"کاتناچیو" هنوز هم در یوونتوس جواب می‌دهد

بر اساس آمار، خط دفاعی یوونتوس بهترین خط دفاعی در دنیا است.

یوونتوس در این فصل از رقابت‌های لیگ فوتبال ایتالیا با کسب 70 امتیاز از 30 دیدار در صدر جدول رده بندی قرار گرفته است و شانس نخست کسب قهرمانی به شمار می‌رود. این تیم در این تعداد دیدار، تنها 15 گل دریافت کرده است.

بیانکونری در مرحله گروهی لیگ قهرمانان اروپا نیز در 6 دیداری که انجام داد، چهار گل خورد. آنها در سه دیداری که در مرحله حذفی نیز انجام داده‌اند نیز فقط یک گل از بوروسیا دورتموند دریافت کردند.

در واقع یوونتوس در 144 مسابقه، 82 گل وارد دروازه‌اش شده است که این موضوع، میانگین گل‌های خورده آنها در هر دیدار را به عدد 0.57 رسانده است. تنها تیم اروپایی که کمتر از یوونتوس گل خورده، بایرن مونیخ با 76 گل خورده است اما باواریایی‌ها 14 بازی کمتر از یووه انجام داده‌اند. هیچ تیم دیگری در اروپا به رکورد یوونتوس نزدیک هم نشده است. در این مدت، پاری سن ژرمن 117 گل خورده، بارسلونا 121 گل، اتلتیکو مادرید 128، رئال مادرید 139، منچسترسیتی 134، منچستریونایتد 149 و آرسنال 159 گل خورده‌اند.

15 گل خورده یوونتوس در فصل جاری، خود نشان‌دهنده همه چیز است. این تیم در 25 دیدار اخیر خود در همه رقابت‌ها نیز تنها 15 گل خورده است. یک‌بار دیگر بایرن مونیخ با 21 گل خورده کمتر از آنها گل خورده که باز هم این رکورد باواریایی‌ها، در تعداد بازی‌های کمتری نسبت به یوونتوس به ثبت رسیده است. پاری سن ژرمن در 43 دیدار 30 خورده، چلسی در 40 بازی 26 گل، منچستریونایتد در 37 بازی 30 گل، آرسنال در 48 بازی 32 گل، منچسترسیتی در 53 بازی 34 گل، اتلتیکو مادرید در 38 بازی 25 گل و رئال مادرید در 40 بازی 27 گل دریافت کرده‌اند. البته بارسلونا 19 گل در لیگ اسپانیا خورده اما در مسابقه‌های کاپ، 11 گل وارد دروازه آنها شده است.

دلایل زیادی وجود دارد که یوونتوس بهترین خط دفاع بسیار قدرتمندی دارد. نکته اصلی این است که بازیکنان این خط دفاعی، سال‌های زیادی است که در کنار هم بازی می‌کنند. جان‌لوییجی بوفون و جورجیو کیه‌لینی نزدیک به یک دهه است که هم‌تیمی هستند. آندرا بارزالی هم از سال 2004 در کنار این دو در ترکیب تیم ملی فوتبال ایتالیا توپ زده است. لئوناردو بونوچی هم پنجمین فصل حضورش در تورین را پشت سر می‌گذارد. آنها در مجموع 300 بازی، 17 قهرمانی در لیگ ایتالیا و دو قهرمانی در جام جهانی را در کنار نام‌هایشان یدک می‌کشند.

