تظاهرکننده گان مخالف با جام جهانی به ریو رسیدند: "دولت برزیل در حق مردم خیانت می کند"

به گزارش متافوتبال، در کنفرانسی که روز دوشنبه غرق در تدابیر شدید امنیتی در کوپاکابانا برگزار شده بود، وزیر فرهنگ برزیل، مارتا سوپلیسی، یک سخنرانی ایراد نمود.

گزارش لیام تومی از ریودوژانیرو

وی در این کنفرانس خطاب به خبرنگاران و صاحب منصبان فیفا گفت: "جام جهانی فرصتی است تا تصویری ورای رقص سامبا از برزیل ارائه دهیم."

آن چه او در حین این سخنرانی پرطمطراق نمی دانست، این بود که در فاصله ای کمتر از 200 یارد آن طرف تر، کارکنان وزارتخانه ی او دقیقاً به همین کار مشغول بودند.

تظاهرات با گروه اندکی پرچم به دست همراه با بلندگو خارج از سنگربندی های پلیس برزیل شروع شد و با حضور هزاران نفر خاتمه یافت. کارگران در این تظاهرات به سرود خوانی و ابراز مخالفت پرداختند، آن ها یکی از شلوغ ترین خیابان های ریو دوژانیرو منتهی به پرطرفدارترین سواحل برزیل را بند آوردند.

کارگران وزارت فرهنگ برزیل با اعتصاب در تمام موزه های کشور، از جمله موزه ی تاریخ ملی، موزه ی ملی هنرهای زیبا و کتابخانه ی ملی، از تاریخ 12 می دست به کار مبارزه اند – اما حرکت اعتراضی آن ها در اتحاد با بخش های آموزش و بهداشت، توان مضاعفی به مشت اعتراضی آن ها بخشیده است.

مطالبات کارگران عبارت است از دستمزد پایین و شرایط کاری نازل، همراه با فقدان سرمایه گذاری عمومی. گفتنی است مجموع این قبیل سرمایه گذاری ها که مستقیماً برای تأمین رفاه مردمی صورت می گیرد 0.6 درصد تمام بودجه ی فدرال است.

مسئله بر سر فوتبال نیست، اما زمانی که دولت برزیل برای میزبانی این رقابت ها 8.5 میلیارد دلار خرج می کند، مسئله به نحو تردیدناپذیری برپاشنه ی فوتبال می چرخد.

من در کنار ازدحام تظاهرکنندگان، با لیا جوردائو دیدار می کنم. او دسته ای اعلامیه به زبان انگلیسی و پرتغالی که در آن به دقت مطالبات کارگران مطرح شده به من می دهد. به رغم خطرات احتمالی، این دختر نام خود را به من می گوید و بی هیچ محافظه کاری ای با من از اعتراضات حرف می زند، و در اکثر دقایق مکالمه ی ما، لحنش غرورآمیز توأم با خشم است.

وی به تأکید می گوید: "دولت برزیل به مردم خیانت می کند. ما در ازای کار خود پول زیادی درنمی آوریم و این تنها راهی است که می توانیم ارزش کار خود را نشان دهیم."

"دولت دستمزد ناکافی به ما می دهد چرا که به مسئله ی فرهنگ اهمیتی نمی دهد و هیچ امیدی به پیشرفت نیست. اگر کارم را ترک کنم و ادامه تحصیل بدهم و دکترا بگیرم، شاید شغل بهتری پیدا کنم، اما دستمزد من فرقی نخواهد کرد. دقیقاً به همین خاطر افراد زیادی را در این دپارتمان و دپارتمان های دیگر از دست داده ایم."

اما این مسئله ای تازه نیست. کارگران این بخش در سال های 2005، 2007 و 2011 نیز دست به اعتراضاتی مشابه زده اند. هر بار دولت برزیل به موافقت نامه ای جدید رضایت می دهد، و آن طور که جوردائو ادعا می کند، هر بار خودشان زیر این موافقت نامه ها می زنند.

در این بحبوحه که جام جهانی به موضوع روز تبدیل شده، دولت دیلما روسف (رئیس جمهور برزیل) با مشکلات متعدد دست و پنجه نرم می کند. هفته ی گذشته، دولت او تهدید کرد که از کارگران شکایت می کند و سوپلیسی تأکید کرد که بازدیدکننده گان از جام جهانی هنوز می توانند از 3000 موزه ای که تحت کنترل فدرال نیست، دیدن کنند.

در حقیقت، روسف با مشکل بزرگترین مواجه است. یک مؤسسه ی تحقیقاتی (MDA) بعد از انجام یک نظرسنجی نشان داد که محبوبیت این خانم به 47% کاهش یافته است، و با کارزارهای انتخاباتی ای که از اکتبر شروع می شوند، وی نمی تواند آن طور که سال گذشته با تظاهرکننده گان برزیلی در جام کنفدراسیون ها برخورد کرد، تا کند.

جوردائو در پایان مکالمه گفت:

"ما دشمن فوتبال نیستیم. از یاد نبریم برگزاری جام جهانی هزینه های گزاف می برد، در شرایطی که ما از ابتدایی ترین ها محروم هستیم."

برگردان از آرش گنجی