گزارش روز | پیتر اشمایکل؛ از رویای حضور در قلعه شیاطین سرخ تا کارشناسی در تلویزیون

به گزارش فارس، هرگز دروازه‌بانی بهتر از این «دانمارکی بزرگ» در تاریخ لیگ برتر فوتبال انگلیس وجود نداشته است. پیتر اشمایکل در خارج از لیگ برتر انگلیس نیز کارنامه موفقی داشت اما وی در دوران حضورش در منچستریونایتد به یک اسطوره تبدیل شد. اشمایکل با قراردادی به ارزش حدودا 530 هزار پوند که سرالکس فرگوسن بعدها از آن به عنوان «معامله قرن» یاد کرد، راهی اولدترافورد شد. وی در دوران حضورش در لیگ برتر در 42 درصد از بازی‌هایش دروازه تیمش را بسته نگه داشت که بهترین آمار در تاریخ لیگ برتر است. اشمایکل پنج بار قهرمان لیگ برتر انگلیس شد و سه بار نیز جام حذفی این کشور را بالای سر برد. اشمایکل یک بار هم فاتح جام اتحادیه انگلیس شد و مهم‌تر از همه در لیگ قهرمانان 99-1998 که در فینال به جای روی کین محروم در نقش یک رهبر برای تیمش ظاهر شد، توانست جام قهرمانی را در آخرین شب حضورش در میادین با پیراهن منچستر بالای سر ببرد.

پیتر اشمایکل

دانمارک؛ 1981 - 2003

گلدسیکس هیرو (1981 تا 1984)

ویدوور (1984-1987)

بروندبی (1987- 1991)

منچستریونایتد (1991-1999)

اسپورتینگ پرتغال (1999-2001)

استون ویلا (2001-2002)

منچسترسیتی (2002-2003)

پیتر اشمایکل در گفت‌و‌گویی درباره پیوستنش به شیاطین سرخ این طور می‌گوید: 18 ماه قبل از این که به یونایتد متقل شوم، متوجه تمایل این تیم به جذب خودم شده بودم. متوجه شدم که این باشگاه برای انتقال من پیشنهادی رسمی داده است اما باشگاه بروندبی آن را رده کرده است. این باشگاه به دنبال پول بیشتری بود و در آن زمان 1.2 میلیون پوند تقاضا کرده بود که شیاطین سرخ توانایی پرداخت آن را نداشت و قصد نداشت چنین مبلغی را برای جذب یک دروازه‌بان آن هم در آن سالها بپردازد اما بروندبی اعلام کرده بود که فقط در ازای این مبلغ با انتقال من موافقت می‌کند.

نابود شده بودم؛ بازی در این باشگاه رویای من بود که به واقعیت تبدیل نشد. مدیر برنامه‌هایم یک بار از من پرسید؟ آیا تیمی هست که رویای حضور در آن را داشته باشی؟ و من بلافاصله گفته بودم منچستریونایتد. بنابراین مسلما یک فرصت بزرگ را از دست داده بودم.

سه ماه بعد از اینکه بروندبی اولین پیشنهاد منچستر را رد کرد، سر الکس فرگوسن برای تماشای بازی من آمد زیرا قصد داشت مرا جذب کند. با او در ویلایی در کپنهاک ملاقات کردم؛ ملاقاتی کوتاه که تنها 30 دقیقه طول کشید. وی به من گفت: چیزی را که باید می‌دیدم، دیدم. فقط بازی، تلاش و پیشرفت کن؛ تابستان بعدی برمی‌گردم.

اشمایکل به عنوان برترین دروازه‌بان اروپا و جهان در سال 1992 و 1993 انتخاب شد. او اخیرا در نظرسنجی رویترز با پشت سر گذاشتن بزرگانی چون لو یاشین و گوردون بنکس به عنوان «برترین دروازه‌بان تمام ادوار» شناخته شد.

