تاریخچه باشگاه راه آهن

به گزارش گروه ورزشی باشگاه خبرنگاران، شهرت باشگاه راه آهن در ورزش بیش از نتایج کسب شده به خاطر تربیت و پرورش بازیکنان مستعد است که در پنج دهه گذشته در این باشگاه صورت گرفته است. تولد باشگاه راه آهن در ورزش ایران به سال 1316 برمی گردد که اولین تیمهای ورزشی راه آهن تشکیل شد. تاریخچه باشگاه و تیم فوتبال راه آهن به دو دوره مجزا تقسیم می شود: *عصر تکوین و انحلال دوره اول مربوط به قبل از جنگ جهانی دوم است که تیم راه اهن در 3 دوره مسابقات قهرمانی باشگاههای تهران شرکت کرد. این تیم پس از آن که در سال 1316 تشکیل شد، اولین بار در مسابقات قهرمانی باشگاههای تهران در سال 1318 شرکت کرد. فصل 19-1318 باشگاههای تهران از روز 13 دی 1318 آغاز شد و راه اهن در اولین بازی رسمی تاریخ خود مقابل تیم بازرگانی قرار گرفت و با نتیجه 11- صفر این تیم را شکست داد.در سال 1319 راه اهن برای دومین بار در مسابقات قهرمانی تهران حضور یافت و سومین و آخرین سال حضور این تیم در فصل 1320 بود.   وقوع جنگ جهانی دوم باعث تعطیلی فعالیتهای ورزشی و از جمله  باشگاه نوپای راه آهن شد. در سالهای دهه 30 فعالیت این باشگاه فقط منحصر به ورزش کارگری بود.از اوایل دهه30 ، باشگاه فعالیتهای  خود را  در زمینه فوتبال بصورت جدی تر از قبل آغاز کرد . دوره تکوین فوتبال راه آهن در سالهای ابتدای دهه 30  بود که تیمی با نام "پیروز" در زمین های خاکی اطراف ایستگاه راه آهن تمرین می کرد و بازیکنان آن را فرزندان کارکنان راه آهن تشکیل می دادند. فعالیت این تیم از سال 1333 با حضور رسول مددنوعی که از تبریز آمده بود ، جدی تر شد و بازیکنان دیگری نیز به این تیم پیوستند که در بین آنها علی جباری سرشناس تر از بقیه بود. این گروه را باید آغازگر عصر جدید فوتبال راه آهن در تاریخ ورزش این باشگاه شناخت که در سال 1336  در میان تیمهای سرشناس موفق به صعود از دسته دوم به دسته اول شدند. اما قانون تازه فدراسیون فوتبال مبنی بر ممنوعیت حضور باشگاههای اختصاصی(وابسته به سازمانهای دولتی) در مسابقات باشگاههای تهران باعث شد تا تیم یکپارچه و منسجم لوکوموتیورانان از هم پاشیده شود و بازیکنان آن نیز راهی تیمهای دیگر شوند.
