سرالکس فرگوسن می‌گوید معیار او برای بیان این ادعا که در من‌یونایتد تحت هدایت او تنها چهار بازیکن طراز اول وجود داشته، خلاقیت بازیکنانی بوده است که پیروزی را برای این تیم به ارمغان می‌‌آوردند و اینکه از ادعای او سوءبرداشت شده است.
فرگوسن 73 ساله که به خاطر ادعای اخیر خود در کتاب جدیدش - جایی که گفته اریک کانتونا، رایان گیگز، پل اسکولز و کریستیانو رونالدو تنها بازیکنان طراز اول تیم وی بوده‌اند - به شدت مورد انتقاد واقع شده است، درگفت‌و‌گو با سایت SiriusXM FC اظهار داشت: خب چیزی که رسانه‌ها می‌گویند بازتاب درستی از آنچه من گفته‌ام نیست. اگر به دوران مربیگری 27 ساله من در منچستریونایتد نگاه کنید، می‌بینید که من بازیکان فوق‌العاده‌ای داشته‌ام، بازیکنانی عالی و من هرگز نگفتم که آن بازیکنان بزرگ نبوده‌اند. همه آنها فوق‌العاده بودند. با این حال به نظر من که نظر کارشناسانه بود، بعضی بازیکنان هستند که در جریان بازی تفاوت‌ها را ایجاد می‌کنند و این همان معیاری است که بر اساس آن قضاوت می‌کنم.
فرگوسن ادامه داد: سال 1993 اریک کانتونا زمانی که به منچستریونایتد آمد، تأثیرگذار بود. پل اسکولز و رایان گیگز هم 20 سال در لیگ برتر بازی کردند و آنها هم تأثیرگذار بودند. البته عملکردهای کریستیانو رونالدو را هم که یک بازیکن طراز اول است را همه می‌شناسند. او و لیونل مسی و دو بازیکن طراز اول حال حاضر دنیا هستند. به همین دلیل من هرگز نگفتم که یکی از بازیکنانم بی‌فایده بوده‌اند. من گفتم که همه آنها بازیکنان بزرگی بودند و مهمتر از آن اینکه آن چهار بازیکنی که گفتم به تنهایی قهرمان نمی‌شدند، بلکه این تیم بود که جام‌ها را می‌برد.
سرمربی اسکاتلندی پیشین شیاطین سرخ تأکید کرد: حقیقتی که درباره رویکرد من نسبت به بازیکنان وجود دارد و از کودکی‌ام هم این‌گونه بوده است، این است که همیشه جذب بازیکنان هجومی، مهاجمان نوک، بال‌ها و بازیکنان خلاق می‌شدم و به همین دلیل در کتابم بر اهمیت بازیکنان خلاق تأکید کرده‌ام. اگر به فهرست برندگان توپ طلا در 50 سال اخیر نگاه کنید، می‌بینید که تنها دو بازیکن دفاعی آن را برده‌اند که البته به نظر من این هم جای سؤال دارد، چون مطمئن نیستم که فرانتس بکن باوئر بازیکن دفاعی بوده باشد و به عقیده من او بیشتر یک بازیکن خلاق بود. آن بازیکن دیگر هم فابیو کاناوارو در سال 2006 بود.
فرگس در پایان تأکید کرد: بنابراین فکر می‌کنم وقتی حرف از بازیکنان بزرگ به میان می‌آید، معمولاً درباره بازیکنان خلاقی است که باعث رقم خوردن پیروزی‌های یک تیم می‌شوند و به همین دلیل هم بود که من آن چهار بازیکن را طراز اول معرفی کردم، اما این موضوع نباید نوعی انتقاد از سایر بازیکنانم تلقی شود، چون آنها را هم نمی‌توان زیر سؤال برد و همگی بازیکنان فوق‌العاده‌ای بودند.
