۵ دلیل برای درخشش بوسنی در جام جهانی

به گزارش خبرگزاری فارس، بوسنی و هرزگوین برای نخستین بار از زمان استقلال خود در دهه 90 میلادی موفق شده راهی رقابت‌های جام جهانی شود. بسیاری بر این باور هستند که پسرانی از شبه جزیره بالکان باید از حضور در این تورنمنت خوشحال باشند زیرا آنها در چند تورنمنت پیش از آن با فاصله‌ای اندک موفق به حضور در جام جهانی نشدند.

دو شکست مقابل پرتغال در پلی آف جام جهانی و جام ملت‌های اروپا موجب شد تیم ملی این کشور کوچک نتواند به این دیدارها راه یابد اما بدون شک دراگون‌ها افکار بزرگی در ذهن خود داشتند.

«ما به عنوان توریست و یا اینکه بخواهیم چیزی یاد بگیریم راهی برزیل نمی‌شویم. می‌خواهیم موفق باشیم و راهی مرحله بعد شویم.» این حرف‌های سافت سوسیچ، سرمربی تیم ملی فوتبال بوسنی است.

از آنجایی که بازیکنان تیم ملی بوسنی در کشورشان بسیار محبوب هستند و مانند دیپلمات‌ها و قهرمان‌ها با آنها رفتار می‌شود، بدون شک آنها می‌خواهند در نخستین حضورشان در جام جهانی عملکردی مثبت از خود به جا بگذارند. خط دفاعی آنها بسیار خوب و کیفیت خط حمله این تیم هم عالی ارزیابی شده، دراگون‌ها هم شانس‌هایی برای خودشان دست و پا خواهند کرد.

5. خط دفاعی فوق العاده

بوسنی در گروه F جام جهانی با تیم‌های آرژانتین، ایران و نیجریه قرار گرفته است. خط حمله آرژانتین یکی از بهترین‌ها در دنیا است که همین موضوع آنها را به یکی از شانس‌های قهرمانی در جام بدل کرده است.

پیشتر خط دفاعی بوسنی به عنوان یکی از نقاط ضعف آنها بود که تیم‌های حریف از این راه به سادگی می‌توانستند به آنها ضربه بزنند. سمت چپ خط دفاعی جایی بود که بوسنی هیچ بازیکنی برای قرار دادن در آن نداشت و به شکل متناوب از هافبک‌هایی چون سجاد سلیهوویچ و سناد لولیچ در این پست استفاده می‌کرد. آنجا بود که سئاد کولاسیناچ که در زمان جنگ به همراه والدینش به آلمان مهاجرت کرده بود اعلام کرد می‌تواند در تیم ملی بوسنی به میدان برود تا سرانجام دردسرهای سافت سوسیچ به پایان برسد. به علاوه ارمین بیکاکچیچ و امیر اسپاهیچ هم زوج قابل اتکایی در خط دفاعی ایجاد کرده‌اند. مقابله با مهاجمان آرژانتین که بازیکنانی مانند لیونل مسی، سرجیو آگوئرو و گونزالو هیگواین را در اختیار دارد کاری بسیار سخت است اما خط دفاع بوسنی در مقدماتی جام جهانی در 10 دیدار تنها 6 گل خورده است.

4. کمربند میانی با کیفیت

بوسنی در سال‌های اخیر به دنبال کشف بازیکنان جدید بوده است. زمانی که میروسلاو بلازویچ در ابتدای مسابقه‌های جام جهانی 2010 هدایت بوسنی را به دست گرفت، این تیم در فقر بازیکن با استعداد به سر می‌برد اما به تدریج بازیکنانی از سراسر دنیا به تیم ملی بوسنی آمدند. یکی از آنها آسمیر بگوویچ، دروازه‌بان کنونی استوک سیتی انگلیس بود که از تیم ملی کانادا بود.

بازیکنانی مانند ادین ژکو (منچسترسیتی)، میرالم پیانیچ (رم)، وداد ایبیشویچ (اشتوتگارت) و سناد لولیچ (لاتزیو) به همراه ژزدان میسیموویچ (گوانچژو) کهنه کار در کنار یکدیگر خط میانی با کیفیتی را تشکیل داده‌اند.

بیشتر این بازیکنان در طول رقابت‌های مقدماتی جام جهانی در کنار هم بازی کرده‌اند تا همکاری‌شان با هم قوام بیشتری بگیرد. آنها در تیم‌های مطرح اروپایی بازی می‌کنند که این موضوع به آنها کمک کرده تا بالاترین میانگین گلزنی در بین تیم‌های اروپایی در دیدارهای مقدماتی را داشته باشد.