در واقع خط دفاعی یوونتوس متشکل از بازیکنانی است که هر کدام به شکل انفرادی در سطح بسیار بالایی قرار دارند و اکنون در کنار هم قرار گرفته‌اند. این مساله موجب شده منسجم‌ترین و قابل اتکاترین خط دفاع را پدید آورند. بونوچی، بارزالی و کیه‌لینی بازیکنان بزرگی هستند. در این فصل، بارزالی پس از پشت سر گذاشتن آسیب دیدگی، نمایش‌های در خور اعتنا ارائه کرده است. به اینها باید استفن لیخت اشتاینر را هم که یکی از بهترین مدافعان کناری است را نیز اضافه کرد. پاتریس اورا فرانسوی هم که تابستان گذشته از منچستریونایتد به ترکیب بیانکونری اضافه شده است نیز با شرایط این تیم وفق پیدا کرده و عملکرد خوبی دارد. او تلاش می‌کند در ایتالیا هم به جام‌های مختلفی دست پیدا کند و توانسته تیم را در خط دفاعی از نظر ذهنی به سطح بالاتری ببرد. روی‌هم رفته و با توجه به حضور چنین بازیکنانی در خط دفاعی یوونتوس، شاید تنها تیمی که بتواند با قدرت، شخصیت و ذهنیت این مدافعان احساس هم‌سانی کند، خط دفاع اتلتیکو مادرید است.

دیگو سیمئونه، سرمربی اتلتیکو مادرید در این زمینه می‌گوید: «روشن است که یوونتوس بهترین خط دفاع را در اختیار دارد. تاریخ یووه همواره همین را می‌گوید. ساختار تیمی آنها همواره بر پایه خط دفاع محکم و قدرت این تیم در زدن ضدحمله‌های خطرناک روی دروازه حریفان بوده است. این تیم قدرت و سرعت زیادی در ضدحمله‌ها دارد که در لیگ قهرمانان اروپا به حریفی غیرقابل مهار بدل می‌شوند.»

حریف یوونتوس در مرحله یک چهارم نهایی لیگ قهرمانان اروپا، موناکو فرانسه است. تنها تیم‌هایی که در این فصل از رقابت‌های اروپایی نسبت به یوونتوس گل‌های کمتری دریافت کرده‌اند، بایرن مونیخ و اتلتیکو مادرید هستند. موناکو که پیشتر در لیگ قهرمانان اروپا رکورد 1400 دقیقه گل نخوردن را در کارنامه‌اش به ثبت رسانده، کاری سخت مقابل خط حمله یوونتوس دارد. همچنین خط حمله آنها نیز باید از سد خط دفاعی مستحکم یوونتوس برای باز کردن دروازه این تیم بگذرد.

موناکو چه از نظر گروهی و چه از نظر تاکتیکی در این فصل بسیار عالی ظاهر شده است. آنها ضدحمله‌های خطرناکی می‌زنند و انعطاف‌پذیری بالایی هم دارند. درست است که یوونتوس با یک گل که آن هم از روی نقطه پنالتی به ثمر رسید موفق به شکست موناکو شد اما این تیم بدون شک در دیدار برگشت و در زمین این تیم فرانسوی، کاری بسیار مشکل پیش‌رو دارد.

برخلاف بسیاری از تیم‌ها، یوونتوس از نظر تاکتیکی نیز انعطاف‌پذیری بالایی دارد. زمانی که آنتونیو کونته هدایت این تیم را به دست داشت، حدس زدن سیستمی که آنها با آن در میدان مسابقه قرار می‌گرفتند کار سختی نبود. کونته همیشه تیمش را با سیستم 2-5-3 روانه میدان می‌کرد اما اکنون، ماسیمیلیانو آلگری این تیم را با سیستم‌های 2-1-3-4 و همچنین 1-2-3-4 نیز به زمین مسابقه می‌فرستد. او در برخی از دیدارها نیز از سیستم 3-3-4 استفاده کرده است. این تیم با هر سیستمی که به میدان برود و هر برنامه‌ای در آن دیدار داشته باشد، خط دفاعی‌اش بدون هیچ مشکلی بهترین نمایش خود را ارائه می‌کند. زیر نظر این مربی، بیانکونری چه با سه مدافع و چه با چهار مدافع، عالی بازی می‌کند. توانایی تغییر دادن سیستم دفاعی حتی در جریان یک بازی به این تیم امتیازی داده که هر تیمی از آن بهره مند نیست.

