گزارش روز | صدرنشینی با طعم مرام و معرفت / آتش در زمستان

به گزارش متافوتبال و به نقل از خبر ورزشی، تمام قصه باشگاه نفت در همین ورزشگاه نوشته شد. مجموعه‌ای کامل با تمامی امکانات مورد نیاز برای یک باشگاه حرفه‌ای، امکاناتی که شاید بسیاری از تیم‌های بزرگ پایتخت در حسرت داشتن نیمی از آن باشند اما نفت بدون یک نفر طرفدار واقعی تنها با پشتوانه اسپانسر قدرتمندی که پشت‌سر خود دارد این امکانات را در اختیار گرفت تا در برنامه‌ای مدون با گذشت کمتر از یک دهه از تأسیس به یکی از قدرت‌های فوتبالی پایتخت و ایران تبدیل شود.

البته ساکنان محله تهرانسر که هر روز شاهد رفت‌وآمد یک مشت جوان جویای نام و توانمند از محل سکونت خود بودند، فکرش را نمی‌کردند روزی برسد که همین جوانان بتوانند بر بام فوتبال ایران بایستند به خصوص بعد از سناریویی که برای نفت نوشته شد تا از پایتخت به شهری دیگر کوچ داده شود، درست مثل صبا، پاس و... اما این اتفاق رخ نداد تا نفت پله به پله و گام به گام خود را بالا بکشد و نامی برای خود دست ‌و پنجه کند. روند صعودی نفت از 3، 4 فصل قبل آغاز شد، از همان روزی که حسین فرکی روی نیمکت نشست و پایه این تیم را ریخت. بعد از فرکی نوبت به یحیی گل محمدی رسید تا روند تکاملی نفت را کامل‌تر کند و این تیم را به آسیا برساند آن‌هم جلوتر از تیم‌هایی مثل استقلال و سپاهان. اما پازل موفقیت‌ها با آمدن علیرضا منصوریان مربی جوان، خوشفکر و آینده‌دار تکمیل شد، جوان همیشه خندان اما جدی نیمکت نفت با در پیش گرفتن روش معرفتی و خرج کردن مرام جنوب‌شهری توانست تیمی بسازد پرحرارت با عطش بسیار که شعله‌هایش هر حریفی را بسوزاند. علی‌منصور با تلفیقی از جوانان و بازیکنان باتجربه به آنچه می‌خواست رسید، آن‌هم زودتر از پیش‌بینی‌ها اما خود او نیز می‌داند این تازه آغاز راه دشوار تا پایان فصل است و نفت تنها گام نخست را محکم برداشته است. داش‌علی مرام و معرفت را با علم روز فوتبال دنیا مخلوط کرد تا در همان نخستین ماه‌های حضورش در نفت کاری کند کارستان، به همین خاطر تا به اینجای کار باید نمره 20 کلاس را برایش در نظر گرفت چون علاوه بر صدرنشینی در لیگ جوانان، در جام‌حذفی هم به فینال رسید.

پرونده لیگ چهاردهم آنالیز تیم به تیم لیگ برتری‌ها
نفت طلاست!
جوجه را آخر پاییز می‌شمارند اما وقتی جوجه‌ای برای شمارش نیست، نباید بیکار نشست! مثلاً در این مقطع از سال که پاییز تازه تمام شده و لیگ برتر چهاردهم نیز به خاطر تیم ملی تعطیل است، می‌توان به آنالیز تیم به تیم لیگ برتر پرداخت. این کار را ما از همین امروز با نفت تهران،‌ صدرنشین لیگ برتر شروع می‌کنیم؛ تیمی که با 5 پیروزی پی‌درپی، صدر جدول را از چنگ تراکتور درآورد و صدرنشین شد. معمولاً آنالیز تیم‌ها در 2 مقطع انجام می‌شود، یکی زمان تعطیلات نیم‌فصل و دیگری پایان فصل... در لیگ 16 تیمی، نیم‌فصل یعنی پایان هفته پانزدهم اما از آنجایی که لیگ برتر ما بعد از هفته هفدهم تعطیل شد، چاره‌ای نداریم جز اینکه در آنالیز تیم‌های لیگ برتری،‌ عملکرد آنها تا پایان هفته هفدهم را لحاظ کنیم. در این پرونده ویژه تلاش می‌کنیم جدا از بررسی آمار و ارقام هر یک از 16 تیم لیگ برتری، به نقد فنی لیگ برتری‌ها از نگاه کارشناسان بپردازیم و همچنین پای صحبت سرمربی، ستاره و پدیده تیم‌ها بنشینیم. با ما باشید و حتماً مطالب 16 گانه این پرونده را بخوانید.