3. تجربه

با توجه به اینکه بوسنی چند بازیکن جدید به ترکیب خود اضافه کرده، سافت سوسیچ اما از برخی بازیکنان ثابت در برخی از پست‌های تیمش استفاده می‌کند. بوسنی در رقابت‌های مقدماتی راهیابی به جام جهانی 2010 آفریقای جنوبی در گروه خود پس از اسپانیا دوم شد تا در پلی آف با پرتغال دیدار کند. آنها در پلی آف یورو 2012 باز هم به پرتغال باختند اما چیزی که اهمیت داشت تجربه اندوزی مداوم آنها بود.

بازیکنان کهنه کاری مانند امیر اسپاهیچ 33، ژزدان میسیموویچ 31، سجاد سلیهوویچ 30 و منصور موژا 30 کسانی هستند که بیشترین سن و سال در ترکیب تیم سوسیچ را دارند. آنها علاوه بر داشتن تجربه، بازیکنانی هستند که قدرت رهبری بالایی هم دارند.

ژکو، ایبیشویچ، اسپاهیچ، میسیموویچ، ایبریچیچ، لوچیچ، مدونیانین، سلیهوویچ، بگوویچ و حتا پیانیچ جوان روی هم رفته 487 بازی برای بوسنی انجام داده‌اند. درست است که این میزان تجربه ممکن است نتیجه‌‌ای در بر نداشته باشد اما نشان از آن دارد که بوسنی تیمی نوپا و کم تجربه نیست.

2. داستان سیندرلایی راهیابی به برزیل

وقتی بوسنی موفق شد پس از جنگ‌های خونین دهه 90 میلادی به جام جهانی راه پیدا کند به نظر می‌رسد فوتبال توانسته زخم‌های این کشور را تا حدودی التیام بخشد. بسیاری از هواداران پس از صعود این تیم در دیدار مقابل لیتوانی در سارایوو به استقبال آنها رفتند و فریاد می‌زدند شما موجب غرور کشور هستید. بازیکنان این تیم هم در حالی که در بالکنی مقابل هواداران ایستاده بودند همین شعار را رو به مردم سر داده بودند.

همه کشورها در جام جهانی داستان‌های مختص به خود را دارند اما برای بوسنی، حضور در مسابقه‌های مقدماتی چیزی بیش از حضور در یک جام جهانی بود. برای مردمی که دیوانه‌وار فوتبال را دوست دارند این یک فرصت است که بتوانند در این تورنمنت بزرگ خودی نشان دهند.

بازیکنان تیم ملی بوسنی از دستاورد خود به شکل کامل آگاه هستند. آنها می‌خواهند روحیه خوبی در این تورنمنت داشته باشند. آنها دوست دارند به تاریخ‌سازی خود ادامه دهند.

1. قدرت خط آتش

در دیدارهای مقدماتی راهیابی به جام جهانی 2014 برزیل، بوسنی موفق شد 30 گل وارد دروازه حریفان کند. این رکورد موجب شد آنها در میان چهار تیمی که بیشترین گل زده دارند قرار گیرند اما تفاضل گل آنها کمتر از تیم‌هایی چون هلند، انگلیس و آلمان بود.

در میان این دستاورد، فلسفه سافت سوسیچ قرار دارد که میل به بازی‌های تهاجمی است. با توجه به پیشرفت قابل ملاحظه خط دفاعی بوسنی داشته و تنها 6 گل در دیدارهای مقدماتی خورده اما در هر حال خط آتش این تیم به نوعی می‌توانست جور همه چیز را بکشد.

سوسیچ تیمش را با سیستم 2-4-4 به میدان می‌فرستند که در آن ادین ژکو (منچسترسیتی) و وداد ایبیشویچ (اشتوتگارت) زوج خط حمله را تشکیل می‌دهند. آنها در دور مقدماتی روی هم رفته 18 گل زدند که بهترین آمار در اروپا است. ژکو هم تنها یک گل با گل‌های رابین فان پرسی (11) که موفق شد عنوان آقای گلی را از آن خود کند فاصله داشت.

خط میانی که پشت سر خط حمله قرار می‌گیرد نیز بازیکنان گلزنی دارد، در این پست سناد لولیچ (لاتزیو) و میرالم پیانیج (رم) قرار می‌گیرند که می‌توانند بیشترین استفاده از فرصت‌هایشان را داشته باشند. باید صبر کرد و دید خط حمله بوسنی در جام جهانی چه خواهد کرد.

انتهای پیام/د