داریوش یزدانی: با لوییس انریکه لابی ندارم / نمی‌دانم چرا کی‌روش را نگه داشتند / بهتر است قهرمان آسیا نشویم

به گزارش‌ متافوتبال٬ بازیکن سابق استقلال و تیم‌ملی فوتبال ایران که برخلاف همدوره‌هایش ترجیح داد خارج از کشور به مربیگری وارد شود، ٣ سالی است که در آمریکا در این عرصه فعالیت می‌کند. او معتقد است در این چند‌سال آن‌قدر که باید مورد توجه قرار نگرفته و تصمیم دارد‌سال آینده به ایران برگردد تا بقیه دوران مربیگری‌اش را در سرزمین مادری پیگیری کند. داریوش یزدانی این روزها کارش را در آکادمی بارسلونا در منطقه کالیفرنیا آغاز کرده و در کنار هدایت تیم باشگاهی لس‌آنجلس بلوز قصد دارد تا به کودکان آمریکایی در آکادمی یکی از مشهورترین باشگاههای جهان آموزش فوتبال دهد. در ادامه گفت و گوی امروز داریوش یزدانی را با روزنامه شهروند را می‌خوانید:

   از حضورتان در آکادمی بارسلونا بگویید؛ چگونه به این باشگاه بزرگ معرفی شدید؟

قطعا این‌جا که فوتبال حرفه‌ای دنبال می‌شود، روابط چیزی را تعیین نمی‌کنند. از طرفی با لوییس انریکه، سرمربی بارسا هم که لابی نداشتم که مرا به‌عنوان مربی معرفی کنند. بارسلونا باشگاه بزرگی است و زمانی که می‌خواستند مربی‌شان را معرفی کنند، من هم رفتم و رزومه ام را دادم. بعد از آن نیز چند بار برای مصاحبه رفتم تا این‌که انتخاب شدم. البته همین حالا هم یکسری قوانین مقررات خاص خودش را دارد که از پوشش گرفته تا نحوه صحبت کردن با بازیکنان. من در قبال آنها تعهد داده ام.

  با حضورتان در آکادمی بارسلونا، شرایط سرمربیگری تان در لس‌آنجلس بلوز چطور می‌شود؟

لیگ آمریکا چندی پیش به پایان رسید و فعلا فعالیتی در لس آنجلس بلوز ندارم. البته ٣ فصلی است که در خدمت این تیم هستم و در همان حین حدود ٨ ماه است که با آکادمی بارسلونا نیز در ارتباطم. البته در ابتدا که این کار در کالیفرنیا آغاز شد، هدف از آن آکادمی نبود اما مسئولان آکادمی بارسلونا درنهایت ماه گذشته به این نتیجه رسیدند که این منطقه استعدادهایی دارد که می‌توانند پرورش یابند و موفق شوند. حالا تا به معنای واقعی به آکادمی تبدیل شود، راه زیادی باقی مانده است.

  با توجه به اختلاف ساعت میان ایران و آمریکا، فوتبال ایران را دنبال می‌کنید؟

من یک بار صبح و یک بار شب رسانه‌های ایرانی را چک می‌کنم و کاملا در جریان اخبار هستم. البته قبل از اختلاف صداوسیما و فدراسیون فوتبال باز‌ی‌ها را نیز حداقل به صورت خلاصه نگاه می‌کردم و در شبکه‌های اجتماعی تحلیلی هم داشتم اما شیرین کاری دوستان باعث شد که ٢، ٣ هفته‌ای نتوانم بازی‌ها را ببینم. درنهایت هم دیدید که یک جنجال و نمایش بیشتر نبود که بدون هیچ نتیجه‌ای تمام شد. آن‌قدر اتفاقات عجیب و غریب رخ می‌دهد که فقط بعد از متوجه شدن آنها تاسف می‌خورم.

