ادعای جالب فراز کمالوند: شاید 20 سال بعد مربی آرسنال شوم

به گزارش متافوتبال و به نقل از روزنامه بهار، مردی که ساعت تحویل قلبش را می‌داند و پیش از 40سالگی به درجه‌ای از پختگی رسیده که حرف‌های نارس و ماسیده را تحویل ژورنال نمی‌دهد و روی تک‌تک جمله‌هایش تسلط دارد. فراز کمالوند حالا با گسترش به گذر از زمستان سرد تبریز و پس‌زدن سرمای استخوان‌سوز دامنه سهند می‌اندیشد. با سکاندار گسترش فولاد در نیمروز برفی آن‌سوی باغشمال همکلام شدیم و حرف‌های فراز را که فکر می‌کند برای رسیدن به خوشبختی در مخمل سبز، همه راه‌ها به جنگ ختم می‌شود، شنیدیم. 

هر وقت صدای تعطیلی لیگ به گوش می‌رسد، فریاد اعتراض فراز کمالوند بالاتر می‌رود! 
هیچ کجای دنیا، تیم‌ها در نیم‌فصل 5بار بدنسازی نمی‌کنند. تعطیلی‌های لیگ علاوه بر آنکه کیفیت بازی‌ها را پایین می‌آورد و سکوها را خالی‌تر می‌کند، یک خطر دیگر هم دارد. خطری که ویرانگر است. 
 چه خطری؟
مصدومیت‌های غیرمترقبه و عجیب. من در همان تعطیلی اول لیگ، هشدار پارگی رباط صلیبی بازیکنان را دادم و دیدید که در همین مدت چقدر رباط پاره شد. آمار رباط‌صلیبی‌های این فصل رکورد شکسته است، اما گوش کسی شنوا نیست. خب این‌ها ترکش‌های روح‌خراش وقفه‌های لیگ هستند و کسی هم نمی‌تواند منکر آن شود. درواقع چه بخواهیم و چه نخواهیم، این فوتبال تمام‌قد، تحت‌تاثیر تفکرات آقای کی‌روش است. برای کی‌روش هم شرایط تیم‌ها و مربیان لیگ چندان اهمیتی ندارد. این البته با اتفاقاتی که در میدان عمل می‌افتد منافات دارد و این همه پارادوکس از نگاه من حیرت‌آور است. 
پارادوکس چی؟
به‌هرحال آقای کی‌روش باید بپذیرد که لیگ خدمات ارزشمندی به تیم‌ملی عرضه کرده است. جوان‌هایی که در تیم‌ملی می‌درخشند و عصای دست کی روش می‌شوند، یکشبه پیدا نشده‌اند. این‌ها در کوره لیگ گداخته شدند تا در روزهای سخت پیش‌روی تیم‌ملی، پلن‌های کادر فنی ایران را اجرایی کنند. در چنین وضعیتی انتظار می‌رود کارلوس با لیگ و تیم‌های باشگاهی مهربان‌تر باشد و چراغ‌های رابطه روشن بماند. زنگ خانه‌ای که پلاک ندارد و صاحبش علائم حیاتی لیگ را می‌شناسد، اما جوری عمل می‌کند که انگار لیگ مهم نیست را چطور باید زد؟ امیدوارم منظورم را گرفته باشید. 
دلیل تنهایی غم‌انگیز سکوها و خالی‌بودن استادیوم‌ها را در چه چیزی می‌بینید؟
بله، وقتی بدن‌ها از فرم خارج شوند، بالطبع بازی‌های زیبا در دید تماشاگر قرار نمی‌گیرد. در چنین شرایطی معلوم است که مخاطب فوتبال ترجیح می‌دهد در خانه‌اش بنشیند و در اوج سرما به ورزشگاه نیاید. 
حتی اگر این ورزشگاه، یادگار باشد؟
حتی اگر یادگار باشد. متاسفانه مدت‌هاست که آن جوش و خروش روی سکوهای یادگار دیده نمی‌شود و هیجان حکم کیمیا را پیدا کرده است. این ناراحت‌کننده و غم‌انگیز است. یادتان باشد یادگار تا همین چند وقت پیش‌روی تمام ورزشگاه‌ها را کم می‌کرد. 
به نیمه پر لیگ هم باید نگاه کنیم. در کنار ضعف، نقاط قوتی هم هست بالاخره. فوتبال ما واقعا پوست انداخته و آن نمایش‌های یلخی گذشته کمتر ارائه می‌شود. قبول دارید؟
 قبول دارم. آقای تاج پس از حضور دررأس سازمان لیگ گام‌های بلندی برداشته که قابل کتمان نیست. یادتان هست در مقطعی حضور دروازه‌بانان خارجی در تیم‌های لیگ‌برتری ممنوع بود. حالا که این تصمیمات من درآوردی لغو شده، شاهد پیشرفت فوتبال هستیم و دروازه‌بان خارجی هم‌انگیزه داخلی‌ها را بالا می‌برد و هم سوپاپ اطمینان تیم‌ها می‌شود. این تازه یک موردش است. رو شدن جوان‌هایی که می‌توانند فوتبال ایران را سال‌ها بیمه کنند و به‌هم نخوردن روز و ساعت بازی‌ها، باوجود تمام مشکلات، بخشی از ثمرات برگزاری لیگ حرفه‌ای است. 