اشمایکل دوران موفقی در عرصه ملی نیز داشت. او بیشترین بازی ملی را در تاریخ فوتبال دانمارک با 129 بازی ملی به نام خود ثبت کرده است. وی به راهیابی دانمارک به مسابقات قهرمانی اروپا در سال 1992 کمک کرد و دروازه‌بان شماره یک کشورش از جام‌جهانی 1982 که دانمارک مقابل برزیل در مرحله یک‌چهارم نهایی شکست خورد، بود.

اشمایکل در زمین مسابقه چندان سر به راه نبود. با وجود اینکه دروازه‌بان فوق‌العاده‌ای بود اما از سوی رایت، بازیکن سیاه‌پوست آرسنال به نژادپرستی متهم شد و به اعتراض شدید به هم‌تیمی‌هایش به دلیل خطاها یا اشتباهاتشان معروف بود. او یکی از معدود بازیکنانی بود که از جدال با سر الکس فرگوسن جان سالم به در برد. مطمئنا سرمربی منچستر به ارزش این دروازه‌بان آگاه بود و تصمیم گرفت تا او را مانند کین، دیوید بکام، رود فان نیستلروی، استام و دیگران از تیم نراند.

روی کین، کاپیتان ایرلندی سابق منچستر یونایتد در کتاب خاطرات و زندگی‌نامه‌اش اشاره ای به درگیری با پیتر اشمایکل می‌کند و در باره زد و خورد شدیدی که در اردوی سال 1998 منچستریونایتد در هنگ‌کنگ داشت، می‌نویسد: پیتر به من گفت: «حالم از تو بهم می خورد. بیا مثل مرد مشکل‌مان را حل کنیم». من هم به او گفتم: «بسیار خوب، قبول است» و سپس بیرون رفتیم.

این زد و خورد باعث شد پای چشم پیتر اشمایکل سیاه شود و کین در این باره می‌افزاید که مصرف الکل در این دعوای فیزیکی بی تاثیر نبوده است.

پیتر اشمایکل فاش کرده است که یک بار در آستانه اخراج از منچستریونایتد توسط سر الکس فرگوسن قرار داشت. وی با یادآوری خاطرات اتفاقات بعد از تساوی سه بر سه مقابل لیورپول در آنفیلد در ژانویه 1994 گفت: سه بر صفر پیش بودیم که این مسابقه با تساوی سه بر سه به پایان رسید. من تقصیری روی گل‌هایی که خوردیم نداشتم و واقعا عالی بازی کردم اما بعد از بازی فرگوسن مستقیما به سمت من آمد زیرا شوت‌های دروازه را مستقیما به میانه میدان می‌فرستادم و نیل رودوک آنها را مستقیما باز می‌گرداند.

وی ادامه داد: فکر نمی‌کنم این کار عادلانه بوده باشد. ما وارد بحث شدیدی شدیم و هرچه بیشتر حرف می‌زدیم، اوضاع بدتر می‌شد. مطمئنا من پایم را از گلیم خودم فراتر گذاشتم. روز بعد فرگوسن در دفتر کارش بود، مرا صدا زد و گفت: «گوش بده، مجبورم تو را اخراج کنم. نمی‌توانم تحمل کنم که بازیکنانم با من اینگونه صحبت کنند. این خلاف شخصیت من است.»

اشمایکل در نهایت از سرمربی و هم‌تیمی‌هایش عذرخواهی کرد و به تیم بازگشت.

سایه وی بر اولدترفورد به قدری گسترده است که دروازه‌بانان بزرگ زیادی تلاش کردند تا جانشین وی شوند و هیچ یک نتوانستند جای خالی او را پر کنند حتی ادوین فان‌در سار که کارش را در یونایتد عالی انجام داد و این فرصت را داشت که از نظر تعداد افتخارات وی را پشت سر بگذارد، همیشه به عنوان «بهترین دروازه‌بان بعد از اشمایکل» شناخته شده است.