  به نظر می‌رسد از وضع فوتبال ایران زیاد راضی نیستید؟

معتقدم که مردم ما با توجه به تماشای فوتبال تیمهای بزرگ اروپایی دیگر تیکی تاکا را خوب می‌فهمند و از فوتبالی که در لیگ برتر می‌بینند، اصلا لذت نمی‌برند. با این وضع و کاری که کی روش با فوتبال ایران کرده، دیگر کاملا از تیم‌ملی نیز نا امید شده‌ایم. او از معدود مربیانی بود که بعد از ٣‌سال و نیم حضور روی نیمکت تیم ملی، به جام‌جهانی رفت اما در برزیل دیدیم که بازیکنان ما ٥ پاس سالم هم نمی‌توانستند به هم بدهند. کی‌روش یکی از بهترین نسل‌های فوتبال ایران را در اختیار داشت اما نتوانست آنها را آماده حضور در این میدان بزرگ کند. او نشان داده که علاوه بر فوتبال ایران، به کشور ایران نیز علاقه‌ای ندارد. یادم می‌آید که دنیزلی وقتی در ایران حضور داشت، به شهرهای مختلف می‌رفت و حتی شعرهای سعدی را هم بلد بود. این نشان می‌داد که او به فوتبال و مردم ایران احترام می‌گذارد و به نظرم مربیانی مثل او و کرانچار که چنین شرایطی دارند، برای فوتبال ما مفید هستند.

  با این وضع فکر می‌کنید ایران می‌تواند قهرمانی جام‌ملت‌ها را به دست بیاورد؟

متاسفانه مردم ما احساسی هستند و فکر کردند که چون با یک گل به آرژانتین باختیم، قله قاف را فتح کرده‌ایم اما مدتی که گذشت همه فهمیدند ایران از هر نظر ضعیف‌ترین تیم جام‌جهانی بوده است. نمی‌دانم با چه فلسفه‌ای کی روش را نگه داشتند و او الان هم برای جام ملتها وقتی نمی‌گذارد. با این وضع اگر قهرمان آسیا نشویم، بهتر است زیرا ٥٠‌سال به عقب باز می‌گردیم. در جام‌جهانی که از نظر نتیجه ضعیف بودیم، همه تعریف کردند؛ اگر قهرمان آسیا شویم که دیگر مسئولان می‌گویند، همه چیز تکمیل است و همین باعث نادیده گرفتن ضعف‌های بزرگ فوتبال ایران می‌شود.

  به‌عنوان بازیکن سال‌های دور استقلال، وضع این تیم را چطور ارزیابی می‌کنید؟

استقلال می‌تواند تا پایان فصل در جمع مدعیان قهرمانی باشد اما به نظرم باید مسیرش را تغییر دهد و از روزمره گی جدا شود. استقلال به یکسری جوان و تغییر نسل نیاز دارد. نهایتش این است که یکی، ٢‌سال باید قید قهرمانی را بزنیم اما تیم از پایه درست می‌شود.

 در آستانه دربی پایتخت هستیم، برای پرسپولیسی‌ها کری نمی‌خوانید؟

من حتی در دوران بازیگری ام اهل کری خواندن نبودم، چه برسد به الان. حساسیت دربی تهران از ال‌کلاسیکو هم بیشتر است زیرا آن‌قدر حاشیه برای ٢ تیم درست می‌کنند که بازیکنان حتی جرأت بغل پا زدن هم ندارند. در سال‌های اخیر هم فقط در این دیدار شاهد زیرتوپ زدن بازیکنان بودیم اما امیدوارم حداقل در بازی هفته آینده شاهد نمایش خوب ٢ تیم باشیم.

  تا به حال از تیم‌های ایرانی پیشنهاد مربیگری نداشتید؟

یک‌بار با سایپا صحبت کردم اما آن هم برای مربیگری تیم بزرگسالان نبود. از تیم دیگری پیشنهاد نداشتم اما مسلما از‌سال آینده به ایران باز می‌گردم و این‌که باشگاه‌ها علاقه‌ای به همکاری با من داشته باشند، دست من نیست. من دیگر یک مربی حرفه‌ای هستم و دوست دارم برای کشورم و باشگاه سابقم یعنی استقلال در عرصه مربیگری هم افتخارآفرین باشم.