شاخصه بارز استاد ضدحمله
فوتبال زیبا و فوتبال نوین یعنی دفاع منسجم، ضد‌حمله مرگبار. علیرضا منصوریان به عنوان یکی از بازیکنان دهه 70 و 80 فوتبال ایران و به عنوان یکی از مربیان جوان دهه 90 توانسته است از این تاکتیک به خوبی بهره ببرد. یکی از شاخصه‌های زدن ضد‌حمله در فوتبال، داشتن این تفکر ذهنی است که به واسطه سرمربی در تمرینات انجام و در نهایت از روی نیمکت در بازی‌های رسمی به کل تیم تزریق می‌شود. نکات مختلفی را در ضد‌حمله باید در نظر داشته باشیم. اول اینکه ما در کجا توپ را دریافت خواهیم کرد؟ در نیمه خودی یا نیمه حریف؟ اگر در نیمه خودی دریافت کردیم به آن می‌گوییم کانتر اتک یا ضد‌حمله. این ضد‌حمله یا برای فضا یا برای یک‌ فرد خاص زده می‌شود که در تیم نفت این ‌فرد بیشتر غلامرضا رضایی بود و پیش از او وحید امیری. نوع دوم ضد‌حمله در نیمه حریف است که به آن فست اتک یا حمله سریع می‌گویند اما نفت بیشتر از نوع اول یعنی در نیمه خودی سود می‌برد.

نقطه قوت
یه تیم «داداش»!
آنهایی که علی منصوریان را می‌شناسند، می‌دانند تکیه‌کلام او در روابط عمومی‌‌اش با دیگران چیست. «داداش» همان تکیه‌کلام معروف علی‌منصور است، کلمه‌ای که کاربردهای متفاوتی در مواقع لزوم دارد! اما در حال حاضر این کاربرد برمی‌گردد به دوستی و رفاقت بین یک تیم تا آنها ضعف‌های فنی را با مرام و معرفت پوشش دهند. بله، نقطه قوت بزرگ نفت این فصل برمی‌گردد به رفاقت و یکدلی بین مجموعه باشگاه و بازیکنان که با حربه‌های خاص منصوریان رقم خورد. ایجاد انگیزه بین یک مشت جوان کم‌تجربه و تلفیق آنها با یکسری بازیکن باتجربه شاید در بیان آسان باشد اما در عمل به این سادگی هم نیست به خصوص که باید بتوانی یک تیم به بزرگی نفت را جمع و جور کنی اما داش علی با پیش کشیدن مرام و معرفت توانست مثل همیشه با رفاقت همه چیز را به‌نحو ‌احسن پیش ببرد. حالا نفت یک تیم «داداش» دارد که حاضرند برای یکدیگر جان بدهند.

نقطه ضعف
کانال‌های کناری
پیشانی وسیع حمله از متغیرهای زیادی در حمله برخوردار است به خصوص در فوتبال نوین و روز دنیا. از جمله دفاع‌های کناری همانند ایوانوویچ در چلسی، دنی آلوس در بارسلونا، آلابا در بایرن‌مونیخ، مارسلو در رئال و...
با توجه به پلن‌های مربیان‌ برتر دنیا، مکانیزم‌هایی طراحی می‌شود که دفاع‌های کناری (چپ و راست) می‌توانند در مواقع لزوم به تیم خود حتی در امر گلزنی کمک کنند، گرچه حضور آنها در باکس یا منطقه 18 قدم حریف در یک سوم حمله به عنوان یک سرور محسوب می‌شود. تیم نفت که از جمله تیم‌های موفق و صدرنشین ما بوده چند درصد توانسته از این روش و تاکتیک به گل برسد؟ بله، درصد این گل‌ها خیلی کم بوده تا ثابت کند پیشانی وسیع حمله‌ای دارد. نفت در طول نیم‌فصل نخست بیشتر ترجیح داد از عمق به رقیب حمله کند تا کناره‌ها، چون بال‌های مناسب و رونده‌ای ندارد.

