رنج فوتبال / خاویر ماسکرانو برخلاف همه فوتبالیست‌ها از فوتبال لذت نمی‌برد

به گزارش متافوتبال و به نقل از روزنامه بهار، خاویر ماسکرانو در میان ستارگان بارسلونا چهره‌ای محبوب به‌حساب نمی‌آید، پیراهن‌های با شماره او زیاد بین هواداران مشتری ندارند و کمتر بازی بازیکنانی با مشخصات ماسکرانو چشم‌نواز از کار در‌می‌آید، اما بازیکنانی با خصوصیات او قطعه بسیار مهمى در پازل تاکتیکى و تدافعى تیم‌هایی مثل بارسلونا و آرژانتین هستند. آندرس اینیستا، رافینیا، آلکانتارا، سرخى روبرتو، لیونل مسى، آردا توران و آلکس ویدال بازیکنان مصدوم یا محروم بارسلونا درحال‌حاضر هستند که لوییز انریکه آن‌ها را حداقل برای چند هفته آینده دراختیارندارد. به‌همین دلیل ثبات مورد نیاز در بارسلونا دیده نمى شود و این تیم به‌خصوص در خط دفاعى آسیب‌پذیر به‌نظر مى رسد. کافی است به آمار کاتالان‌ها در خط دفاعی نگاهی بیندازید. آن‌ها در 17بازى فصل جارى تنها در چهار بازى موفق به بسته نگه داشتن دروازه خود شده‌اند و در هر بازی لیگ حدود 2/1 گل خورده مقابل آمار دفاعی‌شان ثبت شده است که براى تیمى مدعى نظیر بارسلونا چندان آمارى خوشایند محسوب نمى‌شود. خاویر ماسکرانو یکى از بازیکنانى است که نبودش در خط دفاع به‌قیمت کاهش ثبات در عملکرد دفاعى بارسلونا بوده است، درحقیقت این ستاره آرژانتینى در دوران فوتبالى خود تنها 15بازى را به‌دلیل مصدومیت از دست داده که با توجه به سن و سال او آمارى فوق‌العاده به‌نظر مى رسد. با وجود این به‌نظر مى‌رسد ماسکرانو چندان لذتى از بازى فوتبال نمى‌برد. «من از فوتبال رنج مى برم و این بازى براى من لذت‌بخش نیست. من بازیکنى نیستم که به فوتبال به‌عنوان یک سرگرمى نگاه کنم، نود دقیقه حضور در میدان همانند رنجى بزرگ براى من است، چون دراین زمان باید به‌طور کامل تمرکز کنم و مجاز به مرتکب شدن اشتباهى نیستم. البته علاوه بر تمرکز بر کار خود باید بر عملکرد هم‌تیمى‌هاى خود نیز تمرکز داشته باشم. فکر مى‌کنم بازیکنانى با کاراکترهایى نظیر من نمى‌توانند از فوتبال هرگز لذت برند.» ماسکرانو با تغییر پست بازى خود از هافبک دفاعى به دفاع میانى، نقشى تعیین‌کننده در موفقیت‌هاى پنج سال اخیر بارسلونا داشته است، البته این اواخر وى توانسته بعد از مصدومیت اینیستا و خداحافظی ژاوی از بارسا،‌ بار دیگر به پست مورد علاقه‌اش در میانه میدان بازگردد؛ پستی که دور بودن ماسکرانو در بارسلونا از آن، هافبک آرژانتینی را در تابستان به فکر جدایی از بارسلونا انداخته بود، اما درنهایت با جلسه‌ای که انریکه با بازیکن آرژانتینی‌اش برگزار کرد، مجاب شد در تیم بماند. ماسکرانو دراین زمینه مدعى شده بود: «اگر من در بارسلونا به پست دفاع میانى منتقل نمى‌شدم، امکان داشت در فهرست مازاد تیم قرار گیرم. من در اوایل حضور در بارسلونا متوجه شدم بازى در پست هافبک میانى این تیم غیرممکن است. من قرار گرفتن در پست هافبک میانى را پاداشى براى خود مى‌دانم.»
