نگاه روز | قلعه‌‍‌نويی استفعا نمي‌دهد چون مشاوران خوبی ندارد

به گزارش متافوتبال و به نقل از خبرورزشی، می‌گویند مشاور کسی است که دلش برای طرف بسوزد. می‌گویند مشاور خوب کسی است که از طرف تعریف و تمجید نکند و ایرادهایش را به او بگوید. مشاور و اطرافیان خوب باید چنین ویژگی‌هایی داشته باشند اما ایراد کار ما در ایران این است که اصولاً ما آدم‌های انتقادپذیری نیستیم.
ایرانی‌ها بیشتر به دنبال تأیید هستند. به فکر تمجید و تعریف هستند و اساساً با انتقاد میانه خوبی ندارند. ما حتی وقتی دست به کار اشتباهی می‌زنیم، برای آرام کردن خود به دنبال کسانی می‌گردیم که بگویند کارمان درست بوده و اشتباه نکردیم.
استقلال دقیقاً مصداق بارز این اتفاق است. در استقلال کسی نیست که به صورت مستقیم از عملکرد سرمربی تیم انتقاد کند. افرادی که روی نیمکت این تیم می‌نشینند، جنم انتقاد از سرمربی را ندارند. آنها بیشتر افرادی فرمانبردار به نظر می‌رسند و حداکثر توانایی و جسارتشان در این است که وقتی سرمربی، بازیکنان تیم را وسط زمین جمع و برایشان سخنرانی می‌کند، دست به سینه بایستند و یکسره به علامت تأیید حرف‌های او، سر تکان بدهند و زیر لب بگویند بله بله...

اینها اگر مشاوران خوبی بودند، حتماً به سرمربی می‌گفتند راهی که از ابتدای فصل در پیش گرفته، اشتباه است. این مسیر پر از دست‌انداز است، پر از مخاطره و سنگلاخ است. از جدال با رسانه‌های گروهی، بزرگترین مربیان دنیا هم سالم درنرفته‌اند؛ شما که جای خود داری. از این حرف‌ها هیچ‌کدام از این دستیاران به او نزده‌اند. رهایش کردند در همین دنیایی که می‌بینید و فقط گفته‌اند چشم قربان‌؛ شما درست می‌فرمایید.
مشاور خوب بعد از بازی با پدیده به او می‌گفت این جنگ‌؛ جدالی بی‌حاصل است. با ماشین جنگی و سلاح مدرن هم این لشکر دیگر پیروز نمی‌شود. ویترین شکست‌ها کامل شده و کار شما هم تمام، اما برای اصلاح این وجهه تخریب شده نزد افکار عمومی، می‌شود یک کارهایی کرد. مثلاً می‌شود در کنفرانس رو به دوربین به مردم گفت من برای موفقیت تیم همه کار کردم. من تلاش خودم را کردم اما نشد. خواستم استقلال را نجات بدهم اما نشد. دوست داشتم دوباره جام بیاورم اما نشد. پس به احترام این مردم، به پاس حمایت‌های بی‌شائبه همه هواداران امروز از سرمربیگری در استقلال استعفا می‌دهم. من می‌روم. ما همه می‌رویم اما استقلال می‌ماند. من می‌روم تا در فرصت مقتضی برگردم. می‌روم تا اشکالاتم را برطرف کنم.
این نوع مشاوران ظاهراً در هیچ دوره‌ای در استقلال وجود خارجی نداشته‌اند...

تعریف و تمجید سرمربی استقلال از مکویان
اخیراً سرمربی استقلال مدام از تعدادی بازیکن تعریف می‌کند. او در طول فصل بارها از کرار و امید ابراهیمی به خاطر عملکردی که داشته‌اند، تعریف کرد و به بازیکنان گفت تعصب را از آنها یاد بگیرند. آخرین نفر از این گروه هم فعلاً مکویان، مدافع ارمنی، است. سرمربی استقلال با تعریف و تمجید از این بازیکن گفت: «آقای مکویان پولی از باشگاه نگرفته ولی در این مدت یک بار هم اعتراض نکرده است. واقعاً باید از او تشکر کنم. قبول دارم خیلی از شما مشکل مالی دارید ولی مکویان هم با وجود این مشکلات خیلی صبر کرده و تا به حال اعتراض نکرده است.»

برومند: انگار بازیکنان استقلال از مربیان‌شان حساب نمی‌برند
شرایط استقلال، قدیمی‌های این تیم را هم رنجانده است. پرویز برومند در تشریح اوضاع این تیم به خبرورزشی گفت: انگیزه استقلال برای موفقیت کم شده و این در فوتبالی که این تیم ارائه می‌کند به چشم می‌آید. همدلی در تیم ما کمرنگ شده و بازیکنان به قدری که لازم است با کادر فنی صمیمیت ندارند و انگار از آنها حساب نمی‌برند. اینکه چه عواملی باعث این گسیختگی شده باید دقیقاً موشکافی شود تا در سال‌های آینده دوباره روی سر استقلال سایه نیندازد. برومند در خصوص اعتراض علنی تماشاگران استقلال به اعضای این تیم گفت: از تماشاگر نباید فقط انتظار تشویق داشت، وقتی امید را از دست بدهد اعتراض می‌کند. مگر این تماشاگران تازه زبان به اعتراض باز نکرده‌اند؟ دلیلش این است که امیدی به قهرمانی ندارند و دارند دق‌دلی‌شان را هم خالی می‌کنند. وقتی هفته‌ها انرژی گذاشته، هزینه کرده و می‌بینند زحماتشان بر باد رفته فریاد اعتراض سر می‌دهند. سنگربان خاطره‌انگیز آبی‌ها در بررسی عملکرد محسن فروزان گفت: دروازه‌بان استقلال در مقایسه با دروازه‌بان‌‌های حداقل 10 تیم لیگ برتری عملکرد خوبی داشته است ولی به عنوان دروازه‌بان استقلال باید کیفیت کارش را افزایش بدهد. به هر حال او می‌داند جانشین چه کسی شده و سطح توانایی‌های مهدی رحمتی کار را برای جانشین او دشوار می‌کند به خصوص در سالی که رحمتی در تیم واقعاً ضعیف پیکان عملکرد بسیار خوبی داشته است.

