تحلیل روز | مأموریت کارلتو، قهرمانی در اروپا

به گزارش متافوتبال و به نقل از روزنامه بهار، کارلو آنچلوتی هنگامی که هدایت چلسی را به‌عنوان اولین ایستگاه مربیگری خود در خارج از ایتالیا ‌پذیرفت، در یکی از اولین کنفرانس‌های مطبوعاتی خود مدعی شد: «من برای عادت کردن به شرایط جدید زمان زیادی ندارم، اما در اطراف آپارتمان خود رستورانی فوق‌العاده پیدا کرده‌ام و این اولین قدمی بوده که از وقتی به اینجا آمده‌ام، برداشته‌ام.» اما دومین قدمی که وی با شروع کار خود در خارج از سری آ برداشته، کسب پیروزی و به دست آوردن عناوین قهرمانی در کشورهای مختلف بوده است، قدمی که او را به سرمربی موفقی در دنیای فوتبال بدل کرده و برای او برند مشهور «کارلتو» را به ارمغان آورده است. 
آنچلوتی هنگامی که پنجاه سال داشت برای اولین‌بار فوتبال ایتالیا را ترک کرد تا ادامه مربیگری خود را در فوتبال انگلیس و باشگاه چلسی دنبال کند. البته آنچلوتی در آن زمان با حضور موفقیت‌آمیز در یوونتوس بین سال‌های 1999 تا 2001 و همچنین کسب دو عنوان قهرمانی در لیگ قهرمانان و یک عنوان قهرمانی در سری آ سرمربی پرطرفداری محسوب می‌شد که تیم‌های مطرح زیادی در اروپا به‌دنبال جذب وی بودند. وی توانست با حضور در لندن آبی‌پوشان این شهر را برای اولین‌بار در تاریخ باشگاه به یک دوبل قهرمانی در رقابت‌های لیگ برتر جزیره و FA Cup برساند. بعد از آن پاری‌سن ژرمن را به قهرمانی در لیگ فرانسه رساند و سپس با قبول هدایت رئال‌مادرید عنوان دسیما (دهمین قهرمانی در لیگ قهرمانان اروپا) و همچنین یک قهرمانی در رقابت هایCopa del Rey را برای این تیم به ارمغان آورد. آنچلوتی درمجموع موفق به کسب شانزده عنوان قهرمانی مختلف در سمت مربیگری شده و به‌عنوان بازیکن نیز وی در تیم‌های رم و میلان چهارده قهرمانی متفاوت را تجربه کرده است. آنچلوتی در دوران حضور خود در تیم رویایی میلان اواخر دهه هشتاد میلادی یکی از ستون‌های اصلی محسوب می‌شد که موفق به کسب دو عنوان قهرمانی در لیگ قهرمانان اروپا شد. آریگو ساچی سرمربی آن زمان میلان آنچلوتی را با وجود بزرگانی همچون گلیت، ریکارد، بارسی، فن باستن و مالدینی، مهم‌ترین بازیکن تیم خود ارزیابی کرد، چون از نظر این سرمربی بزرگ ایتالیایی وی تفکری متفاوت از فوتبال نسبت به سایر بازیکن تیم داشته است. ساچی برای توصیف توانایی‌های آنچلوتی در فوتبال از لغت ایتالیاییIntelligenza Tattics (هوش تاکتیکی) استفاده کرده که به‌خوبی قابلیت‌های وی را در امر مربیگری بیان می‌کند. کارلو آنچلوتی به‌عنوان کارگردان تیم در جلوی خط دفاعی فهم بی‌نظیری از فوتبال داشت که این موضوع در دوران مربیگری هم به مزیتی بزرگ برای وی تبدیل شده است. آریگو ساچی در میلان و نیلس لیدهولم و اسون گوران اریکسون در رم به‌عنوان سرمربی نقشی بزرگ در شکل‌گیری تفکر و ایده‌های مربیگری کارلو آنچلوتی داشته‌اند. وی در لیگ به‌صورت کلاسیک دفاعی سری آ تیم‌هایی از لحاظ هجومی قدرتمندی را روانه این