نگاه روز | چرايی پيروزی امارات بر ايران / پای «شبکه‌های اجتماعی» و «درآمدزایی» در میان است

به گزارش متافوتبال و به نقل از روزنامه شرق، میزبانی جام ملت‌های آسیا در سال٢٠١٩ به کشور امارات رسید تا آخرین روزنه امید برای فوتبال کشورمان هم از بین برود. درواقع اگر تا همین ظهر روز گذشته علی کفاشیان به گرفتن میزبانی جام ملت‌ها امید زیادی داشت ولی برگزاری نشست کمیته اجرایی کنفدراسیون فوتبال آسیا (AFC) در منامه بحرین، رای به امارات و خط‌کشیدن روی نام ایران داد. اینکه چرا با وجود ابراز امیدواری فراوان از سوی مسوولان فوتبال کشورمان، ایران میزبان جام ملت‌ها نشد دلایل ریز و درشتی دارد که در زیر سعی شده به برخی از آنها اشاره شود. 
مهم‌ترین دلیلی که باعث واگذاری رقابت به امارات شده، بحث «درآمدزایی» است. تبلیغات دور زمین، روی پیراهن و کلیپ‌های موردنظر AFC مساله‌ای است که تحقق آن در امارات راحت‌تر، از ایران به نظر می‌رسد. ممنوعیت‌های ویژه‌ای که فرهنگ کشورمان دارد، مسوولان AFC را راغب به انتخاب رقیب کرده است تا از این جام به‌نحو احسن درآمدزایی شود. این مشکل پیش‌تر در بحث شرکت هرمی «گلدکوییست»، که یکی از اسپانسرهای اصلی AFC بود پیش آمده بود؛ جایی که این تبلیغات به‌خاطر ممنوع‌بودن فعالیت این شرکت در ایران، جایی برای بروز خارجی نداشت و بازی‌هایی که در کشورمان برگزار می‌شد، بدون حضور رسمی این اسپانسر روی آنتن می‌رفت. 
مورد دیگری که موجب شد ایران در عرصه میزبانی به امارات ببازد، «شبکه‌های اجتماعی» است. AFC پیش‌تر به‌صورت کتبی از ایران خواسته بود درباره رفع این مشکل در زمان برگزاری جام ملت‌های آسیا توضیح دهد که طبیعی است با توجه به فضای موجود، پاسخ‌دادن به این خواسته چندان از روی اطمینان نخواهد بود. با‌این‌حال مهم‌ترین موضوعی که در بین شبکه‌های اجتماعی ایفای نقش می‌کند، فیلتربودن «یوتیوب» است. با توجه به بحث انتقال تصاویر بازی‌ها و مراسم برگزار‌شده در «یوتیوب»، ممنوعیت استفاده از این شبکه در ایران تاثیر بسزایی در رای نهایی کمیته اجرایی کنفدراسیون فوتبال آسیا داشته است. 
موضوع «انتقال پول» به ایران دیگر موردی بود که AFC را برآن داشت تا میزبانی را به ایران ندهد؛ درواقع تحریم‌های بین‌المللی اجازه نقل‌و‌انتقال راحت پول به کشورمان را نمی‌دهد و تیم‌های حاضر در این تورنمنت را با مشکل مواجه خواهد کرد. ایران حتی برای حضور در جام ملت‌های اخیر آسیا که در کشور استرالیا برگزار شد، با این مشکل به‌طور جدی مواجه بود و به‌صورت حواله از دوبی پول را به دست مسوولان تیم ملی در استرالیا می‌رساند. هرچند با توجه به مذاکرات هسته‌ای که در حال انجام است، می‌توان افق روشنی برای حل‌شدن این مشکل تا چهارسال آینده متصور بود ولی ترجیح AFC به ریسک‌نکردن در این مورد، باعث شده تا این نهاد به‌جای پذیرش «احتمال» به گزینه «قطعیت» رو کند. 
«حق پخش»؛ مورد تکراری و به‌ظاهر لاینحل فوتبال ایران هم در شکست‌خوردن در پروژه میزبانی جام ملت‌های آسیا بی‌تاثیر نبوده است. درواقع AFC برای واگذاری حق‌پخش این رقابت‌ها به کمپانی‌های مطرحی مثل «بی این اسپرتس» با چالش بسیار کمتری در مقایسه با صداوسیمای جمهوری‌اسلامی‌ایران مواجه است و پول بهتری هم می‌تواند به جیب بزند. این مورد می‌تواند در زیر‌مجموعه همان عنصر «درآمدزایی» قرار بگیرد که برگزاری بازی‌ها در امارات را راحت‌تر از برگزاری بازی‌ها در ایران می‌کند. 
البته بحث «ورود زنان به ورزشگاه» دیگر موردی است که باعث شده ایران رقابت را به امارات واگذار کند؛ بااین‌حال این موضوع چندان تاثیرگذار به نظر نمی‌رسد. با توجه به اینکه بسیاری از کشورهای مسلمان آسیا از شرایط ویژه‌ای برخوردارند، درک این موضوع از سوی مسوولان AFC ممکن بوده و رایزنی‌های اولیه توسط فدراسیون فوتبال هم انجام شده بود. پیش‌تر علی کفاشیان در مکاتبه با مسوولانAFC به آنها اطمینان‌خاطر داده بود که زنان خارجی مشکلی برای ورود به ورزشگاه نخواهند داشت. بااین‌حال این مشکل در کشور امارات به جدیتی که در ایران وجود دارد نیست و طبیعی است که وقتی پای انتخاب در میان باشد، گزینه‌ای که دردسر کمتری داشته باشد، شانس بیشتری دارد.