بعد از 50 روز مبارزه با دشمنان فرضی و واقعی تحقق می‌یابد: مهم‌ترین مسابقه امسال قلعه‌نویی

برای امیر قلعه‌نویی که در 50 روز اخیر با انواع ایده‌ها و افکار کلنجار رفته و با انواع دشمنان فرضی و حقیقی پنجه در پنجه انداخته، بازی فردای استقلال با سپاهان مهم‌ترین مسابقه و حاوی ده‌ها معنای ویژه است. طی این مدت ژنرال آبی‌ها درگیر چند جنگ پنهانی اما حقیقی بود. یکی رویارویی خاموش با کسانی که برخلاف گذشته او را تنها منجی استقلال در روزهای سخت نمی‌شناسند و با دیدن لغزش‌های دو سال اخیر آبی‌های تحت هدایت وی، او را جور دیگری توصیف می‌کنند. دیگری ستیز غیرمستقیم با ملی‌پوشان باشگاه که قلعه‌نویی دوست دارد ابتدا شاگردان مطیع او باشند اما به نظر می‌رسد که افتخار ملی‌پوش شدن آنها را بیشتر به سمت کارلوس کروش کشانده است. سوم ستیز با کسانی که هنوز به اعتقاد ژنرال خارجی‌پرست‌اند و وسیله ابقای کروش را در تیم ملی به رغم شکست این تیم در جام ملت‌های آسیا فراهم آورده‌اند و چهارم رویارویی با افرادی که از جنس فوتبال نیستند و به اعتقاد قلعه‌نویی با مداخله‌های قانونی و غیرقانونی در این رشته، فوتبال را به شکل و روال فعلی‌اش درآورده‌اند.
با این اوصاف بدیهی است که به رغم تعطیلی 50 روزه لیگ قلعه‌نویی بسیار سریع و بدون مقدمه به زمان دیدار با سپاهان رسیده باشد. مسابقه‌ای که می‌تواند مهم‌ترین بازی این فصل آبی‌ها هم لقب گیرد. دیداری که اگر استقلال آن را فتح کند فاصله کلان (5 امتیازی) تیمش با صدرنشینان (نفت و سپاهان) را کاهش خواهد داد. با مساوی امیدی کم و بیش به روزهای سخت‌تر بعدی خواهد بست و در صورت شکست در چاله‌ای غیرقابل پر کردن خواهد افتاد.
اگر قلعه‌نویی در سال‌های اخیر دغدغه داشتن همزمان 6، 7 نماینده را در اردوهای ملی داشت و بعد از هر اردو و مسابقه جنازه آنها را پس می‌گرفت، این بار وضع برعکس شده و او 5 ملی‌پوش خود را بعد از اتمام سفر اخیر تیم ملی به آوردگاه آسیایی استرالیا در حالی تحویل گرفته است که آنها – به جز حیدری – فقط تماشاگر رقابت‌ها بودند و به بازی گرفته نشدند و حتی حیدری نیز به دلیل مصدومیت کهنه‌اش در دیدارها و دقایق اندکی به بازی گرفته شد و عملا به زیر سایه وریا غفوری رفت که در جام ملت‌های آسیا انتخاب اول کروش برای پست پیستون راست بود. هاشم بیک‌زاده با سلامتی نسبی به استرالیا رفت اما آنجا دستش وبال گردنش شد و از فهرست نهایی بیرونش گذاشتند و فروزان و ابراهیمی و صادقی شانزدهمین جام ملت‌ها را فقط تماشا کردند. شاید ژنرال برای اولین بار آرزو می‌کرد که این نفرات در استرالیا بازی می‌کردند و حتی مصدوم می‌شدند زیرا بیماری روحی و سرخوردگی ناشی از نیمکت‌نشینی در تیم ملی عارضه بسیار سخت‌‌تری از مصدومیت‌های جسمانی است و بعید می‌نماید که این امر و روحیات منفی برخاسته از آن بر بازی‌های استقلال در بازگشایی لیگ و منجمله مسابقه با سپاهان به نحوی از انحا اثر نگذارد.
در نبود ملی‌پوشان، استقلال اردوها و تمرینات نصف و نیمه‌ای در کیش و تهران داشت و هر چند ژنرال و دستیارانش از این اردوها تعریف کرده‌اند اما بعید است که واقعا اینگونه بوده باشد. شاید بازگشت عنایتی که باید سر پیری دوباره گلزن اول آبی‌ها شود و وحید طالب‌لو موجب شادی آنها شده باشد اما زمان و تغییرات اجباری ناشی از آن چیزی نیست که با سلاح خاطره‌های خوش قابل درمان باشد و چه بسیار رجعت‌هایی از این دست که ثمر مورد نظر را نداده‌اند.
مجموعه این مسائل ژنرال را در شرایط نامشخص و مبهم به میدان مسابقه با سپاهان می‌فرستد. سپاهانی که چون فقط یک ملی‌پوش فعال (غفوری) داشته تکلیفش با خودش مشخص است و از جنگ‌های داخلی و خارجی مبرا بوده و طی این مدت تمرینات مفید و موثری داشته است. حسین فرکی آرزو داشت در مقطعی که لیگ را برای کمک به تیم ملی تعطیل کردند دست به این کار نمی‌زدند زیرا سپاهان تازه روی دور افتاده بود و امتیازات متعددی می‌اندوخت و با نفت تهران در صدر جدول هم امتیاز شده بود اما این تعطیلی 50 روزه شاید تیمش را از آن حال و هوا خارج کرده باشد و اصولا بعد از هر تعطیلی طولانی‌مدت از این دست دو سه هفته زمان می‌برد تا تیم‌ها به شرایط قبلی‌شان برگردند و بعضی‌ها هرگز به آن نقطه برنمی‌گردند.
قلعه‌نویی حالا که مطمئن شده حداقل تا سال 2018 سرمربی تیم ملی نخواهد شد و کروش در این تیم ماندنی شده است، لابد این را هم می‌داند که در صورت قهرمان نشدن استقلال در فصل جاری لیگ به احتمال قوی برکنار خواهد شد و شانس علیرضا منصوریان برای اینکه جای او را بگیرد، کم نیست. بازی فردا با سپاهان به عنوان شروع‌کننده موجی که باید از این واقعه ممانعت کند، از اهمیت بسزایی برخوردار است. آیا ژنرال که تا همین سه چهار روز پیش مشغول تنظیم بیانیه‌ای بلندبالا برای جوابگویی به اظهارات نه چندان صحیح اخیر کارلوس کروش پیرامون خود و نقش‌اش در تضعیف تیم ملی – به زعم این مربی پرتغالی – بود، برای چنین کورس و موج مهلکی آمادگی لازم را دارد؟

وصال روحانی / ایران ورزشی