گزارش روز | فیروز کریمی در نقش سرمربی - مدیرعامل / این روزها در ملوان چه میگذرد!

«هر روز سر تمرین اشک می‌ریزیم! تا از خنده اشک‌هایمان سرازیر نشود، آقا فیروز دست بردار نیست. اینکه می‌گویم می‌خندیم، خنده‌ای از ته دل است. با این روحیه وقتی تمرینات جدی را شروع می‌کنیم، نمی‌فهمیم زمان چطور می‌گذرد. پیش از این تا 50 دقیقه تمرین می‌کردیم، مدام از سرمربی می‌پرسیدیم، آقا تموم نشد؟ حالا اما گاهی اوقات می‌بینی از ساعت 12 وارد زمین می‌شویم و 5/3 – 3 به زور بیرون می‌آییم.» این تمام توصیفی است که اعضای ملوان از اوضاع این روزهایشان دارند. تمریناتی منسجم و شاد که هیچ‌کس را خسته نمی‌کند. حالا به راحتی می‌توان انسجام و هماهنگی خاصی را در سیستم ملوان پیدا کرد. با یک دنیا امید که فیروز کریمی به تیم تزریق کرده. خودش می‌گوید اگر این تعطیلات یکی، دو ماهه نبود، هرگز هدایت ملوان را نمی‌پذیرفت اما به این تعطیلات امید دارد و برایش برنامه‌ریزی کرده است. در پی همین برنامه‌ها هم ساعت 6 بعدازظهر دیروز(شنبه) از تهران راهی کیش شدند تا اردوی آمادگی خود را آنجا برپا کنند. در عین حال هم به شدت به دنبال تقویت تیم و افزایش مهره‌های کارآمد تیم است تا دستش برای اجرای تاکتیک‌های مورد نظر بازتر باشد. نیاز مبرم ملوان به بازیکن اما از وسواس کریمی کم نمی‌کند و او حاضر نیست به هرقیمتی هر بازیکنی را جذب کند. مثل همان بازیکن هلندی که به او معرفی شد و بعد از 10 دقیقه که بازی کرد، عذرش را خواست.

پیگیری وضعیت سربازان از تهران
پیش از اینکه فیروز کریمی برای تقویت ملوان به دنبال بازیکنان داخلی و خارجی مختلف باشد، درصدد حل مشکل بازیکنان سرباز ملوان است. همین باعث شده که او در عین حال که بازیکنان گوناگون را زیر نظر گرفته‌ به واسطه سابقه نظامی‌گری‌اش از تهران پیگیر کارهای سربازان ملوان باشد. او آنقدر جدی پیگیر وضعیت سربازان است که بعضی روزها در عرض چند ساعت با پرواز به تهران می‌آید، کارهای مورد‌نظر را پیگیری می‌کند و برای تمرین تیم خود را به انزلی می‌رساند. او به شدت امیدوار است که بتواند از بازیکنان سرباز خود استفاده کند که البته در این صورت تیم به طور قابل ملاحظه‌ای تقویت خواهد شد.

 چرا فیروز کریمی با رفتن رافخایی مخالف است؟
دست سرمربی در این ملوان بسته‌ است. این را دو سرمربی قبل هم گفته بودند و حالا چندین بار است که از فیروز کریمی شنیده می‌شود. در همین راستا است که او خاطره‌ای از پاس تعریف می‌کند و می‌گوید که چطور یکی از مهره‌های کلیدی تیمش را به خاطر 10 دقیقه تأخیر از ترکیب تیم، کنار گذاشته بود. خودش اما خاطره‌اش را اینطور تمام می‌کند که آنجا دست سرمربی برای جایگزین کردن بازیکن باز بود. پاس مثل ملوان نبود که در خط حمله‌اش یک جلال رافخایی را داشته باشد! با این وضعیت اگر روزی رافخایی بگوید حالم خوش نیست، سرمربی چه‌کار می‌تواند بکند؟ همه اینها در آخر باعث شد که دلش راضی نشود رافخایی را به فولاد بدهد.

از خرید آب معدنی تا هماهنگی برنامه‌های اردو
اینطور که این روزها در تمرینات ملوان دیده می‌شود، فعالیت‌ها و مسوولیت‌هایی که فیروز کریمی به دوش گرفته، تنها به وضعیت بازیکنان محدود نمی‌شود. تقریباً می‌توان گفت او بعد از حضور در انزلی از خرید آب معدنی برای تیم تا هماهنگی‌ کارهای مربوط به اردوهای تیم را زیر نظر گرفته و مسوولیت همه اینها را پذیرفته است. همین موضوع باعث شده که در هیاهوی ضعف مدیریتی ملوان، کادرفنی مثل سابق در انتظار طی شدن پروسه‌های اداری معمول نماند و کارها با سرعت بیشتری طی شود. ضمن اینکه این موضوع دقیقاً همان چیزی است که فیروز کریمی دوست دارد. او معمولاً علاقه‌مند است که زمام تمام امور تیمی را که در آن مدیریت می‌کند به دست بگیرد.

وقتی سرمربی ضعف محجوب را جبران کرده
این دقیقاً همان حلقه گمشده ملوان بود. از زاویه دیگر اگر نگاه کنیم این تیم هم دقیقاً همان جایی بود که فیروز می‌خواست. حالا درست مثل دو قطعه پازل در هم چفت شده‌اند. او در واقع ضعف بزرگ مدیریتی باشگاه را جبران کرده. ضعفی که حتی صدای اعتراض رییس هیأت فوتبال گیلان را هم در آورده بود. در جلسه‌ای که سیروس محجوب با رییس هیأت فوتبال گیلان داشته، او بابت اینکه هنوز مدیرعاملی برای این باشگاه معرفی نشده، ابراز ناراحتی کرده بود و این را از ضعف‌های محجوب دانست. حالا اما فیروز کریمی با دردست گرفتن مدیریت تمام امور مربوط به تیم، گویا هم جای سرمربی ایستاده و هم جای خالی مدیرعامل را پر کرده است.

ایران ورزشی / یونس قدردان