دقایق حضور رکورد حمدی‌نژاد
در 17 دیدار نیم‌فصل، یعنی در مجموع 1530 دقیقه‌ای که نفت در لیگ چهاردهم به زمین رفت، ‌جمعاً 21 بازیکن برای تیم علیرضا منصوریان به میدان رفتند. رکورد‌دار حضور در نفت «وحید حمدی‌نژاد» کاپیتان دوم این تیم بود که در تمام دقایق در زمین حاضر بود. حمدی‌نژاد نه مصدوم شد و نه محروم و البته از این بابت رکورد خودش را شکست چرا که او همیشه در جمع 3 نفر اول دریافت‌کنندگان کارت در هر دوره لیگ حضور داشت! در طرف مقابل، رضا علیاری با 6 دقیقه قرار دارد. جالب اینکه علیاری در 3 دیدار به عنوان یار جانشین در واپسین ثانیه‌ها به میدان رفت و یک گل هم زد!

توضیح ضروری
برای درک بهتر این جدول دانستن این نکات الزامی است؛
1- شماره پیراهن بازیکن باید در طول فصل ثابت باشد که در لیگ ما معمولاً اینطور نیست!
2- منظور از «بازی کامل» از سوت آغاز تا پایان داور است. هر بازی را 90 دقیقه می‌گیریم.
3- «از بازی رفته» یعنی بازیکن در ترکیب بوده و یا تعویض شده یا اخراج.
4 - به «بازی آمده» یعنی بازیکن از روی نیمکت وارد میدان شده است.

پیش‌بینی جایگاه انتهای فصل
قرار گرفتن در جمع 3 تیم برتر
نفت در حالی صدرنشین لیگ‌ برتر است که بسیاری از کارشناسان فوتبال شانس چندانی برای قهرمانی‌‌اش متصور نیستند چون اعتقاد دارند تیم جوان نفت با افت‌هایی روبه‌رو خواهد شد و توان رقابت با سایر مدعیان با تجربه را نخواهد داشت به خصوص در رقابت با تیم‌هایی همچون سپاهان، تراکتور، استقلال و... اما با این حال پیش‌بینی‌ها نشان می‌دهد نفت با پتانسیل فعلی و از آنجا که تا انتهای فصل باید در سه جام داخلی و بین‌المللی رقابت کند، می‌تواند در روز پایانی جزو 3 تیم‌ برتر لیگ‌ برتر باشد.

گلسازان
سلطان ایمان
در همه دنیا و لیگ‌های معتبر گلسازان ارزشی همپای گلزنان دارند. قیمت یک بازیکن و دستمزد او براساس کیفیت او تعیین می‌شود و گل ساختن به ارزش گلزنی است. چرا می‌گوییم گلسازی و نه پاس گل؟ چون ما زننده آخرین ضربه به توپ، قبل از گلزن را گلساز در نظر می‌گیریم و این یعنی برای هر گل، یک گلساز هست؛ یعنی کسی که برای تیمش پنالتی گرفته (یا کاشته) و همان ضربه مستقیم به گل تبدیل شده در این جدول جا دارد. نفت برای صدرنشینی در 17 دیدار لیگ چهاردهم 24 گل زد و سلطان گلسازان این تیم «ایمان مبعلی» بود با ساختن 7 گل. 24 گل نفت را 11 بازیکن ساختند؛ 10 بازیکن نفت و یک بازیکن حریف!
7 گل: ایمان مبعلی
4 گل: وحید امیری
2 گل: حسین ابراهیمی، لئوناردو پادوانی، مهدی شیری و علیرضا بیرانوند
یک گل: ارسلان مطهری، علی قربانی، کمال کامیابی‌نیا و مرتضی پور‌علی‌گنجی
«ارسلان مطهری» تنها بازیکن نفت است که برای حریف گلسازی کرد، هفته سوم برای استقلال خوزستان.
«هاشم بیک‌زاده» ملی‌پوش استقلال در تقابل با نفت برای شاگردان منصوریان گل ساخت، هفته هشتم.
لئوناردو پادوانی و مهدی شیری برای نفت 2 پنالتی گرفتند که هر دو گل شد.
علیرضا بیرانوند با ساختن 2 گل از پرتاب‌های بلند دستش، بین دروازه‌بانان لیگ رکورد‌دار شد.

