نیم‌فصل در پی ایجاد چنین تغییری بود. تحولی که شاید پیکان را در مسیر تازه‌ای قرار دهد. او اکنون چشم امید بسته است به صمد مرفاوی مردی که در صبای قم به رغم تمام کاستی‌های اقتصادی رتبه قابل توجه ششمی را در پایان نیم‌فصل تجربه کرد. اساسا خمیره تفکر جذب آقا صمد از همین نقطه شکل گرفته است. برای شیعی سوال بود که چرا منصور با وجود تمام امکاناتی که مجموعه پیکان در اختیارش قرار داد هرگز نتوانست مطابق با انتظارها پیش برود اما مرفاوی قادر است با تیمی به مراتب از لحاظ نفری و اقتصادی ضعیف‌تر، بالاتر از پیکان و بسیاری دیگر از تیم‌ها قرار بگیرد. آیا این تفاوت چشمگیر ریشه در ماندن منصور در قهقرا و به روز ماندن مرفاوی دارد؟ تفکر انتخاب مرفاوی از همین نقطه نشات گرفته است. مرفاوی را به این دلیل سرمربی پیکان کرده‌اند که مربی به روزتری است. مردی که با مختصات کنونی فوتبال جلو رفته است که اگر جز این بود صبای قم در اوج بحران‌های مالی راه دیگری می‌یافت. صبای نیم‌فصل نخست نتیجه درست پنداری مرفاوی است و پیکان که نیم‌فصل را به بطالت گذراند نیز می‌تواند در این مسیر قرار بگیرد. به قول امیر حاج‌رضایی، مشاور عالی باشگاه پیکان اگر حقیقت را باور نکنی زندگی به زور حقیقت را توی حلقت می‌کند. درست مانند کودکی که وقتی مریض می‌شود مادرش به زور شربت را به دهانش می‌ریزد. حقیقت امروز برابر منصور ابراهیم‌زاده قرار گرفته است. او را در خط پایان دوران مربیگری‌اش می‌بینیم. دور، دور جوان‌ها است. آنها که به روز پیش رفته‌اند. یکی مثل مرفاوی، یکی مانند گل‌محمدی و منصوریان.
***
امیر حاج‌رضایی اولین کسی است که به رسم کسوت در مراسم معارفه صمد مرفاوی سخن می‌گوید. او به همین نکات اشاره کرده و زوایای تازه‌ای که در فوتبال امروز دنیا ایجاد شده است را گوشزد می‌کند. تاکید حاج‌رضایی بر خودباوری و دوری از انفعال در نیم‌فصل دوم است. شیعی، مدیرعامل باشگاه پیکان نیز دلایل انتخاب مرفاوی را برمی‌شمرد. دلیل روشن است. موفقیت در صبا و البته سلامت رفتاری آقا صمد که همواره بدل شده به وجه تفاوت او با دیگر مربیان. بهتاش فریبا هم با صراحتی ستودنی از بازیکنان پیکان می‌خواهد چنانچه نمی‌توانند با این مجموعه کادر فنی کار کنند به باشگاه اعلام کنند. این یک تهدید نیست. آقا بهتاش می‌خواهد تیم کاملا یکدست در اختیار مرفاوی قرار بگیرد و وقتی بازیکنان سکوت می‌کنند این بدان معنا است که جملگی مربیگری مرفاوی را پذیرفته‌اند. صحبت‌های آقا بهتاش که تمام می‌شود مرفاوی با لبخندی گوشه لب رخ در رخ بازیکنان قرار می‌گیرد: «حرف من این است. نیم‌فصل اول را فراموش و با قدرت و خودباوری به بازی‌های نیم‌فصل دوم فکر کنید. شما همگی بازیکنان توانمندی هستید. من از شما می‌خواهم ابتدا تمرینات را جدی بگیرید و بعد با همه وجود در بازی‌های آینده ظاهر شوید. 2 بازی باقیمانده تا شروع تعطیلات برای ما فوق‌العاده پراهمیت است. یکی مقابل سپاهان و دیگری مقابل سایپا که هر دو بازی مانند فینال است. پس از شما می‌خواهم با همه وجود در تمرینات شرکت کنید تا برای این دو بازی آماده شویم.»
***
صمد مرفاوی را بعد از سال‌ها در باشگاه پیکان یافته‌ایم. از آخرین بار که او پایش را به پیکان‌شهر گذاشته بود حدود 20 سال می‌گذرد. آن زمان که سال‌های پایانی حضورش در فوتبال تحت عنوان بازیکن را سپری می‌کرد و پیکان (بهمن سابق) محلی بود برای تخلیه آخرین ذره‌های شور و هیجان. صمد در عین حال که خیره شده است به تمرین بازیکنان آن خاطرات و آن سرزندگی دوران جوانی را بار دیگر در ذهن تداعی می‌کرد. روزگاری که بر اثر خودساختگی ذاتی تک و تنها دور همین زمین پا به توپ می‌دوید و ساعت‌ها از وقت خود را صرف ضربه زدن به چارچوب دروازه می‌کرد. آن همه انگیزه، آن همه پشتکار، آن رویاهای تمام‌نشدنی فتح دروازه‌ها. انگیزه امروز چیزی است شبیه آن روزها. صمد می‌خواهد فصلی نو در باشگاه پیکان را رقم بزند و باشگاه پیکان نیز هر آنچه لازمه ایجاد انگیزه بیشتر در وجود او بود را در قراردادش مکتوب کرده است. آنها حتی احتمال کسب سهمیه را هم در قرارداد صمد گنجانده‌اند.
***
آیا پیکان نیم‌فصل دوم تیم دیگری خواهد شد؟ از این پیکان با این بازیکنان هر کاری ساخته است. مرفاوی یک بار در استقلال کسب سهمیه آسیا را تجربه کرد و پیکانی که امروز در دست او قرار گرفته ابزار کافی برای موفقیت را در اختیار دارد. نیازی نیست سیاهه اسامی بازیکنان پیکان را کنار هم ردیف کنیم. پیکان برای قد کشیدن هر آنچه لازمه رشد و پیشرفت است را در خود می‌بیند. صمد مرفاوی اصلی‌ترین عنصر این امیدواری است. او را برای همین تغییرات آورده‌اند...
 ایران ورزشی / حمیدرضا عرب