یادداشت روز | قلعه‌نویی رکورددار نبردن بازی‌های سخت/ 10 بازی، 10 امتیاز؛ حتما قهرمان می‌شوید!

ارزیابی نیمه دوم نیم‌فصل نخست به دلیل تقابل استقلال با تیم‌های نسبتا قوی‌تر حایز اهمیت است. هرچند که به طور کلی تیم امیر قلعه‌نویی از ابتدای لیگ چهاردهم هیچ یک از بازی‌های دشوارش را نبرد. برآیند آنچه می‌بینیم، انتخاب‌ها و تصمیم‌گیری‌های امیر قلعه‌نویی در گزینش بازیکن، دستیار، روش بازی و تعویض‌ها است. تیمی که اکنون در رتبه پنجم قرار گرفته موقعیت کنونی را وامدار امتیازهایی است که در 10 بازی اخیر از کف داده است. در 10 نبرد آخر تیم قلعه‌نویی تنها به یک‌سوم امتیازها دست یافته و پیش‌بینی می‌شود در ادامه لیگ امتیازهای بیشتری را هم از دست بدهد. استقلال این فصل هرگز در بازی‌های بزرگ به توفیق دست نیافته و حتی بازی‌های نسبتا سخت را هم باخته یا با خوش‌شانسی یک امتیاز از آن بیرون آورده است. در نیم‌فصل نخست دیدیم که تیم قلعه‌نویی حتی به ذوب‌آهن ضعیف آن روزها هم باخت و در هفته‌های پایانی نیم‌فصل با اقبال بسیار از مشهد جان سالم به‌در برد و موفق شد یک امتیاز از پدیده بگیرد. اوج هنرنمایی تیم قلعه‌نویی اما در هفته پانزدهم رقم خورد؛ روزی که حتی خوشبین‌ترین هواداران پرسپولیس نیز باور نمی‌کردند تیم شان قادر به برتری مقابل رقیب سنتی باشد اما امیر قلعه‌نویی با تیمش چنان کرد که دربی را هم باخت.

***
روشن تصویرکردن آینده این استقلال عین نادیده گرفتن حقایق است. امیر قلعه‌نویی در روزهای افول بارها این جمله را تاکید کرده است: «فوتبال استقلال با من حرف می‌زند.» این امیدی که قلعه‌نویی در ظاهر به آینده تیمش دارد با آنچه در بطن ماجرا می‌گذرد به شدت در تضاد است. تیم امیر قلعه‌نویی اگر همین حالا هم خودش را جمع و جور کند و تصور کنیم در زمان باقیمانده نقل و انتقالات بازیکنان دلخواه را می‌گیرد که به واسطه مشکلات مالی بعید است، باز هم قهرمانی‌اش در لیگ رویا است. همین حالا اگر استقلال چند بازیکن درجه یک به خدمت بگیرد چندین هفته زمان می‌برد که با دیگر بازیکنان هماهنگ شوند. هماهنگی که شدنش با توجه به مشکلات مالی دیگر بازیکنان و اعتراض‌های پنهان آنها به شرایط مالی موجود بسیار بعید است. در واقع بازگشت استقلال نیاز به یک همت دسته جمعی از سوی مدیریت و اعضای هیات‌مدیره هم دارد و اینطور نیست که فقط با راضی کردن بازیکنان جدید بشود این تیم را سروسامان داد چرا که تعداد زیادی از بازیکنان هنوز دستمزدهای خود را طبق توافق دریافت نکرده‌اند. خروج استقلال از وضع موجود آنجا بیشتر به رویا می‌ماند که می‌بینیم ستاره‌هایی که از تیم فصل قبل باقی مانده بودند نیز در حال جدایی‌اند. آندرانیک تیموریان را دیگر در استقلال نخواهیم دید، هاشم بیک‌زاده هم یحتمل همین کار را خواهد کرد و زمزمه جدایی خسرو حیدری هم شنیده می‌شود؛ بازیکنانی که هم از نحوه برخوردها ناراحتند و هم نحوه پرداخت‌ها.
***
دیدن این استقلال تا قبل از بازی با استقلال خوزستان هم در میان مدعیان قهرمانی محال بود اما برد خفیف مقابل راه‌آهن که یکی از ضعیف‌ترین تیم‌های این فصل محسوب می‌شود چنین موقعیتی را به‌طور موقتی پدید آورد. ماهیت استقلال اما دوباره پس از یک بازی نیمه دشوار و نه کاملا سخت دیگر در اهواز نمایان شد؛ تیمی فاقد هارمونی! استقلال در بخش غیر فنی نیز با مشکلات عدیده‌ای در نهان مواجه است و برخلاف تمام وعده‌هایی که ابتدای فصل داده شد، امورات در حال گردش است که این منجر به ناپایداری وضعیت استقلال در آینده خواهد شد. در عین‌حال قلعه‌نویی امیدواری کاذب ایجاد کرده تا شاید خودش را تا پایان فصل روی نیمکت استقلال حفظ کند. رویه‌ای که امیر می‌پیماید تنها برای حفظ جایگاهش است. سرمربی استقلال می‌داند که اگر با این وضعیت از استقلال کنار گذاشته شود ممکن است بازگشتش در سال‌های آتی غیرممکن شود به همین دلیل او تلاش می‌کند به هر شکل ممکن تا پایان فصل افتان و خیزان صندلی را حفظ کند تا شاید از راه دیگر حربه‌ها فصل بعد هم روی نیمکت استقلال باشد. امیر قلعه‌نویی اما با این روش دقیقا پایه‌های حکومتش در استقلال را سست و سست‌تر می‌کند. شاید واقع نگری می‌توانست در این برهه اعتماد بیشتری میان او و هواداران استقلال ایجاد کند اما قلعه‌نویی اعتقادی به اظهارات واقع‌بینانه هم ندارد و همچنان می‌کوشد امیدواری ایجاد کند که این سرابی بیش نیست.

ایران ورزشی / حمیدرضا عرب