ماسکرانو، قربانی فوتبال
مى‌توان مدعى شد ماسکرانو بدون حاشیه‌سازى خود را قربانى تیمش کرده است. با وجود سرخیو بوکتس وى شانسى براى حضور در مرکز میدان ندارد، اما با انتقال به خط دفاعى خود را دراین اواخر به بازیکنی تاثیرگذار و غیرقابل چشم‌پوشى در ترکیب بارسلونا بدل کرده است. در حالى که بازیکنانى نظیر مسى، سوارز و نیمار در خط حمله با حرکات اعجاب‌انگیز خود به جذابیت بارسلونا افزوده‌اند، اما ماسکرانو با عملکردى قابل‌قبول و مسئولیت‌پذیر در خط دفاعى، همواره در تلاش براى حفظ ساختار دفاعى تیم بوده است. اینکه عملکرد ماسکرانو چندان مورد توجه قرار نمى‌گیرد، براى وى چندان اهمیتی ندارد. وى دراین‌باره مى گوید: «در حقیقت من از شرایطى که فوتبال براى من به وجود آورده عصبانى هستم. من از مشهور شدن چندان راضى نیستم، حتى اگر تنها بخشى از یک تیم موفق باشم. از اینکه نمى‌توانم به‌راحتى با فرزندانم بیرون روم، لذت نمى‌برم و همچنین از اینکه مجبورم بیشتر در خانه بمانم بسیار ناراضى هستم.» ماسکرانو بیش از چهره شدن در مطبوعات بر مسائل مهم‌ترى در فوتبال متمرکز شده است؛ موضوعى که در فوتبال امروزى به‌ندرت به چشم مى‌خورد و بازیکنان در جذابیت‌ رسانه‌ها و حواشی گوناگون غرق می‌شوند. ماسکرانو همچنین کتابى با عنوان «برای رهبری» منتشر کرده است؛ کتابی که لیونل مسی مقدمه‌ای برای آن نوشته است؛ مقدمه‌ای که این‌طور شروع می‌شود: «ماسکرانو روزهای خاص خودش را دارد، بعضی وقت‌ها مشتاق جوک گفتن و صحبت کردن با دیگران است و بعضی اوقات نیز روزهای دیوانه‌واری را سپری می‌کند. دراین مواقع بهتر است با او صحبت نکنید. هیچ بازیکنی وقتی او را دراین شرایط می‌بیند، جرئت و شهامت صحبت کردن با او را ندارد.» او با بازیکنان فوتبال مدرن فاصله زیادى دارد.» ماسکرانو خود درباره این موضوع مى‌گوید: «درواقع من از هیچ مد خاصى پیروى نمىکنم. تنها به خود فوتبال علاقه‌مند هستم و حواشى آن چندان براى من توجیه‌برانگیز نیست.» این ستاره آرژانتینى که تنها به‌دنبال فوتبال بوده و همواره با تلاش و تعصب خاصى براى تیم خود به میدان مى‌رود، مطرح شدن خود در فوتبال را مدیون رافائل بنیتز، سرمربى خود در لیورپول مى داند بعد از اینکه وى در وستهام دوران بسیار سختى را تجربه کرده بود: «من شرایط خود را مدیون بنیتز هستم، وى تاثیر بسیار زیادى در دوران فوتبال من داشته است.» در ادامه فصل وظیفه سنگینى برعهده ماسکرانو قرار دارد و لوییز انریکه نیز در تاکتیک‌هاى دفاعى خود حساب ویژه‌اى بر این ستاره آرژانتینى باز کرده است، چون وى با تمرکز، تعصب و غیرتى که از خود در زمین نشان مى‌دهد، یکى از قابل اعتمادترین بازیکنان بارسلونا به‌حساب می‌آید؛ به‌خصوص این روزها که کاتالان‌ها مسی را در ترکیبشان ندارند.