گلزنان
غلامرضای پنج گله
نفت در 17 دیدار لیگ چهاردهم 24 گل زد. این 24 گل را 9 بازیکن نفت به ثمر رساندند و «غلامرضا رضایی» با چهار گلی که در دو بازی آخر به ثمر رساند، در صدر این 9 نفر است؛
5 گل: غلامرضا رضایی
4 گل: لئوناردو پادوانی و وحید امیری
3 گل: علی قربانی و ارسلان مطهری
2 گل: کمال کامیابی‌نیا
یک گل: دیوید ویلکروم، رضا علیاری و ایمان مبعلی
هیچ‌کدام از بازیکنان نفت دروازه خودی را به اشتباه باز نکرده و هیچ‌کدام از گل‌های این تیم نیز توسط بازیکنان حریف به ثبت نرسید. 2 گل نفت از نقطه پنالتی بود که هر دو ضربه را «پادوانی» مدافع برزیلی به ثمر رساند.

کارت‌ها
حاج‌محمدی، تنها قرمز نفت!
نفت تهران در 17 بازی لیگ چهاردهم 22 کارت زرد و یک کارت قرمز داشت؛ جمعاً 23 کارت برای 15 بازیکن.
الف) کارت زرد
در بین 15 بازیکن نفت «امین حاج‌محمدی» با دریافت 3 اخطار رکورددار است؛
3 کارت زرد: امین حاج‌محمدی
2 کارت زرد: مرتضی پور‌علی‌گنجی، وحید امیری، وحید حمدی‌نژاد، ایمان مبعلی و کمال کامیابی‌نیا
یک کارت زرد: سیامک کوروشی، علی قربانی، علیرضا بیرانوند، لئوناردو پادوانی، رضا علیاری، مهدی شیری، حسین ابراهیمی، دیوید ویلکروم و غلامرضا رضایی
ب) کارت قرمز
«امین حاج‌محمدی» در هفته اول و دیدار با پرسپولیس تنها کارت قرمز نفت را به خود اختصاص داد.

بهترین و بد‌ترین نتیجه گربه‌سیاه سپاهان!
نفت در هفته چهارم با پیروزی خانگی (صفر - 3) مقابل سپاهان بهترین نتیجه این فصل خود را گرفت. سپاهان از 3 بازی قبلی خود با 3 برد صاحب هر 9 امتیاز ممکن شده و با اقتدار در صدر جدول قرار داشت. این دیدار سه‌شنبه 28 مرداد در ورزشگاه تختی تهران برگزار شد و پادوانی، کامیابی‌نیا و قربانی برای نفت گل زدند اما بد‌ترین نتیجه نفت شکست (1 - 2) است؛ هفته دوم در خانه مقابل راه‌آهن و هفته پنجم در کرج برابر سایپا؛ یعنی هر دو شکست نفت با همین نتیجه بود! در زیر کارنامه نفت را می‌بینید.
1- پرسپولیس یک - نفت یک
2- نفت یک - راه‌آهن 2
3- استقلال خوزستان یک - نفت 2
4- نفت 3 - سپاهان صفر
5- سایپا 2 - نفت یک
6- نفت صفر - پیکان صفر
7- گسترش یک - نفت یک
8- نفت 2 - استقلال صفر
9- نفت مسجد سلیمان صفر - نفت 2
10- فولاد 2- نفت 2
11- نفت صفر - ذوب‌آهن صفر
12- ملوان یک - نفت یک
13- نفت یک - پدیده صفر
14- صبا یک - نفت 2
15- نفت 2 - تراکتور یک
16- نفت 2 - پرسپولیس یک
17- راه‌آهن صفر - نفت یک

بهترین خرید ایمان مبعلی
وقتی اعلام شد ایمان مبعلی به نفت پیوسته بسیاری تصور کردند علیرضا منصوریان تنها براساس رفاقتی که با این بازیکن پا به سن گذاشته داشت، تصمیم به جذب او گرفت چون فصل قبل با پیراهن استقلال چنان افتی داشت که بسیاری اعتقاد داشتند باید کفش‌هایش را بیاویزد اما نه تنها این اتفاق رخ نداد بلکه ایمان آمد و به ستاره بی‌چون و چرای میانه میدان نفت تبدیل شد تا لقب بهترین خرید را به خود اختصاص دهد.

