دوئل آندو- عمر، کلید بازی ایران - امارات؟ / سامورایی علیه سرخپوست

عمر عبدالرحمان را می‌توان ستاره جام ملت‌های 2015 تا اینجای کار معرفی کرد. هافبکی توانمند که پای چپ هنرمندی دارد. تسلطش روی توپ به قدری بالا است که یک یا دو بازیکن نمی‌توانند توپ را از چنگ او دربیاورند. امارات را فرماندهی می‌کند بخصوص خط آتشش را. بی‌دلیل نبود که روی پوسترهای جام ملت‌ها، عکسی هم از عمر عبدالرحمان اماراتی به چشم می‌خورد. هافبک 23 ساله‌ای که در ترکیب امارات همه کار می‌کند. پاس می‌دهد، شوت می‌زند، حفظ توپ می‌کند و وظیفه یک بازیساز را به بهترین شکل ممکن انجام می‌دهد.
 امارات با عبدالرحمان، تیمی است هماهنگ. او رهبر ارکستری است که مهدی علی در اختیار دارد. عمر در جام ملت‌ها خودش را به‌عنوان یکی از پدیده‌ها و استعدادهای فوتبال آسیا نشان داده است. هافبک باشگاه العین که در المپیک لندن هم درخشان ظاهر شده، عنوان بهترین بازیکن تورنمنت خلیج فارس را هم در کارنامه‌اش می‌بیند. همین افتخارات باعث شده تا باشگاه‌های بزرگ اروپایی برای جذبش اقدام کنند و البته سر و دست بشکنند.
چند ماه پیش دیلی میل نوشت که باشگاه آرسنال علاقه‌مند به جذب عمر است. پیش از این هم روزنامه‌ اسپورت کاتالونیا از علاقه آبی‌اناری‌ها برای جذب مهاجم العین امارات خبر داده بود. به نوشته دیلی‌میل به غیر از بارسلونا و آرسنال باشگاه‌های اروپایی دیگری از جمله منچسترسیتی، بوروسیا دورتموند، شالکه، هامبورگ و مالاگا هم از مشتریان این مهاجم اماراتی به شمار می‌آیند.
وقتی به توانایی‌های عمر عبدالرحمان ایمان می‌آوریم که دیگو مارادونا به تعریف و تمجید از او می‌پردازد. دن دیگو که خود زمانی فرمانده خط میانی تیم ملی آرژانتین بود بارها به ستایش از این هافبک اماراتی پرداخت و پیش‌بینی کرد که در آینده‌ای نزدیک، عمر به تیمی بزرگ در فوتبال اروپا بپیوندد. درخشش عمر و هنر پای چپ او باعث شده تا لقب مسی امارات را به او بدهند. این لقب برازنده‌اش است و عجین با نوع فوتبالش. خودش در مورد این لقب می‌گوید: «این لقب برای من اهمیتی ندارد. برای من قهرمانی در جام با تیم ملی امارات از همه چیز مهم‌تر است.»
اگر حتی بازی فوق‌العاده درخشان او مقابل قطر در بازی اول را کنار بگذاریم تنها و تنها پاس فوق‌العاده تماشایی او در ثانیه ۳۰ بازی با بحرین یکی از بهترین پاس گل‌های تاریخ جام ملت‌ها است، بدون هیچ شک و تردیدی. حالا او به ایران رسیده و باید رودرروی هافبک‌های تیم ملی قرار بگیرد.
عمر هافبک تهاجمی است، پس می‌توانیم مقابله او را با جواد نکونام شاهد باشیم. تجربه اما نشان داده، کروش وظیفه مهار بازیکنان کلیدی حریف در خط هافبک را به کاپیتان نمی‌دهد. نکو بیشتر تیم را رهبری می‌کند و وظیفه‌اش دریافت توپ از خط دفاع و انتقالش به بازیکنان خط میانی است. جنگندگی و مهار را هرگز از نکو ندیده‌ایم. پس او نمی‌تواند ماموری باشد برای مهار و از کار انداختن بازیکن کلیدی تیم ملی امارات.
کروش چه کسی را انتخاب می‌کند. او به واسطه حضور ماهانه‌اش در امارات، عمر عبدالرحمان را خیلی خوب می‌شناسد. کروش می‌داند که اگر او مهار شود، قدرت هجومی امارات از بین می‌رود. عمر مامور اتصال خط دفاع و هافبک‌های دفاعی به خط حمله است. کروش اگر هافبکی را مامور مهار عمر کند می‌تواند به گل نخوردن و بسته ماندن قفل دروازه تیم ملی امیدوار باشد.
آندو اما بهترین گزینه برای از کار انداختن عمر عبدالرحمان است. هافبکی جنگنده و فیزیکی در میانه میدان که یارگیری را خوب بلد است. می‌داند که اگر مامور مهار کسی شود اجازه نمی‌دهد حتی یک توپ نصیب آن بازیکن شود. آندو بزن بهادری است برای خودش. می‌تواند بازیساز اماراتی را مهار کند. البته به دو شرط. آماده باشد و البته مکان بازی‌اش در زمین کمی تغییر کند.
آندو مدت‌هاست که یکی از بازوهای جواد نکونام است. بازوی سمت راست او در روش 3-3-4 یا 1-5-4. عمر عبدالرحمان هافبک بازیساز امارات است در روش 1-3-2-4. او یکی از آن 3 بازیکن خط تهاجمی تیم ملی امارات است. بازیکنی که پشت تک مهاجم بازی می‌کند و وظیفه‌اش ایجاد موقعیت برای احمد خلیل در نوک و علی مبخوت در کناره‌هاست. با توجه به جایگاه عمر در ترکیب امارات، او مقابل نکونام قرار می‌گیرد. پس خواه ناخواه باید منتظر تقابل این دو با هم باشیم اما اگر کروش یک تغییر سیستم کوچک بدهد و آندو را کنار نکو به‌عنوان دو هافبک دفاعی ایران بازی بدهد، آن‌وقت آندو رخ به رخ عمر خواهد شد. نتیجه اینکه اجازه نخواهد داد او حتی نفس بکشد و این برای امارات می‌تواند سمی کشنده باشد.
دوئل آندو- عمر یک دوئل دیدنی خواهد بود. تیموریان نشان داده که برنده این دوئل‌ها، اگر اتفاق خاصی رخ ندهد خودش است. تکل زیبای او مقابل قطر و توپ گیری او را از یاد نمی‌بریم. مقابل امارات هم می‌توانیم شاهد درخشش آندو باشیم. درخششی توام با مهار مسی اماراتی‌ها. آندو می‌تواند، پس امیدواریم.

امیر اسدی / ایران ورزشی