رقابت‌ها می‌ساخت و با افکار تهاجمی خود، از کاتاناچیوی ایتالیایی فاصله گرفت تا فوتبالی اقتدارگرایانه و جذاب را با تیم‌های خود به معرض نمایش گذارد. آنچلوتی همچنین همواره استعدادهای خارق العاده در فوتبال را مورد تمجید خود قرار داده و سعی در طراحی سیستمی برای تیم خود داشته که بازیکنان بااستعداد و فردگرایی نظیر کریس رونالدو و زلاتان ابراهیموویچ نیز با بازی در آن با مشکلی روبه‌رو نشوند، او همانند یوپ هاینکس سرمربی مصلحت‌گرا و از نظر تاکتیکی فرصت‌طلبی محسوب می‌شود که حتی حاضر است برای بازدهی بیشتر ستاره‌های تیم، در سیستم و فلسفه فوتبالی خود تغییراتی ایجاد کند و درحقیقت تعصب تاکتیکی برخلاف گواردیولا در افکار او هرگز جایی نداشته است. آرامش و رفتار دوستانه از دیگر صفات بارز این سرمربی ایتالیایی محسوب می‌شود، به‌طوری‌که در چهل سال حضور وی در فوتبال حرفه‌ای، کسی با وی به مشکلی برخورد نکرده است. شاید کسی بهتر از تونی کروس ملی پوش آلمانی باشگاه رئال‌مادرید که از سابقه همکاری یک‌ساله با وی دراین باشگاه برخوردار است، کارلو آنچلوتی را توصیف نکرده باشد، وی دراین زمینه در گفت‌وگویی با روزنامه آلمانیZeit مدعی شده: 
«آنچلوتی به بهترین نحو ممکن می‌تواند شرایط رسیدن به موفقیت را چه از لحاظ تاکتیکی و چه انسانی مهیا کند، هنگامی که وی مادرید را ترک کرد همه ناراحت بودند، حتی بازیکنانی که به‌دلیل حضور وی نیمکت‌نشین شده بودند، دلیلی برای انتقاد از وی نداشتند. در باشگاه هرگز کسی علیه او حرفی به میان نیاورد که این از نظر من فوق‌العاده بود.»
این موضوع می‌تواند به‌تنهایی دلیل محکمی باشد که چرا بایرن‌مونیخ می‌تواند با آنچلوتی همکاری مثبت و موفقیت‌آمیزی داشته باشد. در مونیخ همه به‌خوبی می‌دانند که بعد از جدایی«پپ اول» نباید در جست‌وجوی«پپ دومی» باشند، چون چنین مربی بزرگی، دیگر وجود ندارد. آنچلوتی سرمربی بزرگ دیگری با ویژگی‌های مخصوص به خود است که برای او روابط نزدیک با بازیکنان در درجه اول اهمیت قرار دارد، در غیراین صورت سیستم مورد نظر او بازدهی لازم را نخواهد داشت. پول نیز چندان در انتخاب تیم برای آنچلوتی نقشی بازی نمی‌کند، چون وی پیش‌ازاین اعلام کرده که به‌اندازه کافی دراین مدت درآمد داشته و تنها به فوتبال و مربیگری در آن را برای لذت‌بردن نگاه می‌کند. آنچلوتی شخصیتی بسیار محبوب محسوب می‌شود که به‌جز مونیخ می‌توانست هدایت هر یک از تیم‌های سابق خود از میلان گرفته تا رئال‌مادرید را عهده‌دار شود و هرگاه در یکی از باشگاه‌هایی که کارلتو پیش‌ازاین در آن‌ها حضور داشته، پست مربیگری تیمی خالی شود، از وی به سرعت به‌عنوان یکی از گزینه‌ای اصلی سرمربیگری یاد می‌شود. درواقع آنچلوتی در کار خود از اقتدار و نفوذی بی‌نظیر و آرامشی غیرقابل قیاس برخوردار است که وی را به انسانی منحصر به‌فرد بدل کرده‌اند. مشخصه‌هایی که امید به همکاری موفقیت‌آمیز با این سرمربی ایتالیایی را در پرافتخارترین باشگاه فوتبال آلمان افزایش می‌دهد.