فرگوسن نیز یکی از بزرگترین حسرت‌هایش در دوران مربیگری را طی کردن 6 سال زمان برای پیدا کردن جانشینی مناسب برای اشمایکل می‌داند و در این باره می‌ گوید: دوران بدی داشتیم و تلاش می‌کردیم که جانشین مناسبی برای اشمایکل پیدا کنیم تا زمانی که ادوین فان‌درسار را جذب کردیم. او خرید بزرگی برای ما بود و به گذشته که نگاه می‌کنم، آرزو می‌کنم کاش در هنگام خروج اشمایکل می‌توانستیم او را به خدمت بگیریم.

اندی کول، بازیکن سابق منچستریونایتد نیز در باره پیتر اشمایکل حرف‌های جالبی می‌زند و اعلام می‌کند از ابتدا او را دوست نداشته است. وی این طور از هم‌تیمی سابق خود تعریف می‌کند: او واقعاً به بازیکنان تازه وارد تشر می‌زد و به نظرم این کار او به خاطر تکبر و خودبینی بود. او افکار دیوانه کننده‌ای داشت و هرگز دست از نق زدن و غرغر کردن بابت دستکش، حوله، یا کوله پشتی‌اش برنمی‌داشت. او اغلب در تمرینات در پستی به غیر از دروازه‌بانی بازی می‌کرد و بازی در پست مهاجم را خیلی دوست داشت.

وی در بیان خاطراتش از اشمایکل می‌گوید: یک روز، پیتر با بدنی برهنه ایستاده برای نوشیدن چای رفت. نیکی بات در حالی که یک قوری چای بزرگ نقره‌ای در دست داشت، آرام آرام پشت سر پیتر می‌رفت. نیکی بات می‌خواست تا قوری چای را نزدیک بدن پیتر ببرد به طوری که گرمای چای را احساس کرده و از جا بپرد، اما همینکه پیتر به سمت قوری برگشت، قوری به قسمت پشت بدنش برخورد کرد. وقتی که پیتر فریاد کشید،‌همه به او خیره شدند. پیتر که می‌دانست نیکی بات این کار را کرده، فوراً به دنبالش دوید و اگر نیکی بات به چنگش می‌افتاد، حتماً او را می‌کشت. اما سرعت بات به داد او رسید!

اندی کول اضافه می‌کند: پیتر اشمایکل در حین بازیها انتقام خود را می‌گرفت. او همیشه عادت داشت فریاد بزند: “از محوطه من برید بیرون!” و منظورش این بود که هیچ کس اجازه ندارد وارد محوطه دروازه شود. این کار همیشه عادت او بود. او در زمین بسیار حرف می‌زد و به همه بازیکنان گیر می‌داد و از آنها انتقاد می‌کرد، اما با اینکار بیشتر برای خودش ایجاد انگیزه می‌کرد.

اسطوره‌ای که نامش پیتر اشمایکل است، سرانجام در سال 2003 پس از اینکه درخشش را در منچسترسیتی به پایان رساند، دستکش‌هایش را آویخت. وی پس از بازنشستگی اغلب به عنوان یک کارشناس تلویزیونی در شبکه‌های دانمارک یا در بی‌بی‌سی انگلیس فعالیت می‌کند. وی همچنین به عنوان سفیر باشگاه منچستریونایتد، سفرهای فراوانی را انجام داده است.

اشمایکل در سال 1999 کتابش با عنوان «زندگینامه اشمایکل» را منتشر کرد. وی در پروفایل خود در شبکه اجتماعی توئیتر نوشته است: یک بازیکن فوتبال بودم اما اکنون به عنوان یک گوینده و سفیر برندهای تجاری کالزبرگ (حامی مالی رقابت‌های یوفا یورو 2012)، بارکلی بانک و کمپین‌های مختلف فعالیت می‌کنم.

پیتر اشمایکل در جریان دیدار تیم‌های تاتنهام و منچستر در فصل 95-1994 لیگ برتر انگلیس در حالی که بازی با نتیجه یک بر یک دنبال می شد در آخرین ثانیه های بازی با یک عکس العمل استثنائی مانع شکست تیمش شد.