بدترین خرید پولی هرز نرفت!
نفت از آن دست باشگاه‌هایی است که همواره در نقل و انتقالات سیاست خاصی را در پیش می‌گیرد و اهل ریخت و پاش نیست. این فصل هم مدیران باشگاه در نقل و انتقالات طوری رفتار کردند که پولی هرز نرود که اتفاقاً برنامه‌های‌شان درست از آب در آمد و خریدها همگی در مواقع لزوم دست کادرفنی را گرفتند تا از این حیث رکورد مثبتی در کارنامه نفت به ثبت برسد.

یک گام نزدیک‌تر به زمین
برای مدال آویختن باید سر خم کرد
قهرمانی نفت در نیم‌فصل نخست دلایل مختلفی دارد. از رئیس هیأت‌مدیره گرفته تا تدارکات تیم، همه در این قهرمانی نقش داشتند. می‌شود گفت اعضای هیأت‌مدیره با انتخاب خوب، این قهرمانی را استارت زدند. در ادامه این علی‌منصور بود که یک تیم خوب بست.
این قهرمانی نشان می‌دهد نفت مربی بدنساز خوبی دارد، گروه آنالیزی قوی به خدمت گرفته، سرمربی و اعضای کادر، خوب طراحی تمرین می‌کنند. سرمربی در گزینش تاکتیک و هدایت تیم در جریان مسابقه و همچنین بازیخوانی متبحر است و همکاران نیز یار هستند.
گروه پزشکی و گروه تدارکات نیز قلب‌شان با تیم است و هر یک در جای خود وظیفه خود را به ‌نحو ‌احسن انجام می‌دهند. اینجاست که باید گفت موفقیت در فوتبال هم اتفاقی نیست و این قهرمانی حاصل تلاش صحیح یک گروه در مسیر درست بوده است.
اما در این قهرمانی نقش علی‌منصور پررنگ‌تر است. اشتباه است اگر فکر کنید مربیگری در دانش فنی خلاصه می‌شود. همتراز علی‌منصور و قوی‌تر از او پیش از این وارد گود شدند اما قهرمان نشدند.
موفقیت در فوتبال به سه عامل بستگی دارد؛ آمادگی روحی و روانی، آمادگی جسمانی و آمادگی تاکتیکی. نقش هر یک از این فاکتورها نیز به یک اندازه است. علی‌منصور در سایه آماده کردن تیمش در بعد جسمانی و تاکتیکی آنها را به سوی یک هدف سوق داد، اینکه با نهایت توان در مسیر قهرمانی حرکت کنند و برای هم باشند. این نیاز به اثبات هم ندارد. کافی است دیدار این تیم در برابر سپاهان را یک بار دیگر مرور کنید.
مربیان بزرگ، مربیانی هستند که ایجاد انگیزه می‌کنند. این هنر است. خیلی‌ها در این مسیر حرکت می‌کنند اما موفق نیستند به این دلیل که بازیکنان از آنها تأثیر نمی‌گیرند. تأثیرپذیری به شرطی است که مربی به آنچه می‌گوید ایمان داشته باشد و حرف‌هایی که می‌زند فریبکارانه نباشد.
نفت خوب بازی می‌کند و مصمم به قهرمانی است. البته نباید فراموش کرد پیشینه این تیم در موفقیت این فصل تأثیر‌گذار بوده. شخصیت قهرمانی نفت پیش از این با تلاش‌های حسین فرکی و همچنین یحیی گل‌محمدی شکل گرفته، البته حفظ این شخصیت سخت بوده و علی‌منصور خیلی خوب از پس انجام این کار سخت برآمده است.
شرط تداوم موفقیت این است که علی‌منصور مانند درخت پرمحصول یک گام به زمین نزدیک‌تر شود و به قول مرحوم تختی به یاد داشته باشد برای به گردن آویختن مدال باید سر خم کند.