قلعه‌نویی و استقلال در خط پایان...
بیشتر استقلالی‌ها در بازی با پدیده راه می‌رفتند جز دو، سه تا بازیکن که آنها هم ایرانی نبودند! مکویان و جاسم کرار. البته جاسم کرار هم آن جاسم کرار همیشگی نبود و راه رفتن دیگر بازیکنان روی او هم تأثیر منفی گذاشته بود و البته غلامرضا عنایتی هم که مثل همیشه پرتلاش بود ... هرچند تلاش‌های او که روزهای پایانی دوران بازیگری‌‌اش است، کفاف نجات استقلال را نمی‌دهد.
این محسوس و مشهود بود؛ در جایگاه خبرنگاران، روی سکوی تماشاگران و پای تلویزیون. آخر بازی تماشاگران روبه‌روی جایگاه که استقلال را بیشتر از آدم‌هایش دوست دارند، ایستادند و شعار دادند.
حق با تماشاگران استقلال بود. اگر استقلال خوب بازی می‌کرد و چندین موقعیت جدی روی دروازه پدیده خلق می‌کرد و توپ‌ها توی گل نمی‌رفت، جای ایراد نداشت اما این استقلال تعطیل است و اگر از ابتدای فصل این‌گونه بازی می‌کرد، چه بسا وضعیت مشابه پرسپولیس داشت و شاید هم بدتر...

استقلالی‌ها به عمد راه می‌رفتند؟ دیگر نمی‌خواهند برای امیر قلعه‌نویی بازی کنند؟ به خاطر اینکه پول نگرفته‌اند بازی نمی‌کنند؟ به دلیل اینکه بخت قهرمانی جام‌حذفی و سپس لیگ‌برتر را از دست داده‌اند، بی‌انگیزه شده‌اند؟
نمی‌شود هیچ‌یک از بازیکنان استقلال را متهم به کم‌فروشی کرد. این تهمت سنگینی است و اگر یک درصد درست نباشد آن‌کس که این ادعا را بیان می‌کند، مرتکب گناه سنگینی شده است.
اما این را می‌توان به ضرس قاطع گفت: «استقلالی‌ها در بازی با پدیده راه می‌رفتند. حال و هوای بازی نداشتند. بی‌غیرت نبودند اما بی‌تفاوت بودند و آمده بودند که فقط این بازی را پشت ‌سر بگذارند...»
البته سرمربی استقلال در گپ رودررو با نمایندگان رسانه‌های گروهی تلاش کرد این را منکر شود. او بازیکنان استقلال را اصل غیرت خواند و گفت که خودش 7 ماه است پول نگرفته!
7 ماه است که پول نگرفته درست! آیا استقلالی‌ها به بهانه پول نگرفتن باید در زمین راه بروند و بی‌تفاوت فوتبال کنند؟ پس حق تماشاگرانی که برای تماشای بازی به استادیوم آمده بودند، چه می‌شود؟
یک مثال ساده، آیا می‌شود پدری را به خاطر درآمد کم در یک مقطع زمانی، از خانواده طرد کرد؟ یعنی هر بار که مشکل مالی پیش می‌‌آید، باید در زمین راه رفت؟

البته شاید دلیل غیر از این باشد. تکرار می‌کنیم استقلالی‌ها به عمد راه نمی‌رفتند ولی بی‌تفاوت بودند. این می‌تواند دلیل دیگری داشته باشد؛ اینکه استقلالی‌ها دیگر امیر قلعه‌نویی را دوست ندارند. از او تأثیر نمی‌گیرند...
این را ما پیش از این در بازی آندو هم شاهد بودیم. بازی‌های آندو در استقلال را با بازی‌هایش در تراکتورسازی مقایسه کنید. فرق زمین تا آسمان است. چرا آندوی استقلال بد بود و آندوی تراکتورسازی خوب است؟ این را باید از امیر قلعه‌نویی پرسید...
امیر قلعه‌نویی به جای این حرف‌ها باید اشکالات استقلال را در خود جست‌وجو کند. او کافی است نگاهی به رفتارها و خریدهایش بیندازد. تیمی مثل ذوب‌آهن با حفظ قاسم حدادی‌فر، می‌رود مسعود حسن‌‌زاده و کاوه رضایی را می‌گیرد اما استقلال به عنایتی‌ای اکتفا می‌کند که تحرکش در زمین کم است...
حرف آخر، امیر قلعه‌نویی با این استقلال به خط پایان رسیده است. یا او باید از استقلال برود یا اگر می‌ماند، دیدگاه و کادرفنی تیمش را تغییر دهد.