شما امسال با گسترش هفته‌به‌هفته جلوتر می‌روید. هدف گسترش فولاد دراین فصل چیست؟
خوشحالم که گسترش فولاد از نگاه تئوریسین‌ها شخصیت یک تیم مدعی و قدرتمند را پیدا کرده. باوجود بودجه محدود و مشخص باشگاه، در یارگیری موفق عمل کردیم و تیمی را بستیم که بدون حاشیه گام بردارد. من به مسئولان باشگاه قول داده‌ام جایگاه گسترش در جدول تک رقمی باشد و به عهدم وفا می‌کنم. اگر در نیم فصل سه بازیکن کارساز بگیریم، بسیاری از معادلات را به هم می‌ریزیم. 
با این نتایج، به کسب سهمیه هم امیدوارید؟
اگر سهمیه بگیریم که نور علی نور است. به‌هرحال باشگاه به من و بچه‌هایم اعتماد کرده و ما باید پاسخ این اعتماد را به بهترین شکل بدهیم. همین که امروز ورزشگاه اختصاصی گسترش پر می‌شود و تیم دوم آذربایجان هواداران خودش را دارد دلچسب است و پیشرفت در کار را نشان می‌دهد. 
وقتی تراکتور آن صلابت گذشته را ندارد و زیر دست گسترش قرار گرفته، چه سیگنالی به گوش‌ها می‌رسد آقای کمالوند؟
تراکتور با همه مشکلاتش این پتانسیل را دارد که در نیم فصل دوم برگردد و دوباره در قامت مدعی ظاهر شود. تراکتور شناسنامه فوتبال آذربایجان است و باید اقتدار داشته باشد. ما در تیم گسترش همیشه به چشم برادر بزرگ‌تر به‌این تیم نگاه کرده‌ایم. سیگنال‌ها ناامیدکننده است، اما هنوز برای بازگشت تراکتور دیر نشده است . 
هر وقت پوست موز زیر پای مربیان تراکتور می‌افتد و بحث جانشین در نیمکت تراکتورسازی می‌شود، بی‌اختیار نام فراز کمالوند در کوچه‌ها و خیابان‌های تبریز می‌پیچد!
تبریزی‌ها همیشه بیشترین حمایت را از من داشته‌اند. البته من هم تا روزی که در تراکتور بودم، دینم را به‌این تیم ادا کردم. هواداران تراکتور همیشه پشت‌سر من بودند و هنوز هم وقتی مرا می‌بینند از آن مقطع، به‌عنوان دورانی باشکوه یاد می‌کنند. راستش هنوز هم تراکتور را دوست دارم. هرچند تمام تمرکزم روی گسترش است و ترجیح می‌دهم یک فصل خوب را با این تیم سپری کنم. 
اینکه می‌گویند فراز کمالوند با هیچ بازیکنی تعارف ندارد و دیسیپلین را چاشنی کارش می‌کند چقدر صحت دارد؟
صد‌درصد. من همیشه گفتم حساب رفاقت از کار جداست. به‌خاطر همین گاهی بهترین و نامدارترین بازیکنان را به‌واسطه مشکلات فنی و هر مشکل دیگر به نیمکت پیچ و مهره می‌کنم. این البته به‌نفع بازیکن است و مسیر بازگشتش را هموار می‌کند. رک بگویم من با هیچ‌کس در کار شوخی ندارم. این را همه می‌دانند. 
پس از چند سال حضور در یادگار و باغشمال‌و گسترش یکجورهایی شهروند تبریز شدید!
اینجا راحتم و با حمایت مردمی که همیشه لطف داشتند کارم را پیش می‌برم. بعد هم همسرم تبریزی است هرگز احساس غریبگی نمی‌کنم و تبریز را جایی برای رسیدن آرامش می‌دانم. 
به‌این فکر کردید که فراز کمالوند، 20سال بعد کجاست و چه‌کار می‌کند؟
 عمر دست خداست. اگر زنده باشم به کشورم و به فوتبال که دوستش دارم بازهم خدمت می‌کنم. شاید 20 سال بعد روی نیمکت آرسنال باشم اصلا. من همیشه به قله‌ها فکر کردم و اهل فتح تپه‌های کم ارتفاع نیستم. 
راستی دلتان برای تحریریه‌های مه‌آلود و قلم زدن در ژورنال‌های باستانی تنگ نشده؟هنوز تحلیل‌های فنی شما در آن روزنامه ورزشی از حافظه تاریخی‌مان پاک نشده است. 
دلم تنگ شده، اما آن‌قدر درگیرم که حتی فرصت نمی‌کنم تیتر روزنامه‌ها را مرور کنم. آن مقطع یکی از خاطره‌انگیزترین دوران زندگی‌ام بود. روزنامه‌نگاران ورزشی آدم‌های شریفی هستند و بی‌چشمداشت برای سربلندی فوتبال قلم می‌زنند. 
 اگر حرفی نمانده مصاحبه را کات کنیم؟
دوست دارم از تیم خوب امید بگویم که پس از 40سال همه را امیدوار کرده، دلم گواهی می‌دهد ما این دوره با این بچه‌ها و این کادر سرد و گرم چشیده و این مدیریت موفق که در ذات آقای کاشانی است تابوشکنی می‌کنیم و رنگ المپیک را می‌بینیم. این تیم اگر حمایت شود به ریو می‌رسد و خوابی 40‌ساله را تعبیر خواهد کرد.