بانوی پیر در حال پیش‌ رفتن برای کسب چهارمین اسکودتو طی چهار سال است. این تیم هیچ نقطه ضعفی ندارد. خط دفاعی تشکیل شده از کیه‌لینی، بارزالی و بونوچی هیچ جایی را برای مهاجمان حریف باقی نمی‌گذارد تا بتوانند به دروازه‌شان راهی پیدا کنند. اگر اورا نیز به این جمع اضافه شود، اوضاع بهتر هم می‌شود. او می‌تواند با استفاده از سرعت و سانترهایی که روی دروازه حریفان می‌فرستد، در نقش سازنده گل نیز ظاهر شود. مهاجمانی که اکنون در لیگ فوتبال ایتالیا توپ می‌زنند، خیلی سخت می‌توانند در مقابل این خط دفاعی تاب بیاورند.

نمی‌توان عملکرد عالی خط دفاعی یوونتوس را محدود به خط دفاعی این تیم دانست زیرا نمایش کل تیم در این موضوع دخیل است. یک خط دفاعی خوب، نشان‌دهنده این است که یک تیم از داشتن یک خط هافبک عالی هم سود می‌برد که دفاع را در بسیاری از مواقع پوشش می‌دهد. خط میانی یوونتوس نیز تشکیل شده از آرتورو ویدال، کلودیو مارکیسیو و پل پوگبا است که همه‌شان در طول بازی بین خط دفاع دروازه خودی و دروازه حریف در رفت و آمد هستند.

دیگر نقطه اتکای یوونتوس، جان‌لوییجی بوفون است. شاید این روزها که او پا به سن گذاشته، دلمان برای برخی از رفلکس‌ها و شیرجه‌هایش تنگ شده باشد اما او همچنان یکی از بهترین بازیکنانی است که می‌تواند یک مسابقه فوتبال را سازمان دهد. خیلی سخت است که او را از فاصله دور مغلوب کرد. در این فصل از رقابت‌ها، بوفون تنها دو گل از فاصله دور دریافت کرده که در شلوغی محوطه جریمه به ثمر رسیده است.

شاید تنها تیمی که یوونتوس در قرعه کشی مرحله حذفی لیگ قهرمانان اروپا دوست داشت با آن روبه‌رو نشود، بایرن مونیخ بود. بایرن همان تیمی بود که دو سال پیش در همین تورنمنت با نتیجه چهار بر صفر بیانکونری را شکست داده بود. قدرتی که باواریایی‌ها هم در خط دفاع و هم در خط حمله دارند چیزی نیست که بتوان به سادگی از کنارش گذشت. آنها تنها تیمی هستند که با کنترل کردن توپ و میدان، توانایی ضربه زدن به تیم حریف را دارند. میانگین در اختیار داشتن توپ توسط بایرن مونیخ در لیگ قهرمانان سال جاری 67 درصد بوده است.

البته بارسلونا که به حفظ توپ شهره است، در فصل‌های اخیر گل‌های زیادی دریافت کرده که آن هم به خاطر نداشتن خط دفاعی محکم بوده است. این تیم، درست همانند رئال مادرید در خط دفاعی کمی آسیب پذیر نشان می‌دهد. می‌توان این مساله را در تساوی دو بر دو بارسلونا مقابل سویا که این هفته برگزار شد نیز به وضوح مشاهده کرد.

در هر حال می‌توان به این نکته اشاره کرد یوونتوس نباید به میانگینی که بایرن مونیخ، بارسلونا و رئال مادرید از خود به جا گذاشته‌اند حسودی کند. آنها باید تعداد بازی‌های بیشتری نسبت به یووه انجام دهند و تصور می‌شود در هر حال، رکورد خوبی که یووه به جا گذاشته در تعداد بازی‌های مساوی، بسیار بهتر به نظر برسد.

اگر بخواهیم بر اساس آمار، فرم کنونی و تاریخ باشگاه حرف بزنیم، شاید بتوانیم بگوییم بایرن مونیخ و تا حدی هم اتلتیکو مادرید می‌توانند خودشان را به یوونتوس نزدیک کنند. آمار به هیچ وجه دروغ نمی‌گویند. با تماشای بازی یوونتوس و موناکو مشخص شد این تیم بهترین خط دفاعی را در اختیار دارد. این تیم با ادامه شرایط حال و حفظ فرم کنونی می‌تواند به فتح سه گانه فکر کند. ستون این تیم نیز خط دفاعش است.