*عصر تولد دوباره فعالیت راه اهن در دور دوم تاریخ خود از اوایل دهه چهل آغاز می شود. در سال1341  مقررات تازه ای وضع شد که  باشگاههای اختصاصی  با نام جدید ودریافت پروانه عمومی  می توانستند در مسابقات باشگاههای تهران شرکت کنند. روی همین اصل باشگاههایی مثل پاس و عقاب تاسیس شده و پا به عرصه مسابقات گذاشتند. اما  راه آهن باید دوباره از دسته دوم شروع می کرد و در مسابقات دسته دوم تهران در سال 1344 حضور یافت. در فینال دسته دوم که روز 9 مهر 44 برگزار شد ، راه آهن با دو گل نایب روئین دل و محمد اسحاق زاده   مقابل شهربانی به برتری 2-1 رسید وضمن قهرمانی به دسته اول صعود کرد.در اولین حضور در دسته اول تهران به مقام هشتم رسید و یک سال بعد در رتبه پنجم قرار گرفت.در مسابقات باشگاههای تهران سال 48، راه آهن در مرحله یک چهارم نهایی پس از دو بار تساوی مقابل شهربانی ، به حکم سکه حذف شد! *عصر صعود و سقوط دهه پنجاه آغاز یک دوران جدید در تاریخ فوتبال راه آهن بود. با راه اندازی لیگ تخت جمشید، راه آهن یکی از تیمهای تهرانی بود که در این لیگ پذیرفته شد. تیم لوکوموتیو رانان در اولین تجربه حضور در لیگ به بهترین مقام خود در تاریخ لیگ دست یافت و هفتم شد. پس از کسب مقام نهمی فصل 53 ، در فصل 54  راه آهن با قرار گرفتن در رتبه پانزدهم به دسته دوم سقوط کرد، اما با اقتدار و کسب مقام قهرمانی لیگ دسته دوم مجددا به لیگ تخت جمشید بازگشت. در همین سال و در اولین دوره جام حذفی کشور ، راه آهن شگفتی ساز شد و به عنوان یک تیم دسته دومی تا مرحله یک چهارم نهایی پیش رفت که در آنجا مغلوب پاس شد. در فصل 56 ، راه آهن ضعیف ترین حضور خود را در لیگ تجربه کرد و از 30 بازی فقط 11 امتیاز گرفت و به عنوان آخرین تیم جدول دوباره به دسته دوم سقوط کرد. راه آهن درلیگ  دسته دوم  سال 57 پیشتاز بود که مسابقات به دلیل وقوع انقلاب اسلامی تعطیل شد.
*عصر گربه سیاه پس از پیروزی انقلاب اسلامی، در اولین دوره مسابقات رسمی  که با نام جام شهید اسپندی برگزار شد مقامی کسب نکرد. در سال 59 و در مسابقات انتخابی باشگاههای تهران، راه آهن بامربیگری ناصر ابراهیمی  موفق به صعود به دسته اول شد. نکته جالب این بود که در بین 112 تیم حاضر در این مسابقات ، راه آهن تنها تیمی بود که در 7 بازی گلی دریافت نکرد. در بهمن ماه همان سال  و در مسابقات جام حذفی تهران ، راه آهن هر دو تیم استقلال و پرسپولیس را از گردونه مسابقات خارج کرد و لقب گربه سیاه را تماشاگران دریافت کرد! موفقیتهای گربه سیاه در سالهای اوایل دهه 60 ادامه یافت و در باشگاههای تهران به مقام پنجم دست یافت که بهترین مقام این تیم در دهه شصت بود. یک سال بعد علیرغم کسب مقام نهمی باشگاههای تهران ، در جام حذفی به فینال راه یافت و جالب اینکه بازهم در این راه استقلال را قربانی کرد، اگرچه در فینال مغلوب پرسپولیس شد.
*عصر نزول از سال 1363 دوران نزول تدریجی راه آهن آغاز می شود، بطوری که قبل از تعطیلی مسابقات در این سال ، فقط یک امتیاز از 6 بازی کسب کرده بود و در رتبه هجدهم قرار داشت. راه آهن در سالهای نیمه دوم دهه شصت یک تیم متوسط بود و بهترین نتیجه این تیم مقام هفتمی سال 67 بود. در سال 69 با قرار گرفتن در رتبه هفدهم به دسته دوم  باشگاههای تهران سقوط کرد و دو فصل را در دسته پایین تر گذراند. جالب اینکه در همین سالی که سقوط کرد در جام حذفی کشور تا مرحله یک چهارم نهایی پیش رفت ، اگرچه در نهایت مغلوب پاس شد. در سال 72 با خرید امتیاز تیم بنیاد شهید دوباره به دسته اول بازگشت و در سال 73 نایب قهرمان تهران شد و یکی از نمایندگان تهران در لیگ مناطق شد.
