یادداشت روز | جولان فوتبال قطر جدی است / بیدار شویم!

قهرمان شدن قطر در مسابقات اخیر جام خلیج فارس آن هم در خاک عربستان یک هشدار جدی برای فوتبال ایران است. تیم تحت هدایت کارلوس کروش در مرحله گروهی جام ملت‌های آسیا 2015 با قطر، امارات و بحرین همگروه است و با اینکه امارات و بحرین هم به ریتم پیشرفت سال‌های اخیر خود استمرار بخشیده‌اند، این قطر است که یک پیشرفت ضربتی داشته و به طور انفجاری به سمت جلو پریده است. دلیل آن هم واضح است و آن، به خدمت گرفتن همزمان 6 بازیکن دورگه جدید است. بهتر بگوییم قطر در یک حرکت ضربتی 6 فوتبالیست خارجی را که حاضر به خریداری شدن و توپ زدن زیر پرچم کشوری دیگر بوده‌اند، با پرداخت پول خریداری و آنها را ضمیمه ترکیب خود کرده است. اگر در سال‌های اخیر سباستین سوریا اروگوئه‌ای نماد بزرگ به کارگیری خارجی‌ها در تیم ملی قطر و به واقع تنها خارجی حاضر در آرایش ثابت قطر بود، حالا او شرکای جدید زیادی پیدا کرده و در ترکیب قطر باید بسیار جست‌وجو کنید تا بازیکنان بومی آنها را بیابید! میزان توانایی برخاسته از الحاق این بازیکنان به ترکیب قطر و مقدار خوشبینی حاصله به حدی می‌رسد که سرمربی‌شان – جمیل بالمادی – حتی صحبت از قهرمان این کشور در رقابت‌های قریب‌الوقوع جام ملت‌های آسیا می‌کند و چون با جامی کاملا غیرقابل پیش‌بینی روبه‌رو هستیم و استرالیای میزبان لغزش‌هایی در کارش دارد و قطر چندی پیش در مسابقه‌ای دوستانه کانگوروها را هم برد، قهرمان شدن قطر غیرممکن نیست اما همین نکته که بعد از تحولات اخیر قطر فقط یک شرکت‌کننده صرف در رقابت‌های گروه سوم جام ملت‌های آسیا نیست و به چیزهایی بسیار بیشتر از حتی صعود از این گروه می‌اندیشد، نشانگر روشن و مستقیم مشکلاتی است که انتظار تیم ایران را در آوردگاه استرالیا می‌کشد. تاکید کروش مبنی بر اینکه قطر و امارات در ماه‌های اخیر 13، 14 بازی تدارکاتی داشته‌اند البته با اغراق‌گویی‌های همیشگی سرمربی پرتغالی تیم ملی ایران همراه است و اگر دیدارهای جام خلیج‌فارس را نادیده بگیریم، هیچ یک از این دو کشور بیشتر از 5 بازی دوستانه از شهریور به بعد نداشته‌اند اما همان دیدارهایی که در جام خلیج فارس برگزار کرده‌اند، به سبب رسمی بودن بهترین وسیله آماده‌سازی‌شان بوده و اثر سازنده آن از بازی‌های تدارکاتی آنان فزون‌تر برآورد شده است.
قطر و کارهایی که در سال جاری انجام داده و سیما و کارآیی فعلی این تیم را شکل می‌دهد، نشانه‌ای از فضای جدید فوتبال آسیا است. فضایی که ما بر اثر آن تا رده 56 در جدول فیفا تنزل کرده و دیگر در بین آسیایی‌ها اول نیستیم و ژاپن دوباره این عنوان را از ما گرفته و فاصله استرالیا، کره جنوبی، ازبک‌ها و البته قطر هم با ما کمتر از گذشته شده است. در فصل رو به پایان پاییز، ایران دو بازی تمرینی در اردوی تمرینی‌اش در لیسبون پرتغال و یک مسابقه دوستانه با کره جنوبی در تهران برگزار کرده اما به نظر می‌رسد این کافی نیست و باید هر چه زودتر بیدار شد و جدیت بیشتری را به خرج داد. کروش اواخر هفته پیش خبر بدی داد و گفت اگر او و دستیارانش برای دید زدن رقبای ایران در جام ملت‌های آسیا به جام خلیج فارس نرفته‌اند، به این سبب بوده که فدراسیون پول سفر آنها به عربستان را تامین نکرده است! در حالی که وزارت ورزش خبر از درآمدهای بزرگ بین‌المللی فوتبال می‌دهد، ما نیز مثل شما سردرنمی‌آوریم چطور پول‌ها به قدری کم آمده و کفگیرها به ته دیگ خورده که حتی پول سفر مربیان تیم ملی به عربستان جور نشده اما این را می‌دانیم که اگر قطر جدی انگاشته نشود و بازی حساب‌شده و تلاش گروهی امارات و بحرین را معمولی بشمریم، شاید به رغم تمامی مهارت‌های فنی – حرفه‌ای کروش در کارش و استادی او در ارائه بازی‌های بسته منجر به کسب نتیجه دست از پا درازتر و سریع‌تر از تصور از استرالیا برگردیم و در آن صورت جز افسوس بابت توجه نکردن به هشدارها و زنگ خطرهای اخیر چیز دیگری در د‌ل‌ها و اذهان باقی نخواهد ماند. برای فوتبال ایران که سال‌ها است در پی پیدا کردن یک قهرمانی «گم شده» در فوتبال قاره است، این غفلت بزرگ و توجه نکردن به بیداری و هزینه کردن رقبایش مضرترین رویداد است و ضررسازتر از آن ایجاد اجباری این باور کاذب در اذهان ورزشدوستان است که توان ذاتی ما برای غلبه بر تدارک بیشتر و بهتر رقبا کفایت می‌کند اما آیا واقعا می‌کند؟!

ایران ورزشی / وصال روحانی