*عصر پر فراز و نشیب راه آهن از سال 74 تا 83 به مدت ده فصل را در لیگ دسته دوم آزادگان سپری کرد. در فصل 74 با موفقیت در مسابقات زیرگروه مناطق به دسته دوم لیگ آزادگان راه یافت و در اولین فصل حضورشان در کنار تیمهایی مثل ذوب آهن ، نفت آبادان ، شاهین بوشهر و پارس خودرو نتایج قابل قبولی گرفتند. در فصل 76 تا آستانه صعود پیش رفت ، اما در مرحله نهایی موفق به قرار گرفتن در جمع چهار تیم نشد. در این سالها راه آهن با مربیان مختلفی صعود به لیگ دسته اول ( و بعدها لیگ برتر) را امتحان کرد ، اما سال به سال نتایج ناامیدکننده تر بود. در فصل 83 لیگ آزادگان و با حضور فیروز کریمی ، راه اهن با اقتدار به مرحله نهایی مسابقات راه یافت و پس از تیم قندی یزد به عنوان دومین تیم به لیگ برتر صعود کرد تا پس از 27 سال دوباره در جمع بزرگان فوتبال ایران قرار گیرد.
*عصر بازگشت باشکوه راه آهن در اولین فصل حضور در لیگ برتر در رتبه سیزدهم قرار گرفت که مقام خوبی برای یک تیم تازه وارد بود. اما دومین فصل حضور در لیگ برتر ناامیدکننده بود، بطوری که این تیم تمام فصل را در قعر جدول به سر برد و در نهایت به مسابقات پلی اف سقوط کرد. با پیروزی مقابل شهرداری بندرعباس، در فینال پلی اف مقابل دیگر تیم لیگ برتری، فولاد، قرار گرفت و در یک ماراتن 120 دقیقه ای  به پیروزی رسید و در لیگ برتر ماندنی شد. در سومین فصل حضور در لیگ برتر در فصل 87-86 در رتبه یازدهم قرار گرفت که بهترین مقام این تیم در لیگ برتر بود. راهیابی به مرحله یک چهارم نهایی جام حذفی، پیروزیهای متوالی در لیگ برتر و چند پیروزی باارزش خارج از خانه از جمله موفقیتهای راه اهن در این فصل بود. تیم راه آهن در فصل 88-87 در رتبه یازدهم، در فصل 89-88 در رتبه چهاردهم، در فصل 90-89 در رتبه پانزدهم و در فصل 91-90 در رتبه یازدهم قرار گرفت.
*عرضه در بورس باشگاه راه‌آهن به عنوان اولین باشگاه ورزشی در ایران در تاریخ ۵ خرداد ۱۳۹۰ در بورس ایران با قیمت ۵ میلیارد و ۹۰۰ میلیون تومان عرضه شد اما فروش آن با شکست روبه‌رو شد. در پی فروش نرفتن باشگاه راه‌آهن هیأت واگذاری و شرکت خصوصی‌سازی ایران در جلسه شنبه ۱۱ تیر خود قیمت واگذاری نخستین باشگاه فوتبال کشور برای خصوصی‌سازی را به قیمت 4/1 میلیارد تومان کاهش داد. شرکت هواپیمایی فراز قشم برای خرید آن پیش قدم شد و در سال 1391 مالکیت آن را به عهده گرفت.
*افتخارات فوتبال راه آهن: •  قهرمان لیگ دسته دوم 1355 •  نایب قهرمان لیگ دسته اول 1383 •  قهرمان دسته دوم تهران  1344 •  فینالیست جام حذفی تهران 1361 •  قهرمان جام اتحادیه 1381 •  مقام چهارم جام اتحادیه 1380 •  مقام چهارم جام دوستی تهران1351 •   قهرمان فوتسال جام رمضان1378 •  مقام سوم فوتسال جام رمضان1375 •  نایب قهرمان جام حذفی 1388 انتهای پیام/